Wasabi

Het spel …

In Wasabi kruipen de spelers in de huid van sushichefs in opleiding. Het eind van de opleiding is in zicht en de grote vraag is of je tijdens het praktijkexamen kan laten zien dat je goed genoeg bent voor de titel Itamae-San (superchef). Helaas zijn er meer chefs die deze titel wel willen verdienen. Dat de beste maar moge winnen!

Het meest opvallende aan Wasabi is het prachtige materiaal. Hier is ontzettend veel aandacht aan besteed zodat alles past bij het thema. Het spelbord ziet er uit als een bamboematje, op de tegels staan mooie tekeningen van de ingrediënten, je opdrachten bewaar je in een menukaart, de bonuspunten zijn houten groene Wasabiblokjes en deze bewaar je in een echt kommetje. Zelden heb ik een spel gezien waarin het thema zo goed is doorgevoerd in het materiaal.

Op het bamboematje leggen de spelers om beurten de vierkante ingrediëntkaarten neer. Elke speler heeft drie recepten waar hij aan kan werken. Er zijn recepten van verschillende van verschillende moeilijkheidsgraden (variërend van twee tot zelfs vijf ingrediënten). Je kan een recept voltooien door er voor te zorgen dat de benodigde ingrediënten in een rij op het bord liggen. Als het je lukt om de ingrediënten ook nog op exact dezelfde volgorde als het receptkaartje te leggen, dan heb je het recept met klasse gemaakt en krijg je bonuspunten

Op het moment dat je een recept hebt afgemaakt, krijg je ook een speciale actiekaart die je later in het spel kan inzetten (maximaal één per beurt). Met deze kaarten kan je bijvoorbeeld en ingrediënt over een al bezet vakje heen leggen, in je beurt zelfs twee ingrediëntkaarten spelen of met een flinke kwak wasabi een deel van het bord onbruikbaar maken.

Zodra het bord vol is of een speler al zijn recepten heeft gemaakt (in totaal tien) is het spel afgelopen en wordt gekeken wie de meeste punten heeft en er met de eervolle titel Itamea-San vandoor gaat.

… en de waardering

Wasabi is een stuk pittiger dan je op basis van een beschrijving zult verwachten. Het klinkt een beetje als telkens een ingrediënt-kaartje plaatsen tot het bord vol ligt. De actiekaarten tillen het spel echter naar een hoger niveau omdat je door deze kaarten slim in te zetten soms heel snel een moeilijk recept kan afronden door gebruik te maken van de ingrediënten die al op tafel liggen. Omdat de ingrediënten centraal worden neergelegd moet je ook een beetje rekening houden met wat de andere spelers doen, bij voorkeur leg je net jouw ingrediënt ergens neer waar zij net een moeilijk recept af wilden ronden.

Het enige minpuntje dat ik heb kunnen ontdekken is dat niet iedereen in het spel per definitie evenveel beurten krijgt. Ik heb al twee keer gehad dat ik met mijn actiekaart in een volgende beurt nog een recept zou hebben kunnen afmaken, maar dat het spel voor mij werd afgemaakt en ik daardoor net verloor. Maar tsja, zo zijn nou eenmaal de regels. Wasabi is een leuk spel van de tussenklasse: te lang voor een opwarmertje en te kort voor iets avondvullends, maar juist daardoor is het een spel dat je makkelijk even uit de kast haalt. Al is het maar omdat je je vrienden dat prachtige materiaal wilt laten zien.