Maandoverzicht: juli 2016 (Dagmar)

In juli kwam 26 keer een spel op tafel. Ik vind dit nog een heel respectabel aantal gelet op het feit dat het zomer is en de grote vakantie-uitstroom bezig is en mijn spellenmaatjes in grote getalen het land ontvluchten.

Mijn meest gespeelde spel was een oudje, namelijk High Score (op BGG weergegeven als Würfel Bingo). Ik had dit spel sinds 2009 niet meer gespeeld en dat is eigenlijk zonde want het is een leuk vlot dobbelspelletje dat in de verte doet denken aan hedendaagse spellen als Qwixx en Qwinto. Op een bordje staat een 5*5 veld waarin je nummers moet gaan invullen die worden gegooid met twee dobbelstenen. Je gooit omstebeurt met de dobbelstenen en de getallen die gegooid worden moeten alle spelers invullen. Je probeert daarbij in de rijen, kolommen en diagonalen mooie combinaties te maken (straatjes of meerdere keren hetzelfde getal). Als het veld vol is dan ga je alle rijtjes waarderen, hoe moeilijker een combinatie is, hoe meer punten je er voor krijgt. Natuurlijk loopt het altijd ergens in de soep bij dit spel waardoor je continue je plannen moet aanpassen (doorgaans door te accepteren dat een prachtig rijtje niet meer afgemaakt gaat worden).

Mijn op één na meest gespeelde spel was The Grizzled. Ik heb dit spel vier keer achter elkaar gespeeld op de laatste spellenavond op kantoor voor de zomerstop. Dit is een coöperatief spelletje waarbij je als vriendengroep de gruwelen van de loopgraven van de eerste wereldoorlog moet overleven. Dit klinkt gruwelijker dan het in dit spel is (in het echt was het natuurlijk onvoorstelbaar naar). Je moet proberen een stapel kaarten weg te spelen door omstebeurt een kaart uit te spelen. Op tafel mag van ieder symbool (voor de verschillende typen slecht weer of andere verschrikkingen van de oorlog) echter maximaal 2 keer liggen waardoor je soms een kaart niet uit kan spelen, ook al zou je het zo graag willen. We hebben alle vier de potjes verloren, maar wel steeds minder erg, dus wie weet als we nog de tijd hadden gehad om het nog een paar keer te proberen, dan was het welllicht een keer gelukt om de oorlog te overleven. Ik vind The Grizzled een heel fascinerend spel en wil het graag een keer winnen, maar ik vrees dat ik nog wel een paar runs nodig heb om dat voor elkaar te krijgen, het is namelijk wel echt een ingewikkeld spel.

Ik speelde deze maand twee spellen voor het eerst. Beide spellen heb ik aan het begin van de maand in Aken gekocht. We hadden een bruiloft in Maastricht en die gelegenheid hebben we aangegrepen om er een uitje van te maken. We hadden een heerlijk hotel geboekt en zijn ’s middags eerst nog even naar Aken geweest. In Aken zit een hele grote boeken/speelgoedwinkel (Mayersche) en daar lukte het me niet om met lege handen te vertrekken. Imhotep en Lanterns gingen mee naar de kassa. En daar bleek dat het onze lucky day was. De juffrouw vroeg of we Rabbat (korting) wilden. Nou, daar zeg je geen nee tegen. We moesten daarvoor een gratis Kundenkarte (klantenkaart) aanvragen. Snel vulden we het formuliertje in en meteen kregen we 20% korting op onze aankoop. Het was namelijk de eerste zaterdag van de maand en op die dag krijg je met je Kundenkarte 20% korting op al het speelgoed (inclusief spellen). Dat was snel verdiend!

Imhotep is een van de spellen die dit jaar genomineerd was voor de Spiel des Jahres en die voor de bekendmaking regelmatig getipt werd als winnaar. Dit is niet gelukt (Codenames ging er met de prijs vandoor), maar een nominatie is ook al een hele eer. Imhotep is een vlot spelletje waarin de spelers bouwen aan een aantal van de grote monumenten van Egypte. In je beurt mag je kiezen uit verschillende acties, waarvan de twee belangrijkste zijn dat je een bouwsteen in één van de boten mag leggen of één van de boten mag verplaatsen naar één van de bouwlocaties. Je wilt aan de ene kant zo veel mogelijk stenen aan boort krijgen, maar aan de andere kant wil je ook bepalen waar die boot vervolgens naar toe gaat (niet alle locaties zijn voor iedereen even interessant). Dit dilemma maakt dat mensen regelmatig boten verplaatsen naar plaatsen waar ze weinig kwaad kunnen om hun tegenspelers te sarren. Maar dat moet je ook weer met mate doen want als je alleen maar aan het sarren bent, kom je zelf ook niet vooruit. Het spel duurt een half uur tot drie kwartier en is daardoor heel geschikt als familiespel of licht tussendoortje voor de hardcore liefhebber.

Mijn andere aanschaf is Lanterns. Dit spel trok mijn aandacht door de looks. Ik had er op BGG al wat informatie over opgezocht en wat ik daar las schrok me ook zeker niet af en dus belandde het spel op mijn spellenradar. Het is een bijzonder spel dat op het eerste gezicht aan Carcassonne doet denken, maar dat bij nadere bestudering meer om het lijf heeft. De spelers bouwen samen een vijver waarop schattige lantarens drijven ter gelegenheid van het Japanse Oogstfeest. In je beurt leg je één tegel aan en deze tegel bepaald welke kaarten jij én de andere spelers krijgen. Iedereen krijgt namelijk een kaart in de kleur van de lantarens die aan zijn zijde zijn bijgelegd. Maar de actieve speler kan daarnaast nog extra kaarten verzamelen door bijvoorbeeld tegels passend aan te leggen. De kaarten die je verzameld kan je vervolgens in bepaalde combinaties inleveren voor puntenkaarten. Ik vond de regels voor wanneer je een bonus krijgt best ingewikkeld (die heb ik een paar keer moeten lezen voor ik het begon te snappen), maar daarna speelde het spel wel lekker weg. Het spel ziet er prachtig uit en ik hoop het snel weer te spelen.

Verder kwamen deze maand weer eens een paar spellen op tafel die ik al een tijd niet meer gespeeld had, zoals Can’t stop (wat een topper is dat toch), Lords of Waterdeep (heerlijke workerplacer), Jaipur (super leuk tweepersoonsspel) én Monstermaler. Dit laatste spel is een partygame waarbij je moet tekenen. Iedereen krijgt een velletje voor zich met daarop de contouren van een mannetje. Je kiest vervolgens wie je wilt gaan tekenen en zet dit op de achterkant van het briefje. Vervolgens teken je de helft van de persoon die je gekozen heb. Vervolgens vouw je het briefje dubbel en geef je het aan je buurman. Die mag vervolgens kijken wie hij moet tekenen en moet, zonder jouw deel van de tekening te bekijken, de andere helft tekenen. Daarom staan ook de contouren op het briefje zodat iedereen wel op dezelfde schaal tekent. Vervolgens mogen de andere spelers raden wie er getekend zijn op de briefjes. Er is nog een puntensysteem bij, maar eigenlijk draait het om de lol. Ik vind dit echt een heel leuk spel en vind het leuk om het weer eens gespeeld te hebben. Op het plaatje zie je een aantal van de tekeningen die gemaakt zijn (de tekeningen van Adam en Pamela Anderson zijn helaas niet geschikt voor publicatie). Herken jij wie we getekend hebben (ik zal de oplossing bij de reacties zetten).