Outlaws

Bij outlaws denk je vast aan veel dingen, maar niet aan presidentiële verkiezingen. Outlaws zijn namelijk boeven die als straf buiten de bescherming van de wet worden de geplaatst. Dit betekent onder andere dat iedereen je straffeloos kan doden. Als de wet jou niet meer erkent, hoef je je zelf natuurlijk ook niets meer aan te trekken van de wet. En daardoor word je in het wilde westen in eens een hele waardevolle vriend voor presidentskandidaten met weinig geweten.  

Outlaws: last man standing is een tweepersoonsspel waar beide spelers de presidentsverkiezingen proberen te winnen. Dit kan je doen door de verkiezingen te winnen (meer stemmen te krijgen dan je tegenstander), maar als je niet zo veel vertrouwen hebt in het democratisch proces dan kan je ook het recht in eigen hand nemen door je tegenstander om te laten leggen door een bevriende outlaw. Maar je weet dat je tegenstander deze afweging ook kan maken en dus is het slim om je te laten beschermen door de sheriff. Als deze een moordaanslag op jou weet te voorkomen, dan is het schandaal dat je daarmee bloot legt net zo dodelijk voor je tegenstander als een kogel van een outlaw.

 

In het spel hebben beide spelers tien karakters, zoals de gouverneur die president wil worden, de sheriff die moordenaars probeert te vangen, de huurmoordenaar die bereid is een presidentskandidaat om te leggen en een journalist die verslag doet van de verkiezingen. De spelers kiezen acht van hun karakters uit en zetten deze in een rij voor zich neer (de andere speler ziet alleen de achterkant van de kaarten). De andere twee karakters  zijn in de saloon, maar die kunnen later in het spel gebracht worden. Tussen de twee rijen van de spelers in worden ronde fiches gelegd waarop onder andere de stemmen staan die je nodig hebt om de verkiezingen netjes te winnen.

 

In je beurt mag je twee acties uitvoeren waarbij je de keus hebt uit vier mogelijkheden. De eerste mogelijkheid is dat je twee karakters van plaats verwisseld (of bluft dat je dat doet). De tweede actie is dat je aan je tegenstander één van je karakters laat zien en je vervolgens het fiche dat voor dit karakter ligt bekijkt. De derde actie is dat je een karakter toont en zegt welk fiche er voor dit karakter ligt. Als je het juiste fiche noemt, dan mag je het pakken (zo win je  bijvoorbeeld stemmen). De laatste mogelijkheid is dat je gebruik maakt van de speciale eigenschap van het karakter. Zo kan een Indiaan het karakter dat tegenover hem staat bekijken, kan de huurmoordenaar de gouverneur doodschieten als hij recht tegenover hem staan en kan de sheriff de gouverneur beschermen als hij tijdens een aanslag naast de gouverneur staat.

 

Het spel is afgelopen als duidelijk is wie de nieuwe president is.

 

 

Outlaws doet mij erg aan Stratego denken doordat je aan het begin van het spel niets weet over waar de andere spelers zijn karakters heeft staan. In dit spel moet je alleen vrij snel informatie weggeven omdat je anders niet aan de fiches kan komen. Omdat er drie manieren zijn om te winnen, zijn er ook drie manieren om te verliezen. Je moet dus niet alleen bedenken hoe je zelf wil winnen, maar je ook afvragen hoe de ander probeert te winnen en dat zien te voorkomen. In Outlaws ben je daardoor vaak aan het raden wat de ander aan het doen is en wat bepaalde acties van de ander betekenen. Maar meestal heb je te weinig informatie om een goede gok te kunnen doen.

 

Met Outlaws is speltechnisch gezien niets mis, het werkt allemaal prima, maar het is niet mijn type spel. Het duurt mij te lang voor je voldoende informatie hebt om beredeneerde gokken te kunnen doen over wat de ander aan het uitspoken is. In de potjes die ik speelde werd het spel vaak voor dat moment vaak al beslist doordat één van de spelers het geluk had net de juiste informatie te hebben om te winnen. Het raden naar de bedoelingen en plannen van de andere speler kwam daardoor niet goed van de grond.