Greed

Het spel …

Greed speelt zich af op de straten van Amerika aan het eind van de jaren ’60. Flowerpower heeft zijn beste tijd gehad en gangs nemen de straat over. Hun doel? Zo snel mogelijk rijk worden. En als dat niet kwaadschiks kan, dan maar goedschiks!

Greed is een draftspel, net zo als bijvoorbeeld 7 Wonders en Fairytale . Dit betekent dat spelers iedere beurt uit een stapel kaarten de meest interessante kiezen en de rest doorgeven aan hun buurman. Vervolgens kies je uit de stapel die je krijgt van je andere buurman weer de meest interessante kaart en daarna geef je de rest weer door. Dit gaat net zo lang door tot de stapel leeg is. Wat Greed anders maakt is dat je de kaarten die je kiest niet automatisch speelt. Pas nadat je je derde kaart gekozen hebt, mag je een kaart gaan spelen. Aan het eind van het spel (na twaalf rondes) zul je daardoor meestal niet al je kaarten gespeeld hebben, maar er nog twee over hebben.

Er zitten 80 kaarten in het spel en alle kaarten zijn anders. Ze zijn wel in drie groepen te verdelen, er zijn namelijk kaarten waar boeven op staan, kaarten waar ondernemingen op staan en actiekaarten. De boeven en ondernemingskaarten leg je voor je neer als je ze speelt, acties voer je uit en daarna leg je de kaart af. Soms leveren kaarten meteen wat op (pak 20.000 dollar), maar vaker moet je eerst investeren om hopelijk later te oogsten (betaal 20.000 en daarna krijg je iedere beurt 5.000 als je tenminste over één boef met een wapen beschikt). Je moet dus tijdens het kaarten kiezen goed opletten dat je kaarten kiest die elkaar versterken en ze vervolgens in de beste volgorde uitspelen.

De actiekaarten en boevenkaarten leveren vaak snel geld op, dat je vervolgens kan investeren in (legale) ondernemingen. De ondernemingen leveren je vervolgens het meeste geld op (als je het goed speelt). Op de ondernemingen staan symbolen voor de branches waar ze in actief zijn, zoals bijvoorbeeld een hartje voor LaMonte’s Escort Service. Op het moment dat je een onderneming speelt leg je één geldfiche (met een waarde van 10.000 dollar) voor ieder symbool op de onderneming. Bovendien leg je één geldfiche op de nieuwe kaart voor ieder zelfde symbool dat op ondernemingen staat die je al in je bezit had (schaalvoordelen of monopolie-winsten). Hoe meer van dezelfde soort ondernemingen je hebt, hoe lucratiever het wordt om nog een onderneming te kiezen.

Wie na twaalf rondes het meeste geld heeft verdiend, die wint het spel.

… en de waardering

Greed is mij erg goed bevallen. Het spel is zo uitgelegd en speelt lekker vlot weg. Het is wel een spel waar je bij in het diepe wordt gegooid als je het voor het eerst speelt. Er zijn zo veel verschillende kaarten (die bovendien niet allemaal in het spel zitten) dat er geen beginnen aan is om die door te nemen bij het eerste spel. Je moet het dus gewoon gaan doen en dan valt het kwartje na een paar rondes wel. Hoe vaker je het doet, hoe meer leuke combinaties je ontdekt. Door de korte speelduur en de grote variatie zal het niet vaak bij één potje blijven. Het spel speelt bovendien prima met alle spelersaantallen, al komt het het best tot zijn recht met drie of vier spelers. Door het thema en de vormgeving (er zitten aardig wat prostituees en boeven in), zal het niet iedereen aanspreken. Maar voor wie daar geen last van heeft: Greed is een spel om hebberig van te worden!