Geplaatst door Nürnberg is gekomen en gegaan en de economische crisis duurt voort. In spellenland betekent dat dat we weer verblijd worden met een grote stapel aan uitbreidingen en varianten op bewezen populaire spellen. Want waarom nieuwe spellen uitbrengen met onzeker succes als je kunt voorbouwen op bewezen winnaars?
Maar laten we onszelf niet voor de gek houden: uitbreidingitis is geen symptoom van wat voor crisis dan ook. Het is weinig anders dan rationeel gedrag van speluitgevers. Immers, met titels waarvan succes (bijna) verzekerd is kunnen ze zich het risico permitteren om nieuwe spellen uit te geven, die successen worden, maar misschien ook niet.
Maar waar vroeger vooral Amerikaanse uitgevers uitblonken in uitbreidingen, laten ook de Duitse zich sinds enkele jaren niet onbetuigd. Zo extreem als bij Carcassonne en Kolonisten is het niet altijd (maar dat waren dan ook echte krakers), maar van alle vijftien winnaars van de Spiel des Jahres sinds Kolonisten zijn er maar drie zonder officiële uitbreidingen of spin-offs (Tikal, Torres en Villa Paletti), en twee met maar eentje (Mississippi Queen en Niagara).
Kosmos maakt het dit jaar weer bont met maar liefst drie uitbreidingen en spin-offs van Keltis. Ik ga ze waarschijnlijk geen van alle kopen, ondanks het feit dat ik Keltis een erg geslaagd spel vind. Vroeger, toen mijn spellencollectie nog een stuk beperkter was, kocht ik vaak ongezien de uitbreidingen en varianten van spellen die ik leuk vond. Maar het heeft een grote prijs: als je zo’n uitbreiding speelt, gaat dat ten koste van de speeltijd van een volledig nieuw spel. Met als gevolg dat ik veel varianten nog nooit of maar één keer gedaan heb. Zo staat het Kolonistenboek al zo’n dikke vijf jaar in mijn kast, maar ik heb er nog geen scenario uit gespeeld. En de El Grande-uitbreidingen heb ik zo weinig gedaan, dat ik me er nauwelijks meer iets van kan herinneren. De Puerto Rico-uitbreiding daarentegen heb ik niet, en zelfs nog geen seconde gemist.
Nee, tegenwoordig laat ik uitbreidingen en varianten links liggen, tenzij ik het oorspronkelijke spel zo ongelooflijk vaak speel dat die extra variatie de moeite waard is. dus ja tegen (nog) een uitbreiding van Race, nee tegen vrijwel al het andere, hoe leuk het ook lijkt. Ticket to Ride Europe en Nordic Countries zijn vast de moeite om te spelen, maar is het ook de moeite om te kopen als Märklin en Zwitserland al nauwelijks op tafel komen?
Toch slaat de twijfel soms toe. Wat de doen met Dominion-uitbreidingen? Ik speel het vaak genoeg om de aanschaf te rechtvaardigen, maar bij Rio Grande Games hebben ze besloten dat iedere uitbreiding volledig zelfstandig speelbaar is. Dus in iedere doos vind je weer stapels geld en punten. En betaal je de volle mep, wat natuurlijk even slikken is. Nu hoeft dat natuurlijk niet direct te betekenen dat de andere uitgevers (zoals Hans im Glück en 999 Games) dat voorbeeld gaan volgen, maar dan moeten zij weer speciale print runs gaan doen, met aangepaste dozen. Daar kan het nauwelijks goedkoper van worden.
En de alea Schatzkiste? Potverdorie, daar begint het alweer te knagen. En Säulen der Erde: Duell der Baumeister is natuurlijk een zelfstandig spel speciaal voor twee spelers, dus dat telt niet, toch? (ik vergeet maar even dat ik het basisspel vooral met twee spelers doe). Je ziet, niemand in spellenland is volledig immuun…
Ik ben mijn entingen tegen de uitbreidingitis misgelopen denk ik. Ik vind het heel rationeel om geen uitbreidingen te kopen, maar mijn nieuwsgierigheid wint toch vaak. De afgelopen vakantie mochten het Keltis Kaartspel en het Dier op Dier kaartspel mee naar huis. Het Keltis kaartspel heb ik al gespeeld en vond ik erg leuk. Ik heb de regels van het Dierk op Dier kaartspel gelezen en dat vond ik niet echt aantrekkelijk klinken.
Erg herkenbaar allemaal. Bij mij speelt ook de prijs erg mee: en extra kaart voor Funkenschlag breekt de bank niet, maar als je ziet wat voor schandalige prijzen worden gevraagd voor nieuwe Age of Steam-kaarten, houdt het gewoon op. Uitbreidingen moeten voor mij een leuk extraatje zijn met ditto prijs zijn, en niet het gevoel geven dat het halve spel overhoop wordt gehaald. (Alhoewel ook dáár weer uitzonderingen op zijn… :-).)
Even een correctie over de Dominion-uitbreidingen: alleen voor de eerste uitbreiding (Intrigue) is besloten deze als volledig spel uit te breiden, en een van de redenen daarvoor is dat het uitbreidingsregels voor 5/6 spelers zou bevatten, en daar zijn extra basiskaarten voor nodig.
Voor de 2e uitbreidingsset (Seaside) is de beslissing nog niet gevallen, maar op BGG werd gehint dat ze die misschien als echte uitbreiding (dus alleen de nieuwe actiekaarten) zouden uitbrengen.
Het bedenken van nieuwe Dominion-kaarten is trouwens verslavend, blijkbaar: nog voordat het spel officieel uitgebracht was, had de ontwerper al 7 uitbreidingen af…