Samurai

Het spel …

Dit tactische legspel speelt zich af in Japan. Het land is in vier stukken verdeeld en het aantal spelers bepaalt het aantal stukken die samen het bord vormen. Op het bord staan dorpen en steden afgebeeld. Daar worden de speelstukken, die helmen, boeddha’s en rijstvelden voorstelen, neergezet. De strijd om de stukken kan beginnen. Door het neerleggen van fiches kan invloed uitgeoefend worden op de speelstukken. Het getal op de fiches geeft de kracht van de invloed aan. Je hebt fiches waar een afbeelding van een speelstuk op staat, deze beïnvloeden alleen het afgebeelde speelstuk. Fiches met ruiters, schepen of samurai erop beïnvloeden alle speelstukken. Als een speelstuk helemaal omsingeld is wordt er geteld welke speler de grootste invloed uitoefende. Deze speler krijgt het speelstuk. Als van één soort alle speelstukken van het bord verwijderd zijn, is het spel afgelopen. Om te winnen heb je van minstens één speelstuk de absolute meerderheid nodig. Wie vervolgens de meeste stukken van een andere soort heeft, is de winnaar.

… en de waardering

Weer is de verzorging van het spel (zoals bij de meeste spellen van 999 Games) prima in orde. Er zijn wel wat onduidelijkheden in spelregels. Zo bedoelen ze met ‘bij twee spelers ieder 7 helmen, 7 boeddha’s en 7 rijstvelden’ niet dat iedere speler dat moet pakken, maar dat er in totaal zeven van elk speelstuk in het spel komen. Het spel zelf is een leuk, niet al te lang tactisch spel. Helaas volgt daarop weer zo’n irritant gekunstelde Knizia-telling. Na het eerste potje verschoof de winnaar maar liefst drie keer. Lees dus eerst zeer aandachtig de tellingregels met alle uitzonderingen en voorwaarden, voordat je met het eigenlijke tellen begint. Met meer dan twee spelers heb je daar gelukkig minder last van. Hoe meer spelers, hoe leuker het wordt, en dat geldt niet alleen voor de telling.

En Knizia has done it again! Ook Samurai is namelijk weer een verzamelspel waarin je zo slim mogelijk meerderheden in bepaalde soorten moet verzamelen. Het blijft knap hoe Knizia met deze inmiddels bekende ingrediënten, toch iedere keer weer goede spellen weet te ontwerpen. Ook voor Samurai telt: de kracht van het spel is zijn eenvoud. De regels zijn simpel, de keuzes moeilijk. Ik vind het een zeer geslaagd spel.

Samurai is een uitstekend legspel, waarbij je voor je gevoel altijd beurten tekort komt. Ben je net lekker bezig om die ene stad te omsingelen om extra rijst en zwaarden te scoren, of er begint iemand anders ineens ergens anders je meerderheid in boeddha’s te bedreigen. Gewoon je aanval doorzetten of toch maar een verdedigende zet spelen? De afwegingen liggen hier nooit voor de hand. En dat in nog geen drie kwartier!