Don Juan

Don Juan is een echte Casanova. Of precies andersom, daar wil ik vanaf wezen. Hij brengt alle vrijgezelle jonge vrouwen in de stad het hoofd op hol met zijn charme, goede voorkomen en vooral poëtische brieven. Tientallen schrijft hij er, maar helaas is de postbezorging niet altijd even betrouwbaar. En soms komt er een minder leuke brief binnen en laat Don Juan weten dat het afspraakje waar je al dagen naar uitkijkt niet door kan gaan, omdat hij naar de verjaardag van zijn lievelingsnichtje moet. Maar als je genoeg brieven hebt gekregen weet iedereen het zeker: jij en Don Juan gaan trouwen!

Om dit allemaal voor elkaar te krijgen trekken de spelers om beurten enkele brieven, in de vorm van kartonnen fiches, uit de zak. De actieve speler verdeelt de brieven naar eigen inzicht in evenveel groepjes als er spelers zijn. Haar linkerbuurvrouw mag als eerste een groepje kiezen, en zo verder met de klok mee. Te beginnen met de actieve speler checkt iedereen of ze al een combinatie van brieven in kan leveren. Heb je drie jokers of drie brieven in je eigen kleur dan maakt je hart een vreugdesprong en krijg je een groot rood hart uit de voorraad. Maar heb je drie afwijzingen of heeft een andere speler drie brieven in jouw kleur onderschept (“Oh zo gemeen wat Don Juan aan jou schrijft!”), dan krijg je een gebroken hart. Bij drie gebroken harten moet je weer een rood hart inleveren.

Als iedereen alle mogelijke combinaties van brieven verwerkt heeft gaat de postzak naar de volgende speler. Zodra iemand drie rode harten heeft verzameld is het spel direct afgelopen. De gelukkige treedt in het huwelijk, de rest moet het doen als bruidsmeisje. Maar ja, hoe eeuwig is de trouw van deze player?

…en de waardering

Het samenstellen van selecties van goede en minder goede opties is al in meerdere spellen toegepast, waarschijnlijk met de meeste bekendheid en succes in San Marco (voor de ouderen onder ons). Dat systeem werkt vooral goed als het aanbod een sterk verschillende aantrekkingskracht uitoefent op de spelers en ook niet helemaal goed te bepalen is. Dat is bij Don Juan helaas niet zo. Het samenstellen van de groepjes en het kiezen van het groepje dat voor jou het beste is, is best een leuke puzzel, tot het einde van het spel in zicht komt. Dan zie je ineens dat een bepaalde speler gaat winnen als ze een zekere brief krijgt, of juist niet.  Het spel ontaardt op die manier in een gepuzzel om te voorkomen dat anderen winnen, totdat het lot bepaalt dat dit niet meer mogelijk is en de winnaar onvermijdelijk is.

Als je het spel een beetje vanuit de onderbuik speelt hoeft dat niet per se een probleem te zijn, maar als je net wat meer na wilt denken geeft dat geeft een vervelende nasmaak die ervoor zorgt dat Don Juan waarschijnlijk niet meer zo vaak op tafel zal komen.