Terraforming Mars

Het is het eind van de 22^e eeuw en het gaat niet zo goed met de mensheid. De aarde is overbevolkt  en de  grondstoffen raken op. Het is duidelijk dat er wat moet gaan gebeuren en dat de oplossing niet op aarde te vinden is. De wereldleiders richten hun aandacht daarom op Mars. Op deze planeet is het alleen verschrikkelijk koud, droog en er is bijna geen zuurstof. Maar met veel moeite moet het mogelijk zijn om deze planeet te veranderen in een bewoonbare planeet waar de mensheid een mooie toekomst kan opbouwen. De  wereldleiders introduceren daarom stevige financiële bonussen om ondernemers te stimuleren deze uitdaging aan te gaan. En je raadt het al: jij bent in dit spel één van deze ondernemers.

In Terraforming Mars werken de spelers aan drie hoofddoelen: het verhogen van de temperatuur, het verhogen van het zuurstofgehalte en het creëren van oceanen op de Rode Planeet. Daarnaast stampen de ondernemers ook nog wat bossen en steden uit de grond. Dit klinkt als de introductie van een coöperatief spel, maar dat is Terraforming Mars niet. De spelers worden namelijk afgerekend op hun individuele bijdrage aan deze doelen.

 

Aan het begin van het spel krijgen alle spelers een startonderneming die bepaald hoeveel startkapitaal (geld, grondstoffen) ze hebben in combinatie met eventuele speciale acties waar ze tijdens het spel gebruik van kunnen maken. Iedereen krijgt verder nog tien kaarten met mogelijke projecten die ze op Mars zouden kunnen gaan uitvoeren.  De spelers mogen zelf weten welk van deze projecten ze willen houden, maar je moet wel 3 geld betalen voor iedere kaart die je wilt houden. En geld is schaars in dit spel, je hebt er altijd minder van dan je zou willen. Je moet dus goed nadenken over welke project-kaarten je kiest. Aan het begin van iedere ronde in het spel krijgen alle spelers overigens weer 4 nieuwe project-kaarten om uit te kiezen (en waar je inderdaad voor moet betalen).

Het spel verloopt vervolgens in rondes. De kern van een ronde is de actiefase. In deze fase mogen de spelers omstebeurt maximaal 2 acties uitvoeren. Voor een actie kan je bijvoorbeeld een project-kaart die je gekocht hebt bouwen door de prijs die bovenaan de kaart staat te betalen. Zo zou je bijvoorbeeld kunnen investeren in geothermische energie waardoor je energieproductie omhoog gaat. Daarna zou je door vervolgens weer één energieproductie in te leveren de stad Noctis kunnen bouwen waardoor je geld-inkomen met 3 omhoog gaat. In het spel zitten veel van dit soort verschuivingen: eerst bouw je het een en dat gebruik je vervolgens om iets anders te doen. Behalve project-acties kan je ook de standaard projecten uitvoeren die op het bord staan afgebeeld (bijvoorbeeld steden, energiecentrales of oceanen bouwen).

 

Door deze acties verbeter je niet alleen Mars maar ook je inkomsten. Iedere speler heeft een eigen spelbordje voor zich liggen waarop je voor zes categorieën (geld, staal, titanium, planten, energie en warmte) aan de
ene kant je productiewaarde bijhoudt en aan de andere kant hoeveel eenheden je inmiddels al geproduceerd hebt. In dit spel zijn niet voor elke categorie speciale blokjes gemaakt, maar houd je alles met koperen (waarde 1), zilveren (waarde 5) en gouden (waarde 10) blokjes bij. Dit systeem is even wennen, maar werkt eigenlijk wel heel elegant.

Maar uiteindelijk draait het allemaal om de punten in dit spel en die zijn op verschillende manieren te verdienen. Tijdens het spel mag je af en toe als beloning voor het uitvoeren van een project je Terra Rating verhogen. Elk punt dat je zo scoort is ook meteen een punt voor de eindwaardering. Tijdens het spel kan je verder nog bepaalde bonussen scoren door bijvoorbeeld als eerste 3 steden gebouwd te hebben of door 16 project-kaarten op handen te hebben. En dan zijn er aan het eind van het spel (als de drie hoofddoelen zijn bereikt) ook nog flink wat punten te verdienen voor de bebouwing op Mars: elk bos is een punt waard en elke stad is zelfs net zo veel punten waard als er bossen omheen liggen. Dit kan flink aantikken. Wie de meeste punten heeft wint het spel.

 

 

Ik dacht in eerste instantie dat Terraforming Mars niet mijn kopje thee zou zijn. De meeste spellen met een speelduur van meer dan 2 uur zijn zo complex dat ik er maar liever niet aan begin (in die tijd speel ik liever 2 lichtere spellen). Gelukkig haalde spellenvriendin Saskia me over om het spel toch een kans te geven. Ik werd heel aangenaam verrast. Terraforming Mars is namelijk helemaal niet zo complex als je op het eerste gezicht denkt. Er zijn wel heel veel verschillende kaarten in het spel die allemaal anders zijn, maar op elke kaart staat heel duidelijk aangegeven hoe hij werkt. Je krijgt elke beurt bovendien maar 4 nieuwe kaarten waar je uit mag kiezen dus de hoeveelheid informatie die je dan moet verwerken valt ook wel weer mee. In je beurten ben je vervolgens gewoon lekker bezig om actie na actie iets op te bouwen. Terraforming Mars geeft mij hetzelfde soort spelplezier als spellen als de Kolonisten van Catan en Agricola waarin je ook iets aan het opbouwen bent. Het spel mag dan best een stevige speelduur hebben, de tijd vliegt werkelijk voorbij. Terraforming Mars is desalniettemin een beetje te veel van het goede voor mensen die maar heel af en toe eens een keer een spelletje doen, maar elke hardcore spellenliefhebber zal dit spel met veel plezier spelen.