Machi Koro Legacy

Geplaatst door

2-4 spelers (vanaf 8 jaar)
30-45 minuten
Auteur: Rob Daviau, J.R. Honeycutt en Masao Suganuma
Uitgever: 999 games (2019)

Het spel…

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 4 Gemiddelde: 3.5]

Vorig jaar is van Machi Koro een legacy-variant op de markt gekomen. Machi Koro is een kaartspel waar de spelers steden bouwen met verschillende gebouwen. Ieder gebouw dat je bouwt levert je op bepaalde momenten inkomsten op. Aan het begin van iedere beurt gooien de spelers namelijk met één of twee dobbelstenen en de gebouwen die op de kaarten staan met dat getal worden geactiveerd. 
 
Sommige gebouwen leveren altijd iets op als het juiste getal gegooid wordt, maar er zijn ook gebouwen die alleen door een worp van de eigenaar geactiveerd worden of juist alleen door de andere spelers. Met de
inkomsten die je krijgt kan je weer nieuwe gebouwen bouwen waardoor je weer meer inkomsten krijgt waardoor je weer meer gebouwen kan bouwen, etc. Het doel van het spel is om drie speciale gebouwen te bouwen en wie dat als eerste gedaan heeft, wint het spel.
 
De regels van Machi Koro Legacy zijn precies hetzelfde als die van Machi Koro zelf. Ook de vormgeving is hetzelfde en je begint het spel zelfs met een aantal kaarten die ook in het reguliere Machi Koro zitten. Aan het begin van ieder potje lezen de spelers een achtergrondverhaal over de ontwikkelingen in de stad (ik houd het bewust vaag want ik wil niets verklappen). Soms zorgen deze ontwikkelingen er voor dat er nieuwe kaarten of andere elementen in het spel worden gebracht of weer verdwijnen. Er komen soms ook wat regels bij in het spel, maar de complexiteit van het spel blijft min of meer hetzelfde als het reguliere Machi Koro. En op die manier speel je tien potjes achter elkaar die grotendeels hetzelfde zijn maar toch iedere keer net een beetje anders zijn.
 
…en de waardering
 
Ik vind dat de makers er heel goed in zijn geslaagd om een legacy-variant van Machi Koro te maken. Machi Koro is een familiespel dat je ook met kinderen vanaf een jaar of acht kan spelen. Dit betekent dat het spel niet al te ingewikkeld is en lekker vlot speelt. Ik kan me goed voorstellen dat het voor auteurs leuk is om bij een Legacy-variant van een spel steeds meer elementen toe te voegen waardoor het spel steeds complexer wordt. In het geval van een familiespel zou je dan waarschijnlijk eindigen met een spel dat voor de jongste spelers te complex was geworden. De makers van Machi Koro Legacy zijn niet in deze val getrapt en hebben elementen toegevoegd die wel iets nieuws toevoegen, maar dat doen zonder het spel complexer te maken. De achtergrondverhaaltjes vond ik leuk, maar spelen tijdens het spel verder geen grote rol.
 
Voor verwende veelspelers is het grootste nadeel van Machi Koro dat het spel last heeft van een run-away-leader probleem. Als de dobbelstenen een speler gunstig gezind zijn, dan kan deze speler meer en betere kaarten kopen en is hij al snel niet meer in te halen. Dit probleem lost Machi Koro Legacy niet op. In de potjes die ik speelde was vaak al voor het eind duidelijk wie er ging winnen. Sterker nog, veel elementen die worden toegevoegd hebben ook een kans-element waardoor de geluksfactor in Machi Koro Legacy misschien zelfs nog wat groter is geworden. Ik denk dan ook dat dit spel minder in de smaak zal vallen bij een groep volwassen verwende veelspelers. Daarvoor is ieder potje te veel hetzelfde en is het run-away-leader probleem te groot.
 
Voor gezinnen is Mach Koro Legacy een leuke manier om kennis te maken met legacy-spellen. Het spel blijft toegankelijk, maar het blijft leuk om een grote stapel kaarten te hebben waar je je langzaam doorheen werkt en die het spel langzaamaan veranderen. Er zitten ook een paar hele grappige vondsten tussen. Het is natuurlijk helemaal leuk als je één van de doosjes open mag maken en daar nog extra verrassingen uit komen. Ik vond het alleen wel jammer dat de grote dozen meer inhoud suggereren dan er daadwerkelijk in zit (veel doosjes bevatten maar één klein dingetje). 
 
Het fijne van deze legacy-variant is ook dat je het spel niet kapot speelt en je het dus (als je dat zou willen) na afloop van de campagne nog prima kan spelen (zelfs met mensen die de campagne niet gespeeld hebben, al krijgen die daarmee wel heel veel kennis over wat er tijdens de campagne is gebeurt waardoor het voor hen niet zo leuk zal zijn om de campagne zelf nog te spelen).
 
Mijn waardering is gebaseerd op hoe leuk dit spel zal zijn voor de doelgroep (families met kinderen in de basisschoolleeftijd). Verwende veelspelers mogen rustig een pionnetje wegdenken.

 

 
 
 
 
 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *