Top 100 2011: 31-40

In deze lijst komen we nu eens alleen oude bekenden tegen. De enige ‘nieuwe’ binnenkomer stond er in 2008 en 2009 ook al in.

40. Im Jahr des Drachen
(Stefan Feld, 2007)
Positie vorig jaar: nieuw
Vreemd genoeg verdween dit vorig jaar uit de lijst. In 2008 en 2009 stond het eigenlijk best hoog en nu weer. Hebben de fans even zitten slapen?
“Zeer strategisch spel: je moet vooruitdenken of je redt het niet. Werkt zeer goed met elk aantal spelers; zeer veel strategieën mogelijk. Geen beginnersspel hoor: de 1ste keren dat je dit speelt, ga je meestal stevig onderuit omdat je je onvoldoende hebt voorbereid op de rampen.” (Luk)
“Deze heb ik bijna een half jaar geleden wegens het succes van Notre Dame bij mijn spelletjesteam geïntroduceerd. Slaat erg goed aan. Welke positie wil je, of toch maar een sterker mannetje kiezen?” (Roland)
“Narigheid was nog nooit zo leuk.” (Sander)

39. Notre Dame
(Stefan Feld, 2007)
Positie vorig jaar: 26
Verschil: -13
De twee masochistische spellen van Feld uit 2007 staan gezellig naast elkaar in de lijst. Gelukkig waren de tijden in Parijs een stuk minder “interessant”.
“Je wil uitbreiden, hebt geld nodig en je wil punten pakken. En dan zijn er, telkens weer; die ellendige ratten. Het mechanisme waarbij je uit drie kaarten er eentje kiest en de resterende aan je buur doorgeeft, stelt je dikwijls voor keuzes. En dan moet je nog afwachten wat je andere buur zal krijgen.” (Bart)
“Superspel om te puzzelen op wat de goede acties zijn. Als je heel goed bent houd je er ook nog rekening mee wat je van je voorganger aan kaartjes kunt krijgen. Verder heel verfrissend dat je een keer niet druk hoeft te maken dat je de meute over je heen krijgt als je voorop loopt.” (Roland)
“Weinig interactie in dit spel, maar Notre Dame spelen is gewoon een leuke bezigheid.” (Kurt)
“Zit ongelooflijk knap in elkaar. Speelt daardoor steeds weer anders en nodigt telkens weer uit tot nieuwe strategieën: topper!” (Els)

38. Brass
(Martin Wallace, 2007)
Positie: 86
Verschil: +48
Met een stijging van bijna 50 plaatsen is Brass de onbetwiste superstijger van de lijst. Alleen een paar nieuwe binnenkomers doen het beter. Het is tegelijk ook Wallaces meest populaire spel in de lijst (net als op BGG).
“Een behoorlijk ‘vlezig’ spel, waarin goed overzicht bewaren van alle ontwikkelingen, cruciaal is om punten te kunnen scoren.” (Bartjan)
“Een sublieme Wallace die je keer op keer naar het puntje van je stoel brengt. Hij vraagt je wel enkele stevige regels te ontrafelen, maar eens die goed in het geheugen geïnstalleerd, dan ben je goed voor meer dan 2 uur puur spelgenot! Mijn onbetwiste nummer 1 van het afgelopen jaar!” (Frederik)
“Mijn favoriete economische spel. Zelden zie je in een spel een historisch feit levendiger evolueren dan hier de Industriële revolutie.” (Stefaan)
“Ook na drie jaar spelen nog steeds geweldig, je zou me er wakker voor kunnen maken.” (Robert)
“Veel regels, zoals we van Martin Wallace gewend zijn, maar de core mechanics zitten goed in elkaar waardoor dit een zeer strategisch spel is. Kaarten voelen wel vaak overbodig, en het spel voelt wat lang aan, maar zeker de moeite waard.” (Rick)

37. Lost Cities
(Reiner Knizia, 1999)
Positie vorig jaar: 30
Verschil: -7
Zakt een beetje, maar nog steeds een van de populairste tweepersoonsspellen in de lijst.
“”Een leuk spelletje voor twee spelers? Nou dan heb ik echt iets voor jullie!” Hopla, weer mensen tot het spellendom bekeerd!” (Els)
“Het beste spel voor twee personen! Eenvoudige spelregels met
” hartverscheurende keuzes: zal ik nu op expeditie gaan of wacht ik nog een beurt af?” (Jan)

36. Thurn und Taxis
(Karen en Andreas Seyfarth, 2006)
Positie vorig jaar: 52
Verschil: +16
Bleef drie jaar hangen rond de 50e plaats, maar boekt nu een grote winst. Een blijver, zo lijkt het.
“Lage drempel, eenvoudig uit te leggen en leuk om te spelen met mensen die niet bekend zijn met andere bordspellen dan Monopoly.” (Paul)
“Met meerderheden punten vergaren door slimme combinaties van kaarten. Weinig mogelijkheden om elkaar dwars te zitten maar toch voldoende keuzes om te maken.” (Rients)

35. In de Ban van de Ring
(Reiner Knizia, 2000)
Positie vorig jaar: 73
Verschil: +38
Het doet mij goed dat met al die nieuwe coöps van de laatste jaren mijn favoriet in het genre ineens zoveel plaatsen stijgt. Misschien juist wel dankzij de concurrentie. Werken ze soms gewoon samen?
“Altijd razend spannend om samen met mijn vrouw elk 2 hobbits voor onze rekening te nemen en de ring proberen te vernietigen in Mount Doom. Vooral de uitbreiding Sauron voegt nog een extra dimensie toe door het “1 tegen allen” gegeven.” (Hans)
“We hebben Sauron nog niet kunnen verslaan, maar we blijven het proberen!” (Herman)
“Uitdagend coöperatief spel. Geeft het verhaal goed weer.” (Peter)
“Zonder samenwerken kom je er niet. Een spel om je vrienden te leren kennen.” (André)

34. Carson City
(Xavier Georges, 2009)
Positie vorig jaar: 61
Verschil: +27
En weer een werkverschaffingspel dat het bijzonder goed doet. Begon vorig jaar goed en zet de stijgende lijn dit jaar voort.
“Caylus met geweertjes. Net wat chaotischer maar big fun. En het kan zelfs zonder dobbelaars!” (Anton)
“Erg leuk en eindeloos anders dankzij de verschillende personages en multiple choice opties. Fantastisch goed en mooi.” (Rafaël)
“Kan het nog, worker placement na Caylus? Carson City brengt ons een overtuigend “ja” als antwoord.” (Frank)
“Wat mij betreft een topspel en in de categorie Puerto Rico/Caylus. Het spel is zeker voor iemand die Caylus kent snel te leren. Het is naar mijn mening wat minder complex dan Caylus en speelt ook sneller. Daarnaast vind ik het western-thema op een leuke manier verwerkt in het spel. Voeg hier de fraaie vormgeving en de diverse varianten aan toe en je hebt volgens mij een spel dat niet in je collectie mag ontbreken.” (Dierik)

33. Yinsh
(Kris Burm, 2003)
Positie vorig jaar: 34
Verschil: +1
Wederom het enige spel uit de GIPF-reeks dat de lijst haalt, en wederom geeft dit spel schaken en go het nakijken. Nu de liefhebbers nog overtuigen.
“Onder de abstracte twee persoonspelen is Yinsh absoluut mijn favoriet. Korte potjes, prettig spelverloop en het blijft boeien. Eigenlijk is schaken overbodig geworden.” (Vincent)
“Beste GIPF, beste abstract, een van de beste spellen die ik ken. Simpel en fantastisch!” (Bas)
“Een klassieker, elegant en elke zet spannend.” (Sander)
“Eigenlijk is de hele Gipfreeks goed, maar Yinsh en Dvonn zijn toch de leukste.” (Sander)
“Schaken wordt naar kroon gestoten. Een geweldig spel uit een geweldige serie.” (Frank)
“Zodra je voor staat in punten, sta je weer achter op het bord. Mooi gebalanceerd.” (Peter)

32. Regenwormen
(Reiner Knizia, 2005)
Positie vorig jaar: 22
Verschil: -10
Simpele dobbelspelletjes zijn dit jaar een stuk minder populair. Regenwormen houdt de eer hoog.
“Een simpel dobbelspel, maar we hebben dit ondertussen al zooooveel gespeeld en zoveel plezier aan beleefd dat het wel een plaats MOET krijgen in mijn Top 10.” (Kurt)
“Dit spel heb ik ondertussen zeker 10 keer cadeau laten geven op kinderfeestjes. Overal een (op zijn minst tijdelijk) succes.” (Herman)
“Het dobbelspel dat vrienden en ik het meest spelen, omdat het zo simpel is en je lekker kunt kapen. Ook fijn om te spelen als je tussendoor tv wilt kijken, dat kun je mooi tussen andermans beurten doen. Alleen 20 minuten spelduur volgens de doos klopt echt niet, soms is het ruim het dubbele.” (Wiljan)
“Nog zo’n kort spelletje dat snel op tafel getoverd wordt als je zin hebt in een kort spelletje.” (Jan)

31. Yspahan
(Sébastien Pauchon, 2006)
Positie vorig jaar: 14
Verschil: -17
Ook dit dobbelsteen met meer pit moet terrein prijsgeven. De top 10 is wel even uit zicht.
“Uitgevers komen nog steeds met nieuwe dobbelspelen. Bij mij op tafel kent Yspahan nog geen concurrentie van ‘dobbelgenoten’. Topspel en nog belangrijker, na vier jaar ben ik het nog steeds niet zat.” (Vincent)
“Dit geweldige spel heb ik vorig jaar pas ontdekt. Reactie na de eerste partij: spelen we nog eens? Het heeft dan ook niet zo lang geduurd eer dit spel ook in mijn persoonlijke collectie terecht kwam. De drie (spel)weken zijn zo voorbij.” (Bart)
“Dit spel met de vele dobbelstenen valt altijd in de smaak en lijkt altijd veel te snel gedaan.” (Kurt)
“Een spel met veeeel dobbelstenen, dat wel, maar altijd weer een feest om te spelen.” (Frank)
“Toegankelijk spel, zowel geschikt voor het spelen in de familiekring als met de echte liefhebber. Door het toepassen van dobbelstenen in dit spel speelt geluk een rol, zonder dat het storend is. Het kunnen bijkopen van extra dobbelstenen voor goud is een orgineel onderdeel. Ook zeer geschikt om met twee spelers te spelen.” (Dierik)

Niet alleen heb ik al deze spellen gespeeld, ik heb ze ook nog eens allemaal in de kast staan. En dat mag nog wel even zo blijven. Mijn favoriet is In de Ban van de Ring, dat als enige spel uit dit lijstje in mijn eigen top-10 staat.