Spiel preview

Nog minder dan een week te gaan tot Spiel, dus traditiegetrouw ben ik weer lekker op tijd met de voorbeschouwing. De laatste jaren probeer ik me erg in te houden tijdens Spiel. In de eerste plaats omdat mijn verzameling al groot genoeg is, in de tweede plaats omdat er maar weinig nieuwe spellen uitkomen die ik echt als een aanvulling op die verzameling zie. Kort gezegd is mijn belangrijkste criterium voor de aanschaf op een spel of het waarschijnlijk is dat ik het regelmatig ga spelen. Geschiktheid voor twee spelers en een relatief korte duur (maximaal 60 minuten) helpen daarbij.

Gelukkig houdt Eric Martin ook dit jaar weer een uiterst behulpzame lijst bij, waar ik toch genoeg interessante titels konden vinden. Het lijkt erop dat ik dit jaar veel tijd moet door gaan brengen bij de stands van Asmodée en Pegasus Spiele. Ook kom ik veel uit bij vertrouwde namen. De topauteurs van de twee afgelopen decennia zijn gelukkig nog steeds actief. Hier de lijst van spellen die me interessant genoeg lijken om te proberen of zelfs (ongezien) te kopen.

Die Paläste von Carrara (Wolfgang Kramer & Michael Kiesling, Hans im Glück). Dit spel ben ik nog op verrassend weinig lijstjes tegengekomen. Het is notabene van Kramer & Kiesling (een van de meest gewaardeerde auteursduo’s) bij Hans im Glück, dat bekend staat om zijn spellen van hoge kwaliteit. Die combinatie is voor mij genoeg om het spel blind aan te schaffen. Gek genoeg publiceerden ze nooit eerder een duospel bij dit label. Is helaas wel prijzig, maar ik heb vooralsnog voldoende vertrouwen in de wederspeelbaarheid.

Libertalia (Paolo Mori, Asmodée). hier hoor ik tot nu toe goede verhalen over. Het komt op mij over als een soort Machiavelli met kaartcombinaties en extra naaimogelijkheden. Daar houd ik wel van. Nadelen: pittig geprijsd en vermoedelijk alleen met minstens vier spelers echt leuk. Eerst proberen dus.

Qin (Reiner Knizia, Eggert/Pegasus). Is Reiner Knizia terug met een spel dat veelspelers ook aan moet spreken? Qin lijkt daar nog het meeste op. De beschrijving doet wat aan Eufraat en Tigris denken en andere legspellen van Knizia, waar hij toch een meester in is. Ik wil deze graag proberen op de beurs en het maakt grote kans mee naar huis te gaan. Interessant detail: op 17 oktober komt het ook beschikbaar voor de iPad.

Homesteaders (Alex Rockwell, Quined Games). Dit spel is al een paar jaar oud, maar verscheen bij een kleine overzeese uitgever, waardoor de verspreiding beperkt was. Toen leek dit veil- en bouwspel van Cayluscrack Rockwell me al wat, dus ik aarzelde niet lang om dit voor te bestellen bij Quined. Tevens mijn enige pre-order.

Spectaculum (Reiner Knizia, Eggert/Pegasus). Wederom een nieuw interessant lijkend spel van Knizia. Ook dit is weer een legspel, dat al vergeleken wordt met Heersers der Woestijn en Stephensons Rocket. Spectaculum lijkt een treinenspel in vermomming, met iets meer toeval dan we doorgaans in het genre zien (HdW en SR zijn op de startopstelling na volledig vrij van toevalsfactoren).

Il Vecchio (Rüdiger Dorn, H@ll/Pegasus). Ook hier ga ik weer af op een bekende naam. De meeste spellen van Dorn vind ik erg leuk en Il Vecchio schijnt met twee en binnen een uur speelbaar te zijn. Graag proberen.

Hanabi (Antoine Bauza, Abacus). Antoine Bauza houdt van Oost-Aziatische thema’s. Hanabi (al eerder verschenen bij Asmodée) is een samenwerkingsspel waar nu eens niet één speler het spel kan domineren. Daar heb ik meestal weinig last van, maar het gebrek aan volledige informatie moet toch tot een interessant communicatieprobleem leiden. En dat is voor mij de grote aantrekkingskracht van co-ops. Benieuwd of dit met mijn kinderen lukt.

Seasons (Régis Bonnessée,Asmodée). Hoewel het al een tijdje beschikbaar is, lijkt Seasons toch een van de grootste hypes voor Spiel. Ik snap dat wel: het spel heeft elementen als drafting en kaartcombinaties die spellen als Magic, 7 Wonders en Race ook zo populair maken. Ik ben een groot liefhebber van het genre, dus dikke kans dat Seasons mee gaat. Lijkt bovendien nog eens geknipt als tweepersoonsspel.

Milestones (Stefan Dorra en Ralf zur Linde, Eggert/Pegasus). De derde coproductie van Eggert en Pegasus. Misschien moet ik daar maar een tafel reserveren. Milestones lijkt een familiespel met pit, waar deze auteurs wel meer ervaring mee hebben. De reacties zijn tot nu toe gematigd enthousiast. Het idee spreekt me wel aan, dus deze ga ik graag op de beurs proberen.

Naast deze negen spellen heb ik natuurlijk wel meer gezien dat in enige mate interessant leek. helaas hangt daar in veel gevallen een belachelijk prijskaartje aan van 60 euro (zoals Trains, Archipelago en Terra Mystica) dat ik bij voorbaat wel pas. Ik zal vast veel leuks missen, maar de ervaring leert dat je zo’n spel later altijd nog wel kunt krijgen. Hanzesteden speelde ik ook pas voor het eerst toen het ruim een jaar oud was en dit jaar zal ik bijvoorbeeld alsnog uitkijken naar Trajan. Leuke spellen genoeg.

Uitbreidingen heb ik niet genoemd, maar er zijn drie die ik graag op de kop tik: Dixit 3, Mehr Rum für Rom en natuurlijk Race for the Galaxy: Alien Artifacts. Die laatste alleen is voor mij genoeg reden om naar Spiel te komen, maar helaas is de stilte rondom die titel zo oorverdovend dat ik me afvraag of het de beurs gaat halen.