Top-100 2016: 51-60

In het lijstje van vandaag vinden we de laatste en dus hoogste herintreder en een nieuwe binnenkomer. Dat is voor nu even de laatste, maandag zien we pas de volgende nieuwe spellen in de lijst.

60. Alhambra (Dirk Henn, 2003)
Positie vorig jaar: 39
Verschil: -21
Alhambra staat al vanaf het begin in de lijst en bereikt dit jaar de laagste positie tot nu toe. Maar het is wel vaker teruggeveerd.
“Al ontelbare keren gespeeld en noch op de tegels, noch op het spelmechanisme is al sleet gekomen. Heerlijk spel om mensen tot de spellenhobby te bekeren.” (Gregg)
“Goed spel, zeker met wat uitbreidingen erg interessant.” (Dennis)

59. Trajan (Stefan Feld, 2011)
Positie vorig jaar: 32
Verschil: -27
Zoals wel meer spellen van Stefan Feld zakt Trajan wat weg in populariteit, maar heeft nog veel trouwe fans.
“Prachtig geconstrueerd spel. Voor mij de beste van Feld.” (Michiel)
“Het Mancalawiel met de verschillend gekleurde blokjes is een prachtig ontworpen systeem. Zeer aanbevolen!” (Walter)

58. Sint Petersburg (Michael Tummelhofer, 2004)
Positie vorig jaar: 41
Verschil: –17
Ondanks de nieuwe editie van WGG zakt Sint Petersburg een aantal plaatsen naar de laagste positie tot nu toe.
“Heruitgebracht maar de oude blijft lekker om te spelen.” (Hilbert)
“Prima kaartspel dat zowel met 2, 3 als 4 spelers prima wegspeelt.” (Rutger)

57. Flash Point (Kevin Lanzing, 2011)
Positie vorig jaar: 68
Verschil: +11
Een van de vele coöps in de lijst. Kwam vorig jaar pas nieuw binnen en stijgt weer een paar plaatsjes verder.
“Erg leuke coöp. Is thematisch sterker dan Pandemie en is sneller opgezet!” (Joël)

56. 1830 (Francis Tresham, 1986)
Positie vorig jaar: –
Verschil: terug
Miste vorig jaar maar net de lijst. De fans van het genre zijn nogal verdeeld over wat de beste 18xx is, maar lijken dit jaar de handen ineen geslagen te hebben, want 1830 is weer helemaal terug.
“Eigenlijk een stem voor het hele 18xx-genre. Betere manieren om een hele avond te vullen zijn er niet. Hoewel, er zijn ook varianten die maar een uur of 2 duren.” (Eugene)
“Het vergt een serieuze tijdsinvestering, maar slechts weinig bordspellen bieden zijn variatie en bieden zo veel mogelijkheden als deze titel.” (Gerrit Jan)

55. Goa (Rüdiger Dorn, 2004)
Positie vorig jaar: 42
Verschil: -13
Inmiddels is Goa door Istanbul voorbij gestreefd als populairste bordspel van Rüdiger Dorn, maar Goa mag er nog steeds wezen. En is tien jaar ouder.
“Deze klassieker blijft mij boeien, niet in het minst omdat het biedmechanisme perfect speelbaar is met twee.” (Johan)
“Een mooie cocktail van spanning en voldoening.” (Leon)

54. Roll for the Galaxy (Tom Lehmann, 2014)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Ook Roll for the Galaxy haalde vorig jaar de lijst net niet, maar maakt dat dit jaar goed met een fraaie notering.
“Zomaar in een klap een nieuwe nummer 1, hoe is het mogelijk!” (Sander)
“Toegankelijker dan Race for the Galaxy. Het ultieme dice management spel.” (Jan)

53. Robinson Crusoe (Ignacy Trzewiczek, 2012)
Positie vorig jaar: 62
Verschil: +9
Na Flash Point weer een coöperatief spel dat vorig jaar in de lijst kwam en nu weer mooi een paar plaatsjes stijgt. Vanwege de duur en complexiteit een eigen niche in het genre.
“Het thema is perfect vervlochten in de spelregels. 4 uur met gespannen billen spelen, vaak verliezen en het toch meteen weer willen spelen. Heerlijk spel voor de zondagmiddagen!” (Saskia)
“Bikkelhard overleven op een eiland zorgt altijd voor een spannend verhaal.” (Stefaan)

52. De Alchemist (Matus Kotry, 2014)
Positie vorig jaar: 61
Verschil: +9
Een bijzondere combinatie van werkverschaffing en deductie, waarbij je ook nog gebruik kunt maken van een eigen app. Waar moet dit heen?
“Niet voor elk gezelschap, maar ik vind deze puzzel geweldig.” (Xander)
“Een bijzonder diep, maar voor iedereen zo aantrekkelijk spel wat zijn spelers hoe dan ook een avondje spelplezier garandeert van de bovenste plank!” (Roel)

51. Le Havre (Uwe Rosenberg, 2008)
Positie vorig jaar: 38
Verschil: -13
Zakt een paar plekjes, maar houdt zich prima staande tussen de vele zware bordspellen in de lijst, ook als ze van Rosenberg zelf zijn!
“Het kleine broertje van Agricola, maar eigenlijk veel beter. De vrijheid die je hebt in het bepalen van je strategie maakt het spel moeilijker dan je zou denken.” (Eugene)
“Breinbreker, maar who cares.” (Roy)

Een paar zware spellen en enkele coöps, een lijstje voor liefhebbers dus. Robinson Crusoe is de enige die ik niet gespeeld heb, van de rest is Roll for the Galaxy mijn favoriet. 1830 vond ik een intrigerende ervaring, maar de lengte is een te grote hindernis. Bovendien zijn de reguliere 18xx-spelers in mijn kring het alweer ontgroeid.