Top 100 2010: 81-90

Tijd voor het tweede gedeelte van de lijst. Martin Wallace Fans opgelet!

90. Brug naar de hemel
(Stefan Stadler en Michael Rieneck, Kosmos/999 Games, 2009)
2008: –
2009: –
Het nieuwe spel van Stadler & Rieneck casht dit jaar zijn nieuwheidsbonus. Maar of het er volgend jaar nog in staat?
“Wat hadden die middeleeuwers het toch zwaar. Net als je maïs wilt hebben, ligt de markt plat. En net als je wilt genezen, zijn de ziektes wel erg taai. Mechanisme en thema passen zeer goed bij elkaar” (Tamara)
“Net een suprise-ei, je weet dat er een verrassing in zit maar welke is onduidelijk.” (Martijn)

89. Bang!
(Emiliano Sciarra, daVinci/PS Games, 2002)
2008: 55
2009: 66
Multi-player shoot ’em up spellen zijn toch vooral iets voor op de computer, maar af en toe aan tafel blijkt het voor velen nog steeds leuk.
“Heeft al voor vele komische speelavonden gezorgd, waarbij de sheriff per ongeluk zijn hulpsheriff neerschiet. Vooral leuk vanaf 5 spelers.” (Danny)
“Snel en vlot spel voor meerdere spelers, mooie starter voor een spellenavond.” (Laurens)

88. Struggle of Empires
(Martin Wallace, Warfrog, 2004)
2008: –
2009: 91
Een van Wallace’s complexere spellen (en dat zegt wat) blijft door een fanatieke en toegewijde aanhang toch populair.
“Niet het beste spel dat Wallace heeft gemaakt, maar wel het spel met de hoogste funfactor met de juiste spelmaatjes aan tafel.” (Michiel)

87. Valdora
(Michael Schacht, Abacus, 2009)
2008: –
2009: –
Volgens mij een van de leukste spellen van Schacht in jaren, en blijkbaar denken meer mensen er zo over.
“Even uitleggen en hupsakee: speelt vlot weg. Bovendien hoef je echt nooit lang te wachten alvorens je weer aan de beurt bent. Het bord is verrukkelijk mooi en de steentjes al evenzeer! Helemaal af qua vormgeving!“(Els)

86. Brass
(Martin Wallace, Warfrog/White Goblin Games, 2007)
2008: –
2009: 59
Vorig jaar nog een van de hoogst gewaardeerde spellen van Wallace. Nu zakt Brass bijna 30 plaatsen. De nieuwe Nederlandstalige editie zal daar wellicht verandering in brengen.
“Zit absoluut briljant in elkaar. Vrij pittige instap, maar speel het een keer of drie, vier en het wordt steeds gemakkelijker, overzichtelijker. Brass heeft ernstig verslavingspotentieel.” (Michiel)

85. Ghost Stories
(Antoine Bauza, Repos/Asmodée, 2008)
2008: –
2009: –
Het eerste nieuwe samenwerkingsspel in de lijst. Spellenliefhebbers in de Lage Landen zijn blijkbaar masochisten, want wat is dit spel moeilijk te winnen!
“Voor ons de ontdekking van vorig jaar, coöperatief is ons ding: het lekkere sfeertje, de constante dreiging, spannend tot het einde.” (Christophe)
“Pas het achtste potje wisten we om te zetten in winst. En zonder overdrijven: nog nooit was de ontlading aan de speeltafel zo groot als het moment waarop we dit spel voor de eerste keer wonnen.” (Bart)

84. Time’s Up
(Peter Sarrett, R&R Games/Asmodée, 1999)
2008: –
2009: –
Dit spel vervangt 30 Seconds als mijn favoriete partyspel en bij veel anderen doet het ook goed.

“Als in één spel de tranen over je wangen rollen, dan zou dit wel eens in Time’s Up kunnen zijn. Werkelijk hilarisch spel!” (Sven)

“Was erg succesvol dit jaar met Oud en Nieuw; populair bij mensen die meer van gezelligheid dan van spelletjes houden” (Guus)

83. Weerwolven van Wakkerdam
(Philippe des Pallières, Asmodée/999 Games, 2001)
2008: 67
2009: 69
Een ander partyspel is daarentegen wat gezakt. Maar dit is tegenwoordig ook ver buiten de liefhebberskringen bekend, dus waarschijnlijk populairder dan de positie doet vermoeden.
“Met een aantal mensen in het weekend “weerwolfje” spelen. Gegarandeerd ambiance mits de spelleider voorafgaandelijk duidelijke afspraken maakt en aanvoelt wanneer spelers strikter of losser mogen handelen.” (Sven)

82. Tinners’ Trail
(Martin Wallace, Treefrog/QWG Games, 2008)
2008: –
2009: –
Martin Wallace nummer 3, en er volgen er meer. Bij QWG houden ze van Wallace, en hun klanten blijkbaar ook.
“De ideale instap-Wallace. Een prettige speelduur en toch het echte Wallace-gevoel” (Michiel)
“Als je de regels leest, lijkt het heel wat, maar Martin Wallace is er in geslaagd om een pittig spel te ontwerpen dat heel logisch en eenvoudig wegspeelt. Succes in het begin van het spel is zeker geen garantie voor winst op het einde van het spel! Anything can happen at Tinners’ Trail!” (Bart)

81. Cities
(Martyn F, Emma Games, 2008)
2008: –
2009: –
Na het hiaat in 2009 hebben we hier gelukkig toch weer een spel van vaderlandse bodem. Dit zou zo maar eens een blijvertje kunnen zijn.
“Een fijn puzzelspelletje dat iedereen kan meespelen maar door de verschillende niveaus die erin zitten leuk blijft voor alle spelers en het kan zelfs ook nog solo!“(Els)
“Verslavend snel en simpel legspelletje.“(Dagmar)

Hier is mijn score van gespeelde spellen al een stuk minder: zeven van de tien. Het zal weinigen verbazen dat het de drie spellen van Wallace zijn die mijn tafel nog niet hebben kunnen bereiken. Met Tinners’ Trail verwacht ik daar binnenkort in ieder geval verandering in te brengen.

Mijn favoriet? Da’s een makkie: Time’s up!