Mexica

Geplaatst door

2-4 spelers
60-90 minuten
Auteur: Michael Kiesling en Wolfgang Kramer
Uitgever: Ravensburger (2002)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 2 Gemiddelde: 4.5]

Het spel …

Na Tikal en Java is dit het laatste spel in de Ravensburgertrilogie waarin Kramer en Kiesling een land ontginnen met behulp van actiepunten. Torres heeft een spelsysteem dat er ook erg op lijkt, maar een ander thema en look, en valt daarom buiten deze familie. Waren we na Guatemala naar Indonesië vertrokken, nu zijn we weer terug bij de Indianen in Midden-Amerika. Alleen deze keer de Azteken of Mexica’s, die op de plek waar nu Mexico-city ligt met behulp van kanalen hun stad Tenochtlitlán bouwden.

Het bord bestaat in het begin uit één groot landgebied met daarin al wel een stuk kanaal en de heilige plaats waar het bouwen van de stad begonnen is. Met behulp van kanaalstukken kunnen verschillende wijken afgescheiden worden, de Calpulli. De speler die een wijk afsluit, mag er een calpullifiche inleggen van dezelfde waarde als het aantal vakjes dat de wijk groot is, en krijgt daar punten voor.

De wijken zijn (naarmate het spel vordert) onderling met elkaar verbonden door de vele kanalen en bruggen. Via de bruggen kunnen spelers zich over het veld bewegen. Over water bewegen gaat een stuk sneller dan stapje voor stapje over land. Er is echter maar een beperkt aantal bruggen in het spel. In de afgesloten calpulli’s mogen huizen gebouwd worden. Een speler moet echter wel in de wijk staan om dit te kunnen doen. Als je een wijk in gaat om huizen te bouwen, kan het zijn dat een ander je brug steelt! Het kost dan weer een actiepunt meer om weer een andere brug jouw kant op te halen.

Er zijn twee rondes in het spel. Aan het eind van iedere ronde word gekeken wie de meeste waarde aan huizen in de verschillende calpulli’s heeft. Deze krijgt het aantal punten van de grootte van het gebied, de nummer twee krijgt de helft van die punten, en de nummer drie daar weer de helft van. Wie aan het eind van een ronde zijn pion op de heilige plaats heeft staan wint daar nog vijf punten mee. Zoals bij de twee vorige spellen houdt een scorespoor aan de rand van het bord de stand bij.

… en de waardering

In alles lijkt dit spel op zijn voorgangers. Was het als eerste uitgekomen had het wellicht een hogere waardering gekregen, maar nu heeft het van alle voorgaande spellen wat. Het ruimtelijk inzicht bij het neerleggen van de kanalen lijkt op het neerleggen van de tegels bij Java. Het zetten van de juiste stappen doet meer aan Torres en Tikal denken. Maar Mexica is een erg leuk spel. De makkelijkste om te leren, de snelste om te spelen. Jammer is dat het begin van het spel een beetje mat is omdat het veld nog helemaal leeg is. Het meeliftsysteem vind ik wel leuk, omdat investeren daardoor vaak loont. Al met al hebben ze de verschillende ingrediënten weer zo gemixed dat er toch een nieuw spel uit is gekomen, dat weer een dikke voldoende krijgt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *