Fits

Het spel …

Of je nu veel computerspellen hebt gespeeld hebt of niet, iedereen kent Tetris. Het zal dus niet verbazen dat er in de afgelopen twintig (!) jaar al enkele bordspelversies van zijn verschenen. Maar die hebben nooit echt veel succes gehad. Ravensburger en Reiner Knizia proberen het opnieuw, al heet het spel Fits en doen de speelstukken meer aan die van Blokus dan van Tetris denken (het spel is later heruitgegeven door White Goblin Games).

In Fits krijgt iedereen een eigen doosje, met een schuin oplopende bovenkant. Die bovenkant dient als je speelveld. Je legt er een scorebordje op, met daaroverheen een plastic mal. Iedere speler heeft verder de beschikking over een aantal speelstukken, bestaande uit drie tot vijf vierkantjes. Ieder speelstuk staat ook afgebeeld op een kaart. Deze kaarten worden aan het begin van de ronde geschud en een voor een omgedraaid.

Iedere keer dat een nieuwe kaart wordt omgedraaid, moet je dit stuk in de mal schuiven, van bovenaf. Je mag het speelstuk zo draaien als je wilt, maar het kan alleen naar beneden. Onderaan nog snel even opzij schuiven om een gat te vullen, een klassieke Tetris-manoeuvre, is niet toegestaan. Komt het stuk niet uit, dan mag je er ook voor kiezen om hem niet te plaatsen. Om te voorkomen dat iedereen dezelfde tactiek gebruikt, krijgen alle spelers ieder een verschillend speelstuk toegewezen dat ze als eerste moeten plaatsen.

Een ronde is voorbij als alle kaarten omgedraaid zijn. Je krijgt nu (straf)punten op basis van welke vakjes open en bedekt zijn, en de volgende ronde begint met een ander scorebord. Na vier rondes wint de speler met de meeste punten wint. Je kunt het ook alleen spelen, zonder regelaanpassingen. De regels geven een indicatie van hoe goed je eindscore is.

… en de waardering

Fits is een puzzelspel, en dat is nou niet mijn meest favoriete genre. Je kunt het alleen spelen of met anderen, op hoe je het spel speelt heeft het geen effect. Veelbelovend is het dus niet. Wat Fits redt, is de aangename eenvoud van het spel en het feit dat de puzzel iedere keer weer anders is. Bij Fits ook geen gestress van de tijdsdruk of frustratie als anderen duidelijk beter of sneller zijn dan jij (zoals bij Set, Factory Fun of Galaxy Trucker). Nee, gewoon die stukjes proberen aan te leggen en tegen het einde zie je wel hoe je het gedaan hebt. Daarmee speel je eigenlijk net zoveel tegen jezelf als tegen de anderen. Natuurlijk wil je graag winnen, maar je wilt ook je score uit je vorige potje verbeteren. De regels geven aan dat je met een score van 30 of meer de titel ‘meester’ verdient. Met een persoonlijke ‘high score’ van 13 ben ik daar nog lang niet (ik vraag me zelfs af hoe zo’n score mogelijk is).

Fits is dus geen abstracte topper als Blokus, maar biedt voor de liefhebber aangenaam puzzelplezier. Zelf heb ik het niet met tegenzin gespeeld, al zie ik me dit niet heel vaak op tafel leggen.

Soms kan het gewoon leuk zijn om orde in chaos te scheppen, denk aan Flowerpower, Take it Easy en Cthulhu Rising. Fits valt ook in deze categorie, met een beetje geluk liggen aan het eind van de ronde de stukjes netjes op hun plaats zonder lelijke gaten. Dit vind ik op een vreemde manier erg bevredigend. Fits is mij dan ook erg goed bevallen. Het spel is verslavend simpel. De kleine variaties in de scoringsmogelijkheden in de vier ronden zorgen voor voldoende variatie om te zorgen dat iedere ronde genoeg van de vorige verschilt om de aandacht vier ronden lang gevangen te houden. Ik heb dit spel ook met veel plezier in mijn eentje gespeeld.