Twee juristen, een econoom en een bewegingswetenschapper speelden Catan…..

Geplaatst door

Gisteren speelde Niek en ik met vrienden een ouderwets potje Kolonisten van Catan bordspel. Op een gegeven moment werd de rover verplaatst naar een tegel waar ook Niek aan lag. Mijn vriendin vroeg aan Niek hoeveel kaarten hij had en dat wilde hij niet zeggen. Hij wilde zelfs niet zeggen óf hij kaarten had. Mijn vriendin besloot bij Niek te jatten. Niek gaf met een grote grijns aan dat hij geen kaarten had en dus jatte ze dan maar bij de andere speler die ook aan die tegel lag.

We zijn toen even in de regels gedoken en ik heb wat hulplijnen ingeschakeld om te bepalen in hoeverre je verplicht bent om te laten zien óf en zo ja hoeveel grondstofkaarten je hebt. In de regels van de editie die wij speelden (de eerste editie in de platte doos) staat hierover in de regels “Grondstofkaarten houd je altijd gesloten in de hand. Verder staat er bij de uitleg van de 7-regel nog “De speler die beroofd wordt, biedt zijn kaarten verdekt in een waaier aan, zodat de ander er een kan trekken. Als meerdere spelers dorpen of steden aan die landtegel bezitten dan mag hij één van deze spelers beroven.

In de gerestylede editie van 2014 staat in de spelregels “Iedere speler houdt zijn grondstofkaarten altijd gedekt in zijn hand.” En bij de 7-regel staat (nadat de spelers die meer dan zeven grondstoffen hebben de helft hebben afgelegd en de struikrover is geplaatst): “Dan rooft hij eventueel van één speler die aan deze landtegel een dorp of stad bezit een grondstofkaart. De speler die beroofd wordt, biedt zijn kaarten gedekt in een waaier aan, zodat de ander er één kan trekken.”

Maar ja wat betekent dat, gesloten of gedekt in de hand. En als je beroofd wordt houd je de kaarten in een waaier, maar wat doe je er de rest van de tijd mee? Vragen, vragen, vragen.

Mijn interpretatie van deze regels is dat je dus verplicht ben om je kaarten in je hand te houden op zo’n manier dat jij kan zien wat er op staat, maar de rest van de spelers niet. Iedereen kan daardoor zien óf je kaarten hebt en zo ja hoeveel, maar niet welke.

Er staat niet expliciet dat je je hand niet onder de tafel mag houden, maar het lijkt me dat het idee van Klaus Teuber is geweest dat mensen doorgaans met hun handen boven tafel spelen en iedereen dus kan zien óf je kaarten hebt en eigenlijk zelfs hoeveel kaarten je hebt, maar niet welke kaarten je hebt. Er staat per slot van rekening ook nergens in de spelregels dat je met je gezicht naar het bord moet zitten en niet met je rug. Spelregels moeten niet langer gemaakt worden dan nodig is dus waarom zou je iets uitleggen wat iedereen (…) automatisch goed doet.

Maar er staat inderdaad nergens expliciet dat je moet laten zien hoeveel kaarten je hebt dus je kan er over twisten of dat openbare kennis is. Je zou je kaarten ook als een stapeltje vast kunnen houden in plaats van in een waaier. In de regels staat alleen dat je, als je het slachtoffer van de struikrover bent, verplicht je kaarten in een waaier moet aanbieder aan de rover. De rest van de tijd mag je dus zelf weten hoe je de kaarten vast houdt (al is mijn ervaring dat de meeste mensen de kaarten het liefst in een waaier houden zodat je goed kan zien wat je hebt).

Er staat aan de andere kant ook nergens dat je geheim mag houden hoeveel kaarten je hebt en dat lijkt me een belangrijke aanwijzing dat de informatie over hoeveel grondstofkaarten je hebt openbaar is en dat je het desgevraagd moet vertellen. Dit is ook best logisch want je wilt als een zeven gegooid is toch kunnen checken wie er meer dan zeven kaarten heeft en wie dus kaarten moet afleggen (en of dit ook netjes gebeurt).

Maar ja, probeer dat maar eens aan een jurist uit te leggen. Dus als iemand me aan een uitspraak van een rechter op dit terrein kan helpen, heel graag!

5 reacties

  1. Vanwege de slijtageslag van het vele spelen, moesten wij het aantal kaartjes vertellen en de rover noemde dan een getal en dat kaartje van de dichte stapel werd overhandigd.

  2. In de digitale versie die ik heb (iOS), zie ik van de AI tegenstanders ook hoeveel kaarten ze hebben.

    Dus lijkt me dat dit irl ook de bedoeling is.

  3. Handelswaar is 'perfectly trackable information' in dit spel. Iemand met een perfect geheugen kan op elk moment van het spel vaststellen wie welke kaarten heeft. Dientengevolge is elke poging om de kaarten te verbergen dus een nodeloze complicatie die alleen degenen met een zwak geheugen benadeelt.

    De beste oplossing voor dit soort zaken is daarom altijd vóór het spel begint een heldere afspraak te maken over hoe je ermee omgaat; dit is in feite ook wat de spelregels doen. In geval van Catan ben ik geneigd om te zeggen: houd de kaarten dicht voor je, vertel hoeveel je er hebt op het moment dat het je wordt gevraagd, maar je mag zwijgen over het type kaart. Dat is nog een leuke versie van Memory die de meeste mensen aankunnen.

    Wat Niels deed vind ik overigens tamelijk onbehoorlijk, omdat het usance is dat zodra een speler niet verplicht is om wat dan ook over zijn hand te vertellen dit ook nadrukkelijk op deze manier in de regels staat. Aan mijn tafel had hij zeker een zachte dreun met de lege Catandoos gekregen.

Laat een antwoord achter aan Maarten Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *