Notre Dame

Geplaatst door

2-5 spelers
60-120 minuten
Auteur: Stefan Feld
Uitgever: Ravensburger (2007)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 1 Gemiddelde: 3]

Het spel …

Tot en met het verschijnen van Puerto Rico was alea het spellenlabel waar bijna alle serieuze spelliefhebbers mee weg liepen. Het ene hoogstandje volgde op het andere en het is veelzeggend dat spellen als Adel Verplicht en Chinatown tot de mindere spellen in deze reeks werden gerekend. Bij iedere andere uitgever waren dit toppers in het assortiment geweest. Het gejubel haperde wat bij Eiszeit en verstomde in het geheel bij Fifth Avenue en Um Ru(h)m und Ehre. In de ‘middelgrote’ aleareeks verschenen nog wel een paar goede spellen (met name Palazzo en Louis XIV), maar voor veel spellenliefhebbers was alea de magie kwijtgeraakt.

Desondanks wordt iedere nieuwe titel van alea met nieuwsgierigheid begroet, zeker als het een spel uit de grote reeks is. Bovendien kreeg Notre Dame al goede ‘buzz’ tijdens Spiel 2006, waar een prototype gespeeld kon worden.

In Notre Dame beschikt iedere speler over een wijk van de Parijse binnenstad. Iedere wijk bestaat uit zeven velden, die corresponderen met kaarten. Iedere speler beschikt over dezelfde set kaarten, waar ook nog een kaart voor de ‘getrouwe’ en een voor Notre Dame inzitten.

Het spel verloopt over drie fasen, onderverdeeld in drie rondes elk. Aan het begin van een ronde trekt iedereen drie kaarten. Daarvan mag je er een zelf houden, de andere twee geef je door aan je linkerbuur. Vervolgens neem je de twee kaarten van je rechterbuur, waarvan je een houdt en de ander weer doorgeeft.

Zo eindigt iedereen met drie kaarten van verschillende spelers. Om beurten mag iedereen nu een kaart uitspelen. Van de drie kaarten mag je er maar twee spelen, dus daar is het ook weer kiezen geblazen. Bij het uitspelen van een kaart plaats je een blokje op de wijk in kwestie en voor je de actie van de wijk uit. Hoe meer blokjes er al op de wijk staan, hoe effectiever de actie is als je hem weer uitvoert. Met de acties kun je meer blokjes krijgen, punten scoren, geld verdienen of aan rattenbestrijding doen.

Geld heb je nodig om personages om te kopen. Die personages leveren leuke dingen op, maar in het algemeen veel punten. Je kunt je het eigenlijk niet veroorloven om ook maar één keer geen geld te hebben om een personage om te kopen. Daarnaast heb je geld nodig om een blokje op Notre Dame te mogen plaatsen. Geld is dus erg belangrijk.

Om de spelers alert te houden is er de rattenplaag. Elke ronde komen er ratten binnen in iedere wijk. Als je daar niks aan doet verlies je in rap tempo punten en blokjes uit je wijk. Een of twee keer is dat nog te overzien, maar gebeurt het structureel dan kun je de winst wel vergeten.

Na elke derde ronde eindigt een fase. Nu worden er punten uitgekeerd voor de aanwezigheid in Notre Dame en krijgt iedereen zijn negen kaarten weer terug voor de volgende fase. Wie na de derde fase de meeste punten heeft, wint het spel

… en de waardering

Spellenliefhebbers kunnen opgelucht adem halen, want met Notre Dame is alea over een reeks van drie minder geslaagde spellen heen. Dat wil nog niet zeggen dat Notre Dame zo goed is als klassiekers als Puerto Rico, Vorsten van Florence, Ra, Taj Mahal of Händler von Genua. Er is genoeg op Notre Dame aan te merken: het thema is flinterdun, de interactie is zeer beperkt en de volgorde waarin je kaarten langskomen bepalen in grote mate je mogelijkheden.

Toch vind ik Notre Dame een erg leuk spel. Het systeem van het kaarten doorgeven is een leuk systeem, dat ik graag in meer spellen terug zou zien. Dit staat garant voor een voortdurend wisselend spelverloop, omdat je zelf altijd andere kaarten trekt en van je medespelers krijgt. Ook heeft Notre Dame weer een prettige mix van grondstoffen bemachtigen en punten scoren, met de rattenplaag als extra kopzorg.

Het sterkste punt van Notre Dame is misschien nog wel de speelduur. Met ervaren spelers hoeft dit nooit langer dan een uur te duren, en met twee of drie moet je zelfs makkelijk onder de 45 minuten blijven. Door het wisselende spelverloop voelt geen potje hetzelfde en in combinatie met de korte speelduur ontstaat snel de wens tot een revanchepotje.

Kortom, Notre Dame kan zich misschien niet meten met de absolute toppers van alea, het is wel het beste spel in de reeks sinds Puerto Rico.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *