Top 100 2011: 11-20

En de voorlaatste tien. Veel werkverschaffingspellen hiero.

20. Cuba
(Michael Rieneck & Stefan Stadler, 2007)
Positie vorig jaar: 29
Verschil: +9
Cuba is bezig aan een gestage opmars, daarbij geholpen door de uitbreiding.
“De uitbreiding maakt dit spel nog meer de moeite. Een breinbreker die telkens uitnodtgd tot “eens een nieuwe strategie” proberen.” (Els)
“Fantastisch spel van mijn favoriete spelauteurs, wondermooi en de uitbreiding is echt een must!” (Rafaël)
“Puntensprokkelspel met een mooi thema en gave artwork. De uitbreiding lost wat probleempjes van het basisspel op, maar daardoor duurt het spel wel weer wat langer.” (Rick)

19. De Kathedraal
(Michael Rieneck & Stefan Stadler, 2006)
Positie vorig jaar: 15
Verschil: -4
Het volgende spel van Rieneck&Stadler vinden we direct op de volgende plaats. Een blijvend populaire werkverschaffer.
“Een van de weinige workerplacement spellen die ik echt leuk vind en het mooiste speelbord dat ik tot nu toe gezien heb.” (Jorrit)
“Het mooist uitgevoerde spel dat ik ken. De mate van detaillering ophet speelbord is uniek, en het spelen is net zo genieten en spannend als het boek waar het op gebaseerd is (Pillars of the Earth, KenFollett).” (Sander)
“Workerplacement en een biedsysteem: mooie combinatie in een goed spel.” (Bart)

18. Machiavelli
(Bruno Faidutti, 2000)
Positie vorig jaar: 23
Verschil: +5
Verdween vorig jaar uit de top-10, maar haalt nu weer wat terrein in.
“Eén van de weinige spellen waar het hele gezin wel voor te porren
is.” (Herman)
“Eenvoud, strategie, compactheid en tactiek in een kaartspel.” (André)
“Mijn favoriete kaartspel voor iets grotere groepen. Het kiezen van de personages zorgt steevast voor huizenhoge dilemma’s en aanvallen van paranoia.” (Hans)
“Zonder twijfel één van de beste kaarstpellen op de markt.” (Frederik)

17. Tikal
(Wolfgang Kramer & Michael Kiesling, 1999)
Positie vorig jaar: 27
Verschil: +10
Het eerste actiepuntenspel is ook nog steeds het meest geliefde.
“De grootvader van vele spellen met actiepunten, de uitvoering is ook prachtig.” (Stefaan)
“Prachtige materialen, heerlijk puzzelwerk, en af en toe elkaar lekker dwarszitten.” (Frank)
“Prachtig vormgegeven en spannend om te spelen. Ik hou wel van spellen waarbij het speelbord zich langzaamaan ontvouwt.” (Herman)

16. Le Havre
(Uwe Rosenberg, 2008)
Positie vorig jaar: 40
Verschil: +24
Net als Brass heeft dit wat tijd nodig gehad om zich te bewijzen, maar de opmars is dan ook onmiskenbaar.
“Door zijn lengte komt Le Havre niet heel vaak op tafel, en daar heb ik spijt van iedere keer als het afgelopen is. Door de veelzijdige mogelijkheden qua strategie is dit misschien wel Uwe Rosenbergs beste spel, al moet ik het daar nog wel vaker voor spelen.” (Eugene)
“Een spel dat beslist tijd nodig heeft voordat de mogelijke strategieën en het spelplezier naar voren komen. Geen liefde op het eerste gezicht, wel een erg sterk avondvullend spel.” (Sander)
“Heel jammer dat veel mensen dit spel niet weten te waarderen. Ik heb geen last van de speelduur en de terugkomende gebouwen want er is meer dan genoeg tijd over om nog een ander spel te spelen en de variatie aan molentjes in dit spel is buitengewoon.” (Martijn)
“Stevig spel met enorm veel keuzes, de basis echter is vrij simpel: schip verzetten en een voorraadveld kiezen of een gebouw neerzetten.” (Frederik)

15. Small World
(Philippe Keyaerts, 2009)
Positie vorig jaar: 37
Verschil: +22
Deze dobbelsteenloze Riskvariant overvleugelt inmiddels Ticket to Ride als populairste spel van Days of Wonder. Maar is dit een wargame?
“Bloedmooi, fun, en de leuke uitbreidingen blijven maar komen. Echt verslavend leuk, ik kan niet wachten tot de “Underground” versie.” (Rafaël)
“Het beste landje-pik spel dat ik ken, dat komt vooral door het dilemma “doorgaan of opnieuw beginnen” waar je steeds voor gesteld wordt.” (Marcel)
“Kiezen van de juiste combinatie blijft erg leuk. Verder is positiespel behoorlijk belangrijk en met z’n 2-en (3-en) het kiezen tussen aanvallen/uitdunnen van de tegenstander of gaan voor maximaal gebied.” (Roland)
“Lekker chaotisch landje-pik spelen op een overweldigend comic-style speelbord, waarin Orcs en Hobbits eva. strijden om dat ene plek op het kleine land. De balans vinden tussen aanvallen of jezelf terugtrekken, zorgt voor uitdagende keuzes in dit spel.” (Bartjan)

14. Race for the Galaxy
(Tom Lehmann, 2007)
Positie vorig jaar: 16
Verschil: +2
Die plek in de top-10 komt er nog wel een keer! Heus!
“Hoort zonder meer ik de top 20, maar de concurrentie wordt keihard. Gered door de herspeelbaarheid!” (Anton)
“Ik hou wel van de flow van dit spel. Met alleen het basisspel heb ik al meer dan genoeg lol, maar met de uitbreidingen erbij wordt dit alleen maar meer. Anticiperen op je medespelers en het uitstippelen van je eigen strategie vind ik de sterkste punten in dit spel.” (Bartjan)
“Steekt met kop en schouders boven de rest uit. In totaal 328x gespeeld, en het blijft intrigeren. De drie uitbreidingen maken het uiterst gebalanceerd, het enige nadeel is dat het geheel niet toegankelijk is voor nieuwe spelers. Naast de herspeelbaarheid is de grote kracht van het spel dat het snel is op te zetten, het is relaxed te spelen na een zware dag op het werk, en geeft toch genoeg diepgang en voldoening. Tot nu toe onovertroffen. Ben zeer benieuwd wat denieuwe ‘Arc’ te bieden heeft.” (Sander)
“Superspel; door de vele combinaties was elk potje die ik speelde weer totaal anders, en dat is nog zonder alle uitbreidingen. Aanrader ook voor iedereen die middeleeuwen maar ‘mwa’ vindt.” (Rick)

13. Boonanza
(Uwe Rosenberg, 1997)
Positie vorig jaar: 11
Verschil: -2
Boonanza staat al vier jaar op de rand van de top-10.Het houdt daarmee heel veel zware en serieuze spellen achter zich.
“Een uitermate gezellig en bedrijvig kaartspelletje.” (Frank)
“Een van de betere kaartspellen, eenvoudige regels maar de o zo belangrijke kaartvolgorde in je hand geeft een tactische draai aan het spel.” (Dierik)

12. Caylus
(William Attia, 2005)
Positie vorig jaar: 13
Verschil: +1
Alweer een top-10 wannabee. Heeft daar wel twee jaar gestaan, maar moet nu andere werkverschaffers boven zich dulden.
“De “grandmother” van het workerplacement en nog steeds “alive and kicking”! Brainburner eerste klas, maar altijd weer een geweldige ervaring.” (Dierik)
“Dit heeft toch een beetje een standaard gezet, waaraan vele andere spellen worden getoetst.” (Bartjan)
“Een klassieker, en terecht. De manier waarop je toch blijft opbouwen is echt geweldig, en elk spel is er net voldoende stress en afwisseling om van elke partij een spannende tocht te maken.” (Rafaël)
“Strategisch juweeltje voor de harde-kernspelers.” (Sander)
“Zeer sterk strategisch borspel met een grote herspeelbaarheid.” (Frederik)

11. Stenen Tijdperk
(Michael Tummelhofer, 2008)
Positie vorig jaar: 9
Verschil: -2
Die top-10 is aardig constant, want dit is het enige spel dat zijn plekje moest inleveren. Aan een nieuwkomer nog wel.
“Het beste “worker placement” spel in mijn ogen. Niet te complex, wel voldoende verschillende mogelijkheden en strategieën om te blijven boeien. Heeft wel een flinke geluksfactor, maar niet zoals de meeste mensen denken: de dobbelstenen zijn het probleem niet, de volgorde waarin de kaarten naar buiten komen is dat soms wel.” (Marcel)
“Een leuk familiespel dat naar mijn mening toch diep genoeg gaat om ook de veelspeler te bekoren.” (Pedro)
“Favoriete “worker placement” spel. Kent erg veel beslissinkjes die je neemt en daardoor maakt een sterkere speler ondanks de dobbelstenen erg veel kans om te winnen.” (Roland)
“Nieuwe mensen introduceren in de spellenwereld? Met Stenen tijdperk bijna gegarandeerd prijs. Prachtig artwork, vlot speelbaar, fijn spelmechanisme, tof degelijk spelmateriaal en … de love-hut!! Hoezo bordspellen saai?” (Els)

Een rijtje vol stevige spellen, maar ook wat luchtiger vermaak. Allemaal gespeeld en op Cuba en Le Havre na ook allemaal in de kast. Een favoriet aanwijzen was nooit zo eenvoudig, want dat is natuurlijk mijn persoonlijke nummer 1, Race for the Galaxy.