Top-100 2020: 41-50

Was 2019 echt zo’n matig spellenjaar? De twee hoogste nieuwe binnenkomers verschijnen vandaag al in de lijst, en komen nog eens uit 2018 ook. Niet eerder stond het hoogste nieuwe spel zo laag. Regelmatig kom ze je in de top-10 tegen, zoals Wingspan vorig jaar nog.

---

50. Lords of Waterdeep (Peter Lee en Rodney Thompson, 2012)
Positie vorig jaar: 35
Verschil: -15
De dungeoneuro daalt een beetje, maar is al jaren een stabiele factor in de lijst. Een goede werkverschaffer hoeft niet direct complex te zijn.
“Persoonlijk vind ik dit de beste worker placement die er is. Hij is ook nog een prachtig vormgegeven. Geweldig spel!” (Tim)
“Simpel spelsysteem dat makkelijk is uit te leggen en te spelen. Mooi vormgegeven. Deze eenvoudige ingrediënten maken samen een topspel.” (Rutger)

---

49. Vorsten van Florence (Wolfgang Kramer en Richard Ulrich, 2000)
Positie vorig jaar: 39
Verschil: -10
Nog zo’n mooie klassieker die ieder jaar een beetje verder wegzakt. Maar in dit tempo staat het nog wel een aantal jaren in de lijst.
“Eén van de beste veilingspellen voor vijf spelers. Mooi om te zien hoe groepsdenken door de jaren heen de prijsstellingen beïnvloedt.” (Bruno)
“Nog steeds mijn favoriete spel voor en met vijf spelers.” (Rutger)

---

48. Memoir ’44 (Richard Borg, 2004)
Positie vorig jaar: 91
Verschil: +43
Na Boonanza en Lost Cities alweer een spel dat op weg leek naar de exit, maar een spectaculaire sprong maakt in de lijst. Komt dit ineens vaker op tafel omdat WO II dit jaar 75 jaar geleden is?
“Lang mijn meest gespeelde spel, nu komt het minder vaak op tafel, maar dan is het speelplezier meteen terug.” (Stefaan)
“Dit blijft een toegankelijke wargame voor twee personen. Het thema is echter ongelofelijk goed in het spel verweven!” (Tim)

---

47. Mombasa (Alexander Pfister, 2015)
Positie vorig jaar: 50
Verschil: +3
Ook Mombasa komt vrijwel niet van z’n plek. Een van de vier spellen van Pfister in de lijst, en waarschijnlijk de pittigste.
“Slechts drie manieren om punten te scoren, en telkens ook maar drie kaarten uitspelen. Toch moet je iedere ronde goed nadenken welke zetten het best zijn.” (Amaury)
“Na Bauza ben ik ook een Pfister fan geworden. Het oogt niet spectaculair, maar wat een topspel is dit!” (Xander)

---

46. Tai Pan (Urs Hostettler, 1991)
Positie vorig jaar: 44
Verschil: -2
Tai Pan is als het leven. Soms zit het mee, soms tegen en altijd kom je weer nieuwe verrassingen tegen. Hardop Tichu roepen mag, maar alleen in de elleboog of een zakdoek.
“Geen enkel ander spel geeft me zoveel stress als plezier tegelijk. Een van de meest verslavende spellen en ik wil altijd nog een potje.” (Suzanne)
“Nadenken, plannen, samenwerken, de illusie van controle, onverwachte wendingen, elegantie. Mensen die dit leuk vinden zullen bridge overigens ook waarderen!” (Gert-Jan)

---

45. Clans of Caledonia (Juma al-JouJou, 2017)
Positie vorig jaar: 43
Verschil: -2
Deze Terra Mysticaepigoon doet gezellig samen met Tai Pan een afzakkertje. We hoeven ons niet af te vragen welke drank hier in het spel is.
“Heerlijke, mooi uitgevoerde engine-builder. Aanrader voor verwende veelspelers die niet bang zijn voor een snufje complexiteit.” (Dagmar)
“Interactie tussen speelbord, dashboard en spelers is boeiend van begin tot einde.” (Wim)

---

44. Russian Railroads (Helmut Ohley en Leonhard Orgler, 2013)
Positie vorig jaar: 46
Verschil: +2
De Russen wisselen stuivertje met de Chinezen. In de echte wereld ziet dat er wat anders uit.
“Klassiek workerplacementspel. Voor de ‘aankomende’ fijnproevers raad ik dit spel standaard aan. Pittig maar o zo boeiend.” (Vincent)
“Een superstrakke en snelle workerplacement game die ik in deze covid-19 tijden terug heb ontdekt via boardgamearena. Altijd spannend dit spel.” (Cedric)

---

43. Odin (Uwe Rosenberg, 2016)
Positie vorig jaar: 42
Verschil: -1
Vijf spellen op rij die nauwelijks van positie veranderd zijn en vorig jaar ook al in dit rijtje voorkwamen. De wet van de grote aantallen zegt dat dit soort verschijnselen uiteindelijk wel een keer optreedt. Net zoals er altijd wel weer een zwaarder spel van Uwe Rosenberg zal verschijnen.
“Een prachtige puzzel, de beste van Rosenberg: al zijn spelideeën komen samen in dit complexe spel.” (Steven)
“Uwe Rosenberg, die van workerplacement en tetrisspelletjes zowat zijn handelsmerk gemaakt heeft, moet gedacht hebben: wat als ik nu alles combineer in een immens Walhalla?” (Jan)

---

42. Everdell (James Wilson, 2018)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
Het duurde een jaartje, maar nu staat een van de fraaist geïllustreerde spellen van de afgelopen jaren ook in de lijst. Schattige bosdieren kun je ook in steviger spellen tegenkomen.
“Alleen al voor de componenten en het prachtig artwork het aanschaffen waard. Maar daar bovenop krijg je ook nog een leuke enginebuilder.” (Jacob)
“Dit spel hoefde ik niet eens te spelen om het fantastisch te vinden. Wat een mooie uitvoering!” (Frank)

---

41. Just One (Ludovic Roudy en Bruno Sautter, 2018)
Positie vorig jaar: –
Verschil: nieuw
In een rijtje dat gedomineerd wordt door zwaardere spellen die je vrijwel alleen met liefhebbers kunt spelen is Just One een welkome afwisseling. Dit kreeg ik zelfs bij zeventigplussers probleemloos op tafel. Het is ook nog eens de hoogste nieuwe binnenkomer van het jaar.
“Een van de verrassingen van het afgelopen speljaar. Extra leuk om te spelen met een gemengde groep Nederlanders en Vlamingen.” (Rob)
“Een verrassing van formaat! Meestal hou ik niet van woordspellen noch van party games, maar dit is echt wel leuk.” (Luk)

---

Een behoorlijk zwaar rijtje, maar wat mij betreft ook een leuke set. Mombasa, Odin en Everdell heb ik nog niet gespeeld, maar ik zou dat graag eens doen. Vorsten van Florence en Tai Pan stonden in mijn eigen lijst en vind ik het leukst, maar ook Russian Railroads en Lords of Waterdeep speel ik met zeer veel plezier.