Vom Kap bis Kairo

Geplaatst door

2-4 spelers
30 minuten
Auteur: Günter Burkhart
Uitgever: Adlung (2001)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Als een van de weinige spellen die tijdens de afgelopen jaargang van Spiel in Essen werden gepresenteerd, werd Vom Kap bis Kairo veel geprezen. Uitgever Adlung was de voorgaande jaargangen al gekomen met de juweeltjes Verräter en Meuterer, dus dat beloofde veel goeds.

Het doel van Vom Kap bis Kairo is het aanleggen van een spoorlijn dwars door het Afrikaanse continent. Iedere speler krijgt aan het begin een startkapitaal van honderd pond, waarmee geïnvesteerd kan worden. De spelers leggen hun kaart met daarop een locomotief in het midden van de tafel en de race kan beginnen.

Het spel wordt in ronden gespeeld, die uit maximaal twee fasen bestaan. De eerste fase, de veiling, wordt alleen gespeeld als er minstens één speler is die geen terreinkaart voor zijn trein heeft liggen. Er worden dan net zoveel terreinkaarten geveild als er spelers zijn. Iedereen noteert een geheim bod op een papiertje, dat hij van zijn geldvoorraad aftrekt. De spelers maken tegelijk hun bod bekend, en in volgorde van de hoogte van het bod mogen de spelers een terreinkaart kiezen en voor hun trein leggen, of voor de daarvoor liggende terreinkaart(en). Deze terreinkaarten zijn er in vijf soorten, waarvoor verschillende aantallen sporen nodig zijn om het te doorkruisen. Op sommige kaarten staan ook nog sporen afgebeeld.

In de tweede fase mag er gereden worden. De speler die het hoogste bod deed (of de speler die als laatste een traject aflegde als er deze ronde geen veiling was), draait een nieuwe terreinkaart om, waarbij alleen op eventuele sporen gelet wordt. Hij telt de sporen op deze kaart op bij de sporen die afgebeeld staan op alle voor zijn trein liggen terreinkaarten. Als dit genoeg is om de volgende terreinkaart over te steken, legt hij zijn locomotief hier op en begint de volgende ronde. Zoniet, dan draait de volgende speler een nieuwe terreinkaart om, en doet hetzelfde sommetje. Dit gaat door totdat iemand verder mag reizen. Eventueel mag je ontbrekende sporen bijkopen voor tien pond per stuk, een vorstelijke prijs.

Wie zo een terrein doorkruist, krijgt hiervoor het geldbedrag dat op die kaart staat. Spelers van wie de locomotief net voor een rivier ligt, krijgen een bonuskaart als een andere speler een terrein doorkruist. Een bonuskaart kan later gebruikt worden als extra spoor. Het spel eindigt zodra een speler zijn achtste traject heeft afgelegd; deze speler wint het spel.

… en de waardering

Ondanks alle lof heeft Vom Kap bis Kairo mij niet kunnen bekoren. De tactiek bij de veiling, die het spel lijkt te bieden, valt in werkelijkheid vies tegen. Het gaat er toch vooral om veel sporen op je laatste terreinkaarten te hebben, aangezien deze voor elke reis meetellen. Hoe je het in begin speelt, doet er niet echt toe. Wie de laatste paar veilingen wint, maakt grote kans te zegevieren, en dat vind ik eigenlijk nogal flauw. Het is geen verschrikkelijk spel om te spelen, maar ik zal het niet snel uit de kast trekken. De vele lofprijzingen die dit spel krijgt toebedeeld begrijp ik eerlijk gezegd niet helemaal.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *