Bliksembezoek Zomerspel 2019

We begonnen de dag zoals gezegd op Zomerspel. We reden in ruim 2 uur naar Merelbeke (een plaatsje ten zuidwesten van Antwerpen). De beurs werd gehouden in de Gemeentehallen van Merelbeke. We kwamen rond half 11 aan en toen waren de parkeerplaatsen rondom deze locatie al goed gevuld. Gelukkig vonden we een plekje vlak bij de ingang en konden we snel naar binnen lopen (het regende toen we aankwamen). Ik had van te voren kaartjes gekocht. Bij binnenkomst werden die omgewisseld voor een mooi geel festivalbandje.

Van buiten zagen de gemeentehallen er niet heel aantrekkelijk uit, maar de organisatie had goed zijn best gedaan en de grote hal aangekleed met verschillende space-attributen (het thema van dit jaar), zoals een grote raket, meteoren, grappige bordjes en heel veel robots. Tot mijn verrassing was de temperatuur in de zaal ook aangenaam. Het is per slot van rekening best lastig om zo’n grote hal te verwarmen. In de hal stonden heel veel tafels klaar met daarop spellen die je kon gaan spelen. Sommige uitgevers hadden hun eigen hoek, maar er waren ook delen waar een spellenclub of distributeur de scepter zwaaide en waar spellen van verschillende uitgevers door elkaar stonden.

Wij schoven aan bij een tafeltje waar Blue Lagoon op stond. Ik heb dit spel al eens eerder gedaan en schatte in dat Niek het leuk zou vinden. In Blue Lagoon plaats je om de beurt fiches met daarop een mannetje op een bord met eilanden. De mannetjes kunnen op het water of op een eiland geplaatst worden. Je kan daarnaast ook nog hutten bouwen. Op sommige plekken liggen grondstoffen die je krijgt als je op het betreffende veld een mannetje plaatst. Als alle mannetjes geplaatst zijn, dan begint de eerste telling. Je krijgt dan punten voor van alles en nog wat. Je krijgt bijvoorbeeld punten als je op (bijna) alle eilanden een mannetje hebt staan, voor je langste route, voor setjes van dezelfde goederen voor setjes van verschillende goederen en voor de meerderheden op ieder eiland (en dan vergeet ik vast nog wat). Je bent dus wel even aan het tellen en rekenen. Daarna worden alle mannetjes weggehaald, maar de hutjes blijven staan. In de tweede ronde plaats je mannetjes vanuit je hutten op het bord en daarna volgt weer een telling. Wie daarna de meeste punten heeft gehaald over beide rondes, wint het spel. De eerste ronde was Niek vergeten dat je punten kreeg voor meerderheden en daardoor scoorde ik daarmee heel veel punten. Dat liet hij zich een tweede keer niet gebeuren. Ik was lekker bezig om een lange route te bouwen, terwijl Niek vooral bezig was zo veel mogelijk meerderheden te scoren. Dat deed hij zo goed dat hij zelfs met de eindwinst er van door ging.

Op de beurs was ook een verkoopstand aanwezig, namelijk van De Spelgezel. Het aantal verschillende spellen dat ze verkocht vond ik een beetje tegenvallen (de stands op het Spellenspektakel hebben een groter aanbod). Maar dit wat beperkte aanbod werd ruimschoots gecompenseerd door de scherpe beursprijzen. Voor mezelf heb ik Carpe Diem (30 euro), One Key (20 euro) en de uitbreiding voor Welcome to… (9 euro) meegenomen en daarnaast hebben we nog Fonkelschat van Haba (14 euro) en Wingspan (44 euro) meegenomen om binnenkort cadeau te geven als kraamcadeau en bij een huwelijk (niet het huwelijk waar we dezelfde dag naar toe gingen overigens).

Op de beurs was ook een bring en buy stand. Als je op tijd was (ik was te laat) dan had je van te voren via de website van Zomerspel spellen aan kunnen bieden om te verkopen op de beurs. De bezoekers konden in de ochtend hun aangemelde spellen langsbrengen. De vrijwilligers van Zomerspel hebben met al deze spellen vervolgens een stand in gericht. Om 1 uur ging de stand dan open voor de bezoekers die op zoek konden gaan naar een tweedehands spel. Er stond om 1 uur een flinke rij te wachten. Uit zelfbescherming ben ik maar niet naar binnen gegaan, maar van wat ik op de website al had gezien waren er veel mooie titels te krijgen in de stand.

Het was inmiddels bijna 12 uur en we hadden dorst dus we gingen eens in de horeca-hoek kijken. Je kon hier drinken krijgen én lekkere broodjes. Er stonden nog geen rijen dus we besloten behalve wat te drinken maar meteen een luxe hamburger (met lekker pittige guacamole) te halen. Ook hier waren de prijzen weer heel schappelijk (2 euro voor een beker fris, 3 euro voor een grote hamburger). De hamburger smaakte ons prima. Op de beurs kon je trouwens ook speciaal voor de beurs gebrouwen ambachtelijk gebrouwen biertjes drinken (Spelbreker genaamd). Ik vind dit echt een leuke toevoeging voor een Belgische spellenbeurs. Er zaten flink wat spelers met een biertje voor hun neus te spelen, dus ik denk dat het bier goed smaakte (Niek en ik zijn beide geen bierdrinkers, dus ik kan er niets uit eigen ervaring over zeggen). Ik heb in de hal ook nog een goede espresso-machine gezien in de stand van het Antwerpse bordspellencafé The Playground. We hebben de koffie niet geprobeerd, maar het zag er lekker uit.

We besloten weer een spelletje te gaan doen en de keus viel op Azul: Stained Glass of Sintra. Ik had dit spel al een keer gedaan en vond het minder leuk dan het origineel. Niek en ik spelen regelmatig Azul en dus vond ik leuk om hem de opvolger van dit spel te laten zien. In Azul: Stained Glass of Sintra tegel je geen muurtje, maar maak je glas in lood ramen. Ik beschreef al een keer eerder de verschillen (lees hier). Met zijn tweeën speelde het spel best lekker door en we vermaakten ons er prima mee. Niek wist me net voor te blijven in de eindtelling. Ik blijf Azul het betere spel van de twee vinden omdat dat spel zo heerlijk gestroomlijnd is. In Azul: Stained Glass of Sintra is het spel wat minder strak en zijn extra scoremogelijkheden toegevoegd. Het werkt op zich allemaal prima, maar het zijn ook allemaal extra regeltjes waardoor het spel complexer wordt. Bij Azul gaat het adagium “less is more” wat mij betreft dus echt op. Ondanks de scherpe prijs van dit spel bij de Spelgezel (30 euro), hadden we dus beide niet de behoefte om dit spel te gaan kopen.

Deze Zomerspel waren Quintin Smith en Matt Lees van de website Shut up and Sit down te gast. Voor wie het niet kent, Shut up and Sit down is een hele goede website over spellen met geschreven reviews, podcasts en video’s. Ik wilde Quintin en Matt daarom graag ontmoeten. Ik had ze al ergens een spel zien spelen, maar vond het niet netjes om ze te storen. Rond 1 uur zagen we ze in de (lange) rij voor de hamburgers staan. Ze stonden met iemand te praten en dus durfde ik ze weer niet te storen. Het gesprek duurde best lang en Niek had geen zin om als een freaky fan te blijven wachten dus hij vroeg of ze even tijd hadden. Dat bleek het geval. De man waar ze mee stonden te praten bood aan om even een foto van ons te maken en dat heb ik natuurlijk niet geweigerd. Ik heb ze de volgende anekdote verteld over in wat voor genânte situatie ik belandde toen ik een keer naar hun podcast luisterde in mijn lunchpauze. Ik liep terug richting kantoor en keek vooral naar de stoep (ik struikel over een krijtstreep). Op een gegeven moment moest ik ergens heel hard om lachen en tilde ik mijn hoofd op. En keek recht in het gezicht van onze minister-president die vast op weg was naar het Tweedekamer-gebouw (ik werk in Den Haag centrum, tussen alle ministeries in). Het leek daardoor net of ik hem dus keihard in zijn gezicht uitlachte. Genânt! Rutte liep overigens gewoon rustig verder, dus hopelijk heeft hij het niet gemerkt (en anders: sorry). Quintin en Matt moesten lachen om dit verhaal. Ze waren inmiddels aan de beurt om hun hamburger te bestellen en dus zijn wij weer verder gegaan. Ik vond het leuk om ze even te ontmoeten en met ze te praten. Ze waren heel vriendelijk.

We hadden nog tijd voor één kort spelletje voor we door wilden gaan naar Brussel. De keus viel op Coconuts. Dit is een hilarisch behendigheidsspelletje dat eigenlijk voor kinderen bedoelt is, maar dat je ook prima met volwassenen kan spelen. In dit spel staat in het midden van de tafel een raster van 3 bij 3 bekertjes én ligt een stapel mini kokosnoten. Iedere speler heeft een aapje voor zich staan. Als je aan de beur bent leg je een kokosnootje in de handjes van het aapje. Je trekt dan de armpjes naar beneden en laat ze los. In de armpjes zit een veer en daardoor katapulteer je de kokosnoot. Het doel is om de noot in één van de bekers te schieten. Als dit lukt, dan zet je de beker bij je neer. De speler die als eerste zes bekers heeft gewonnen, wint het spel. Ik vond het een erg grappig spelletje. Naast ons zaten een vader en dochter het spel ook te doen en de kokosnoten vlogen dan ook lekker in het rond (dit is grappig, maar vast ook een risico om spelstukken kwijt te raken). Ook dit spel wist Niek weer te winnen.

En toen was het tijd om te vertrekken naar Brussel. Ik vond Zomerspel zeer de moeite waard om te bezoeken. Op de beurs staan echt de spellenspelers centraal. Er zijn ruim voldoende tafels zodat je altijd wel kan kiezen uit meerdere vrije tafels met verschillende spellen. De uitleggers waren van een uitzonderlijk hoog niveau (in ieder geval de drie die wij troffen). Ze legden vriendelijk, vlot en duidelijk de spellen uit. Soms tref je op een beurs nog wel eens uitleggers die het spel zelf niet kennen en dus continue met een half oog in de regels kijken en er vervolgens nog steeds een potje van maken. Dat was hier niet het geval, de uitleggers kenden alle regels uit hun hoofd en legden ze op een logische en prettige manier uit. Als je een hele dag naar Zomerspel gaat kan je echt heel veel verschillende (nieuwe) spellen proberen zonder dat je daar heel veel moeite voor hoeft te doen. Het winkelaanbod is niet heel groot, maar de Spelgezel had volgens mij wel een groot deel van de spellen die je kon spelen op de beurs voorradig dus als je een leuk spel ontdekte dan kon je dat meestal meteen kopen tegen hele scherpe prijzen. Kortom: Zomerspel is een sympathieke spellenbeurs waar elke spellenliefhebber zich goed zal vermaken. Mocht je volgend jaar de beurs zelf willen bezoeken, dan kan dat op 16 en 17 mei.

En de rest van onze dag? Die was net zo leuk als het bezoekje aan Zomerspel. In Brussel was het zonnetje doorgebroken en hebben we (tussen het bezoeken van de antiquiteiten) zelfs nog even op een terrasje gezeten. Ik heb ook genoten van de bruiloft ’s avonds. Mijn collega was een prachtige bruid en zag er heel gelukkig uit, net als haar verse echtgenoot. Moe en voldaan kwamen we dan ook gisteravond laat thuis. Van dit soort dagen kunnen er niet genoeg zijn!