We werden op de vijfde dag van de cruise om kwart over zes wakker. Niek trok onmiddellijk de gordijnen open en we zagen overal in het water grote stukken ijs drijven. Snel kleedden we ons aan en gingen we ontbijten. We hadden tijdens het ontbijt een tafeltje aan het raam. Tijdens het ontbijt trok een overweldigend landschap aan ons voorbij. We zagen zelfs zeehonden zwemmen en op een ijsschots rusten. Na een snel ontbijt gingen we terug naar onze kamer om vanaf ons eigen balkonnetje van het uitzicht te genieten. We waren ondertussen aangekomen bij de Sawyer Glacier en het schip heeft drie hele langzame rondjes rond haar as gedraaid zodat we dit prachtige gebied rustig van alle kanten konden bekijken. Door de verrekijker zagen we heel veel zeehonden en ook nog een Bald Eagle. Na het derde rondje zette het schip op langzaam tempo koers de Tracy Arm Fjord uit. Ook hier was het uitzicht geweldig en Niek en ik hebben dus nog ruim een uur zitten kijken naar het natuurschoon wat aan ons voorbij trok.
Maar vanuit de spellenzaal op het vijfde dek kan je ook heel goed naar buiten kijken en dus besloten we een paar spellen te gaan lenen uit de bibliotheek op de tweede om die op dek vijf te gaan spelen. We kozen Star Realms Frontier en Luxor uit. We hadden heel veel geluk want net toen wij aankwamen stond een groepje op dat aan een tafel direct aan het raam zat. We begonnen met het klaarleggen van Star Realms maar raakten ondertussen aan de praat met Lauren, een hele enthousiaste studente uit Portland die van plan is om als ze afgestudeerd is een brug te gaan slaan tussen boeren en de wetenschap door aan beide kanten begrip voor elkaar te kweken om zo tot betere resultaten te komen. Haar familie kwam oorspronkelijk uit Nederland en daarom had ze zich ook verdiept in ons landbouwbeleid en daar was ze erg over te spreken. We hebben meer mensen ontmoet die aangaven Nederlandse roots te hebben. Die roots zijn dan vaak al 100 jaar oud en ze spreken dan ook geen woord Nederlands, maar ze zijn desalniettemin toch trots op hun afkomst.
Niek en ik hebben vervolgens twee potjes Star Realms gedaan. Het eerste potje won ik en het tweede potje won Niek. De veranderingen in de set zijn niet wereldschokkend, maar genoeg om het spel op te frissen. Als set speelt het in ieder geval erg lekker weg. Ik denk nog steeds wel dat de kaarten redelijk sterk zijn in vergelijking met even dure kaarten uit andere sets, dus ik blijf me afvragen hoe leuk het speelt als je alle sets door elkaar gooit. De toekomst zal het leren.
Ik had Luxor gekozen omdat het genomineerd is voor de Spiel des Jahres en een Egypte-thema heeft (daar heeft Niek een zwak voor). Ik moest natuurlijk wel eerst de regels even lezen. Grappig genoeg kostte me het de meeste moeite om door het deel van de regels door te komen waar werd uitgelegd hoe het spel moest worden klaargezet (zoeken welke kaartjes nou welke naam hadden en waar kwamen te liggen). Niek liep ondertussen even naar buiten om walvissen te spotten aangezien de kapitein had omgeroepen dat er in het gebied waar we doorheen voeren, verschillende walvissen waren gezien. Niek regelde ook meteen een lunch voor ons zodat we ons fijne plekje niet hoefden op te geven. Ik was iets eerder klaar dan dat Niek terug was en ik draaide dus mijn stoel in de hoop ook nog een walvis te zien. En ik had geluk want al snel zag ik een groepje bruinvissen voorbij zwemmen. Lauren had zich eerder beklaagd dat ze nog geen walvis had gezien en dus riep ik haar er snel bij. Even later zagen we ook nog een spuitgat, vin en staart van (waarschijnlijk) een humpback whale (bultrug).
Nadat we onze lunch hadden weggewerkt, legde ik Niek Luxor uit. In Luxor begin je met twee onderzoekers die een piramide gaan verkennen op zoek naar schatten. Het spel speelt zich duidelijk in de 19e eeuw af want de onderzoekers nemen de schatten die ze vinden gewoon mee naar huis. De schatten zijn echter zo groot dat je ze vaak niet in je eentje kan dragen maar er twee of drie onderzoekers voor nodig hebt. In je beurt speel je een kaart uit waarop staat hoeveel stappen je een onderzoeker mag bewegen. Je probeert hiermee de onderzoekers samen op de schatkaarten te krijgen om de schatten te claimen. Je scoort dan meteen de bijbehorende punten. In je hand heb je vijf kaarten en je moet daarvan altijd een van de buitenste spelen. Daarna vul je je hand aan door een kaart in het midden van de resterende vier kaarten te steken. Ik vond dit een leuke vondst omdat je daardoor echt een beetje moet plannen in welke volgorde je je kaarten speelt. Je kan wel een kaart trekken die je nu nodig hebt, maar je moet dan toch echt nog eerst twee andere kaarten wegspelen voor je die kaart kan bemachtigen. Het spel is afgelopen als twee onderzoekers de grafkamer van de farao hebben bereikt om daar de twee aanwezige mummies te confisqueren.
De puntentelling zit vervolgens ook slim in elkaar. Bovenop de punten die je al tijdens het spel voor de vergaarde schatten krijgt, krijg je punten voor hoe ver je onderzoekers al in de piramide zijn gevorderd (gemiddeld genomen geldt hoe verder, hoe meer punten) en voor de setjes van drie verschillende schatten die je verzameld hebt. Verder leven de mummies en nog wat andere fiches die je tijdens het spel kan verzamelen nog wat punten op. Ik had uiteindelijk net een paar punten meer dan Niek en ging er dus met de winst van door. We hadden het allebei een leuk spel gevonden. Het is echt een familiespel waar je lekker voor jezelf bezig bent en elkaar soms een beetje in de weg kan zitten door een schat voor de neus van een ander weg te kapen. Het spel zit goed in elkaar waardoor het lekker vlot doorspeelt.
Na drie spellen had Niek het wel weer even gezien en dus gingen we naar onze hut om daar op het balkon lekker wat te lezen. Ik hoopte dat we ‘s avonds ook nog wel even naar de Conference Room zouden gaan voor een spelletje. Maar Niek had andere plannen. In de cruiseplanner had hij ontdekt dat er een bandje jaren ‘50 en ‘60 rock & roll zou spelen, met aansluitend karaoke onder begeleiding van diezelfde band. Niek is een grote Elvis-fan en hoopte dus dat de band ook wat nummers van zijn muzikale held zouden spelen.
De avond werd geopend met een nummer van Elvis en dus hadden ze Niek meteen in de pocket. Het bandje was boven verwachting goed en het uur met muziek vloog om. Niek had bedacht dat hij mee wilde doen met de Karaoke dus mijn plan om na de live muziek spellen te gaan doen, ging ook in rook op. Er kwamen nog een paar BGG-ers naar de Karaoke, waaronder Brad die zich ook opgaf. Niek mocht de avond openen en koos voor Sweet Caroline. Laten we het gezellig houden en zeggen dat er ruimte voor verbetering was. Na een paar andere mensen was Brad aan de beurt. Brad zong een upbeat nummer van The Eagles dat ik niet kende (dus niet hotel California). Hij deed het echt fantastisch en kreeg de hele zaal mee. Hij deed het zo goed dat hij zelfs als hij nog een tweede nummer mocht zingen (er was maar één ander meisje dat ook een tweede nummer mocht doen). De avond was tegen half 11 afgelopen. In de zaal zou vervolgens de Couples Game worden gespeeld en dat leek ons niet echt het soort spel dat wij spelen. We vonden het dus een goed moment om af te taaien. Ik was te moe om nog spellen te gaan doen en dus gingen we terug naar onze hut voor een goede nacht slaap. Voor de volgende dag stond namelijk een Tichu (Taipan) toernooi op het programma dus ik wilde wel een beetje uitgerust aan de start verschijnen om de eer hoog te kunnen houden.
Geplaatst door
Dank!
leuke reeks reis- en spelverslagen!