De Top-100 2008: 81-90

Vandaag de volgende tien in de top-100:

90. Elfenkoning
(Alan Moon, Amigo, 1999)
In bezit: ja
Gespeeld: ja
Elfenland vind ik wel OK, aan Elfenkoning beleef ik altijd veel plezier. Waarschijnlijk vooral omdat het met twee spelers goed te doen is. Met meer dan vier duurt het mij veel te lang.

89. Galaxy Trucker
(Vlaada Chvátil, Czech Games Edition, 2007)
In bezit: nee
Gespeeld: nee
De beschrijving en het thema doen me wel erg aan Space Dealer denken, maar blijkbaar is het totaal anders. Misschien iets om op mijn boodschappenlijstje te zetten? Een SF-thema heeft voor mij wel potentie.

88. Memoir ’44
(Richard Borg, Days of Wonder, 2004)
In bezit: nee
Gespeeld: nee
Het tweede spel in de Command & Color-reeks van Borg, en het enige in deze top-100 (oeps, wat verklap ik nu?). Opvolger BattleLore speel ik met veel plezier, maar ben te weinig fan van het genre om nog een soortgelijk spel te willen hebben.

87. HeroQuest
(Stephen Baker, Hasbro, 1989)
In bezit: ja
Gespeeld: ja
Bij dit spel zijn ook de stemmen voor het D&D bordspel meegeteld. De precieze regels zijn wel anders, maar het spelidee van beide spellen is identiek. Vooral veel nostalgiestemmen hier, waaronder een van mij.

86. Jambo
(Rüdiger Dorn, Kosmos, 2004)
In bezit: ja
Gespeeld: ja
Een van mijn favorieten uit de reeks. Handmanagement en het slim combineren van kaarten vormen de kern van dit spel.

85. War of the Ring
(Marco Maggi, Francesco Nepitello en Roberto di Meglio, Phalanx Games, 2004)
In bezit: ja
Gespeeld: ja
Het tweede wargame in de lijst, en meteen het hoogst geklasseerde. Volgens puristen meer een opgedirkte versie van Risk dan een wargame, maar het zal wel. Pittige (en warrig geschreven) regels, maar dit is een wargame dat graag doe.

84. Händler von Genua
(Rüdiger Dorn, alea, 2001)
In bezit: ja
Gespeeld: ja
Om de een of andere reden raakt dit alea-spel altijd wat ondergesneeuwd door de grote jongens (die we later nog te zien krijgen). Onterecht, want het is een sfeervol spel met een bijzonder leuk spelverloop.
Paul: “Beste onderhandelingsspel. Spelplezier sterk afhankelijk van degenen waarmee je speelt. Heerlijk wanneer het hard doch vriendelijk gespeeld wordt. Minder interessant wanneer er ‘sociaal’ of zo je wilt ‘soft’ gespeeld wordt.”

83. Manilla
(Franz-Benno Delonge, Zoch, 2005)
In bezit: nee
Gespeeld: ja
Prachtig bordspel, met een belangrijke en vernunftige rol voor de dobbelstenen. Duurt me net iets te lang, maar zou anders zeker een klassieker zijn.
Philippe: “De ideale mix tussen strategie en wat geluk (hou ik eigenlijk in het algemeen wel van omdat geluk dat vele spellenliefhebbers haten, meteen ook een vorm van spanning in het spel brengt).”

82. Uno
(Merle Robbins, Mattel, 1971)
In bezit: nee
Gespeeld: nee (ja, als pesten meetelt)
Ho-hum. Het eerste spel waarvan ik niet begrijp hoe het in deze lijst terecht gekomen is. Ik ken het alleen in de variant van pesten, maar dat is toch vooral een (kaart)spel voor kinderen en niet een van de beste ook. Vraag me over een paar jaar nog eens.
Bart: “Lekker ouderwets kaarten en ook goed te begrijpen voor de kinderen.”

81. Risk
(Albert Lamorisse, Hasbro, 1959)
In bezit: ja
Gespeeld: en hoe!
Iedereen kent Risk, maar bijna niemand weet wie de auteur is. Die is (misschien wel beter) vooral bekend als regisseur van de tijdloze klassieker Le Ballon Rouge (De Rode Ballon, onlangs weer verfilmd). Een Franse filmregisseur die een ogenschijnlijk hyper-Amerikaans bordspel ontwerpt, het is me wat.

Mijn score: zes in bezit, zeven (of acht) gespeeld. Ik ga vooruit.