Top-100 2019: 81-90

Gisteren zagen we vooral veel spellen die sterk gezakt waren, vandaag is dat er maar eentje. Verder drie nieuwe binnenkomers en een spel met een comeback.

90. Azul: Ramen van Sintra (Michael Kiesling, 2018)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Azul was vorig jaar met superstip de hoogste nieuwe binnenkomer, won de Spiel des Jahres en dus is het geen verrassing dat de (eerste?) spin-off meelift op dat succes. Volgens criticasters meer van hetzelfde maar dan ingewikkelder, liefhebbers kunnen er gene genoeg van krijgen.
“Met stip binnen op nummer 1. Vaak gespeeld, veel uitgelegd en ook vaak verloren. Veel tactischer dan Azul.” (Dagmare)
“Iets minder simpel en elegant, wel leuk en uitdagend.” (Sander)

89. Alhambra (Dirk Henn, 2003)
Positie vorig jaar: 89
Verschil: -10
Alhambra zakt al jaren gestaag in de lijst en lijkt nu echt op weg naar de uitgang. Maar het was een mooie tijd, waar we nog steeds van kunnen genieten. Net als het echte.
“Blijft een hit in de familie en mag op een spellenweek[-end] nooit ontbreken.” (Luk)
“Meerderheden en puzzelen in één spel.” (Rients)

88. Teotihuacan (Daniele Tascini, 2018)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Daniele Tascini heeft iets met ter ziele gegane Amerikaanse culturen. Na Tzolk’in van een paar jaar geleden nu een spel met een lekker onuitspreekbare naam (te-jo-tie-wha-kan?). Liefhebbers lijken het wel te kunnen waarderen.
“Topspel. Dobbelversie van Tzolk’in maar zonder geluk bij de dobbelstenen.” (Jan)
“Teo-en hoe spreek je de rest uit – staat hier omdat het een  origineel resource-managementspel is. ‘s Nachts werkt dit nog door als je eigenlijk zou moeten slapen…” (Detmar)

87. Legendary: A Marvel Deck Building Game (Devin Low, 2012)
Positie vorig jaar: 86
Verschil: -1
De superhelden van Marvel zijn niet uit de bioscoop weg te slaan en ook in de lijst houden ze hardnekkig vol. Tijd voor wat kryptoniet. Of was dat uit een andere superheldenstal?
“Beste, thematische deckbuilder op de markt!” (Kristof)

86. Mysterium (Oleksandr Nevskiy en Oleg Sidorenko, 2015)
Positie vorig jaar: 78
Verschil: -8
De Cluedoversie van Dixit heeft inmiddels ook de nodige uitbreidingen, ongetwijfeld een teken van succes. Ook in huize Van M. komt het nog regelmatig op tafel.
“Zal de geest rust gaan vinden? Dat weten we na een enerverend potje Mysterium.” (Wiljan)

85. Regenwormen (Reiner Knizia, 2005)
Positie vorig jaar: 81
Verschil: -4
Een dobbelspel uit de tijd dat dobbelspellen nog niet zo hip waren. Niks dobbelen en schrijven, gewoon juiste combinaties gooien en elkaar zieken.
“Tot mijn verrassing zijn er altijd mensen die het spel niet kennen en na spelen ervan vrijwel altijd vragen “waar ze dit kunnen kopen”.” (Niels)
“Klassieker die nooit verveelt en in geen enkele spellenkast mag ontbreken.” (Herman)

84. King of Tokyo (Richard Garfield, 2011)
Positie vorig jaar: 54
Verschil: -30
Nog een dobbelaar waar het pesten van de tegenstander vaak leuker is dan het zelf scoren van punten. Daar is duidelijk een markt voor, ook al zakt King of Tokyo dertig plaatsen.
“Niet teveel nadenken, lekker rollen met die dobbelstenen en geef dat monster in Tokyo ervan langs.” (Brian)
“Hilarisch spel, zeker voor de gamers onder ons. Weinig diepgang maar veel fun.” (Robert)

83. Welcome to… (Benoit Turpin, 2018)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Het genre van de dobbel&schrijfspellen begint wat overvol te raken, maar biedt nog genoeg ruimte voor interessante vernieuwingen. Bijvoorbeeld door de dobbelstenen te vervangen door kaarten.
“Blijft op tafel komen, heel vaak onze afsluiter van een avond. Al twee aanvul score bladen voor aan moeten schaffen.” (Maarten)
“Voegt sfeer en elegantie toe aan de categorie roll & write spelletjes.” (Sander)

82. Wizard (Ken Fisher, 1984)
Positie vorig jaar: –
Verschil: terug
Laten we wel wezen, dit spel had natuurlijk nooit uit de top-100 mogen verdwijnen. Toch heeft het vijf jaar geduurd voor Wizard weer terug was in de lijst. Laat het niet weer gebeuren mensen!
“Wizard wordt nooit oud. Ik schuif altijd aan als het wordt voorgesteld.” (William)
“Boerenbridge maar de extra’s maken het spel wel beter.” (Rients)

81. Lorenzo il Magnifico (Flaminia Brasini, Virginio Gigli en Simone Luciani, 2016)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Een hype was het destijds niet, toch was Lorenzo il Magnifico bij een substantieel deel spelliefhebbers toch echt een hit. Het bleek geen eendagsvlieg, want alweer drie jaar na verschijning duikt het dan in deze lijst op. Misschien maar eens proberen.
“De constante angst dat de volgende speler jouw ideale actie kiest spreekt me enorm aan in dit spel.” (Roel)
“Zeer elegante en wrede worker placement van mijn favoriete spelauteur.” (Daniël)

Weer een mooie gemengde lijst: familiespellen, zwaardere spellen voor liefhebbers en een paar vlotte tussendoortjes. Maar liefst vier heb ik er niet gespeeld (Legendary, Teodinges, Azul 2 en LiM), maar ik wil ze allemaal wel eens proberen. Van de rest is Wizard mijn favoriet, dat staat al niet voor niets al jaren in mijn eigen lijstje.