Saboteur: De verloren mijnen

Samen met Weerwolven van Wakkerdam is Saboteur ongetwijfeld een van de populairste spellen voor grotere groepen. Een ander kenmerk dat de spellen delen is dat van willekeur. Vaak heb je maar weinig invloed op het spelverloop en draait het vooral om de groepsdynamiek. Voor sommigen is dat een afknapper, voor anderen een aanbeveling.

De uitbreiding bedacht hiervoor een oplossing door de spelers in twee teams te laten spelen, met daarin verborgen saboteurs. Die aanpak zien we ook terug in de bordspelversie, waarin twee teams zich een pad door het bos proberen te banen naar drie mijnen vol schatten. In beide teams kunnen saboteurs zitten, die voor zichzelf werken, maar ook mollen van het andere team die. Niemand weet van elkaar wie hij of zij is. Het enige dat je weet is dat je teamgenoten zeer waarschijnlijk niet te vertrouwen zijn.

Het spelverloop is zoals we gewend zijn. In je beurt speel je een kaart waarmee je dichterbij de mijnen kunt komen, of waar je de andere spelers mee hindert. Met sommige kaarten kun je informatie inwinnen over je medespelers, het aantal schatten of welke mijn het aantrekkelijkst is. Eén mijn wordt namelijk bewoond door een draak; daar kom je liever niet. Na het spelen van een kaart mag je met je dwerg over de gespeelde kaarten lopen; als het kan richting een mijn met schatten.

Een ronde eindigt als alle schatten gevonden zijn. Iedereen maakt nu bekend bij welk team zij of hij echt hoort. De saboteurs houden hun eigen schatten, de andere spelers verdelen alles binnen het team. Zo krijgen ook de spelers die niet bij een mijn konden komen, maar toch bij hebben gedragen, alsnog wat punten. Na een aantal rondes eindigt het spel en wint de speler met de grootste buit.

…en de waardering

Persoonlijk vind ik het bordspel een geslaagde verbetering van het kaartspel. Je hebt meer invloed op je eigen lot, kunt elkaar nog steeds lekker stangen en de paranoia door de verschillende rollen is er niet minder om. Het voelt soms een beetje als Wie is de Mol: iedereen probeert zogenaamd geld in de pot te brengen, maar gaat toch voor eigen gewin. En tja, soms moet je dan toch vooral anderen dwars zitten.

Helaas heeft het spel ook een belangrijk nadeel in vergelijking met het kaartspel: beurten duren duidelijk langer. Als je met een grote groep bent duurt het spel makkelijk langer dan een uur. Voor een lollig groepsspel is dat nog net wat te lang. Ik vind de voordelen daar duidelijk tegenop wegen, maar in mijn ervaring denkt niet iedereen daar zo over. Als je een compact en vlot spel wilt voor een grote groep kun je beter het kaartspel nemen. Wil je toch net wat meer tactiek en invloed dan is het bordspel de beste keuze.