Geplaatst door Dankzij Dark Ages speelde ik deze maand ruim vijftig potjes Dominion. In dat geval vallen kwantiteit en kwaliteit samen. Van de andere twintig spellen die op tafel kwamen waren er twee nieuw. De leukste was een kinderspel en dan ook nog de digitale versie daarvan: Wie was het?
Deze winnaar van de Kinderspiel des Jahres is alweer een paar jaar oud. Na eerdere pogingen om elektronica te verwerken in een bordspel was het voor Knizia nu wel raak. Inmiddels is de digitale revolutie weer wat verder en mag het dus geen verbazing heten dat dit nu ook voor de iPad beschikbaar is. Dat is ook de versie die ik speelde.
Als kinderspel is dit bijzonder geslaagd. Het is een spannende coöperatieve race tegen de klok, waarbij de sfeer wordt geholpen door de fraaie vormgeving, het geslaagde thema en de zeer goede bewerking voor een tablet. Dat laatste staat verder los van het spel, maar is wel van belang voor het digitale speelplezier. Dit is een van de weinige spellen die mijn kinderen ook zonder mijn initiatief zelf willen spelen en dat is een hele prestatie. Eerlijk gezegd denk ik dat Wie was het? als familiespel voor het bredere publiek zelfs nog een stuk geschikter is dan bijvoorbeeld Verboden Eiland. Dat heeft nog wel wat administratieve scherpe randjes waar een eurospeler zijn hand niet voor omdraait (en ze mogelijk niet eens ziet), maar die voor een minder ervaren speler toch wat gekunsteld over kunnen komen. Nadeel van het spel was altijd het stevige prijskaartje, maar iedereen met een iPad is nu met een paar euro klaar.
Het andere nieuwe spel van deze maand was Coney Island. Dit is een typisch Michael Schachtspel: kort, eenvoudig, een paar slimmige mechaniekjes en gespeend van ieder thema. Het is me een raadsel waarom iedereen altijd met Knizia op de proppen komt als het om slecht passende thema’s gaat, terwijl Schacht nog geen goed thema zou kunnen bedenken om zijn leven te redden. Leo Colovini is zo mogelijk nog erger. Maar goed, Coney Island dus. Een klassiek spel van resourcemanagement, waarbij je eerst inkomsten in geld en blokjes opbouwt om later de afweging te maken wanneer het tijd is om punten te scoren ten koste van je inkomstenbronnen. Best onderhoudend om te spelen, maar na een paar potjes zal het in de vergetelheid raken.
De kastdochters bleven dankzij Dark Ages ook grotendeels stof verzamelen. Het enige lang niet gespeelde spel dat op tafel kwam was Attila, dat ik sinds 2003 niet had gespeeld. Dit is nog steeds een aardig meerderhedenspel, al wordt het snel chaotischer met meer spelers. Drie is denk ik ideaal, maar voor dat aantal heeft het ernstige concurrentie van Kardinaal & Koning/China.
Op de iPad heet het Wie heeft het gedaan? De nieuwe editie van het bordspel blijkt inmiddels ook zo te heten.
Hoe heet het spel Wie was het op de iPad? Ik kan het niet vinden….
Attila heb ik ook nog steeds in de collectie. Ik speel 'm enkel 2 persoons met de echtgenote en dan is ie heel aardig. Tip: speel het met een open kaartenmarkt zoals bij China. Dat geeft iets meer controle.