Top-100 2014: 51-60

De nieuwe spellen blijven gestaag binnendruppelen. Vandaag vinden we er weer drie, allemaal recente spellen en twee zelfs van Spiel 2013.

60. Wizard (Ken Fisher, 1984)
Positie vorig jaar: 96
Verschil: +36
Met superstip is Wizard dit jaar de grootste stijger van alle spellen die vorig jaar ook al in de lijst stonden. Wizard jojoot een beetje door de lijst. Het staat er tot nu toe ieder jaar in, maar dit is al de vierde keer dat het meer dan 25 posities stijgt of daalt.
“Dit spel is zooooooooooo verslavend en dwingt zichzelf op bij iedereen.” (Kristof)

59. Regenwormen (Reiner Knizia, 2005)
Positie vorig jaar: 65
Verschil: +6
Regenwormen danst ook regelmatig door de lijst, maar is toch al jaren een constante waarde in de lijst. Dit dobbelspelletje is hard op weg een evergeen te worden.
“Mag in geen enkele spellenverzameling ontbreken.” (Herman)
“Met name de niet zo bekende reiseditie is zeer geslaagd, kan altijd en overal meegenomen worden voor een snel spelletje, op terras, als je zit te wachten op de trein, etc.” (Bastiaan)

58. Take 5! (Wolfgang Kramer, 1994)
Positie vorig jaar: 66
Verschil: +8
Over evergreens gesproken: Take 5! viert dit jaar zijn twintigste verjaardag en is niet meer weg te denken als vlot kaartspel voor bijna ieder mogelijk spelersaantal. Daar zijn er niet veel van.
“Uitgelegd in enkele minuten maar goed voor vele avonden speelplezier.” (Frank)
“Zes op een rij en de strafpunten zijn voor mij. Gemakkelijk te leren, leuk om te spelen.” (Tamara)

57. Notre Dame (Stefan Feld, 2007)
Positie vorig jaar: 51
Verschil: -6
Een van de oudste Feldjes in de lijst blijft het goed doen. Zelfs ik speel dit met veel plezier.
“Heerlijk snel spel – en toch veel taktiek en denkwerk.  Op hoog tempo denken en schakelen.  En die vervelende ratjes die altijd weer over je perkje lopen.” (Rolf)
“In Notre Dame herken je zo de hand van meester-spelontwikkelaar Feld: een kort en toegankelijk spel dat zowel beginnende als doorwinterde spelers van de eerste tot de laatste seconde stevig in zijn greep houdt.” (Roel)

56. Amerigo (Stefan Feld, 2013)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
2013 was weer een topjaar voor Stefan Feld. Dit al zijn tweede nieuwe spel dat opduikt in de lijst der lijsten en niet het laatste. Krijgen we er ooit genoeg van?

55. Legenden van Andor (Michael Menzel, 2012)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Opnieuw een nieuwe coöp in de lijst en wel een die nergens mee te vergelijken is. Het is niet een lineair werk-een-stappenplan-af samenwerkingsspel, maar ook weer geen kerkerkruiper. Populair is het wel.
“Ik ben niet zo van de coöperatieve spellen, maar bij deze zit ik continu op het puntje van mijn stoel en vliegen de uren voorbij.” (Daniël)
“Een avontuurlijk spel dat je spelenderwijs onder de knie krijgt. Laat die uitbreidingen en scenario’s maar komen!” (Bart)

54. Troyes (Xavier Georges, Sébastien Dujardin en Alain Orbain, 2010)
Positie vorig jaar: 64
Verschil: +10
Vorig jaar zakte Troyes ruim 40 plaatsen in de lijst, maar het blijkt veerkrachtiger dan dat. Opnieuw een spel dat nog wel zijn mannetje staat tegen de cult van het nieuwe.
“Ik hou over het algemeen van spellen die redelijk snel te spelen zijn, zonder al teveel regeluitleg. Maar voor Troyes maak ik hier graag een uitzondering op. Wat een lekkere brainburner is dit zeg!” (Paul)
“In Troyes is geen enkel spel hetzelfde, maar het originele spelmechanisme dat dobbelstenen opnieuw een centrale plaats geeft in kwaliteitsvolle strategische bordspellen een is de constante die elke sessie tot een succes verheft.” (Roel)

53. Sint Petersburg (Michael Tummelhofer, 2004)
Positie vorig jaar: 37
Verschil: -16
Sint Petersburg is al jaren een solide middenmoter die vorig jaar wat steeg maar nu zijn laagste periode sinds het begin van de lijst bereikt. Maar ik het spel het nog wel even volhouden hier.
“Een van de weinige spelletjes waar ik echt een ‘klik’ mee heb met het spelsysteem. Speelt met twee spelers net zo makkelijk als met z’n vieren en komt daarom met enige regelmaat op tafel.” (Rutger)
“Leuk spel dat spannend blijft. Inmiddels kaal gespeeld maar altijd met plezier!” (Hilbert)

52. De Kathedraal (Stefan Stadler en Michael Rieneck, 2006)
Positie vorig jaar: 46
Verschil: -6
Je zou het bijna vergeten, maar De Kathedraal is alweer een van de oudste werkverschaffers in de lijst. Alleen Caylus is ouder, en als je de definitie wat oprekt ook Morgenland. Net als die spellen weerstaat het de moderne concurrentie.
“Mooi spel met mooi spelmateriaal.” (Saskia)

51. Lewis & Clark (Cédrik Chaboussit, 2013)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Nog een nieuwe binnenkomer van de afgelopen editie van Spiel. Volgens mij was het helemaal niet zo’n slechte jaargang!
“Deckbuilding, uitspelen van kaartencombo’s om uiteindelijk de race te winnen. Een uitdagende toepassing van deckbuilding op het race-genre.” (Michiel)
“Een origineel en prachtig spel. Het systeem van de acties met de kaarten, de race naar Fort Clatsop, echt een geweldig spel.” (Rafaël)

Opnieuw heb ik niet alles gespeeld, slechts acht van de tien. Dat komt vast door al die nieuwe spellen, die ik lang niet allemaal doe. Van die acht vind ik Wizard het leukst, dat dan ook in mijn lijstje stond. Van de ongespeelde spellen wil ik Lewis & Clark wel eens proberen, Amerigo is een Feld dus dat hoeft voor mij niet zo.