Eerste indrukken spellen Spiel 2019 (deel 4 van 4)

Geplaatst door

In deze serie blogjes geef ik mijn eerste indruk van de spellen die ik op of rond Spiel voor het eerst heb gespeeld. Ik behandel ze in alfabetische volgorde.

Ieder jaar brengt Days of Wonder weer een nieuwe uitbreiding voor Ticket to Ride mee. En knap genoeg zijn ze ook ieder jaar echt de moeite waard omdat er iedere keer toch weer een nieuw mechaniekje wordt geïntroduceerd waardoor het spel net even anders is. Dit jaar verscheen de uitbreiding Ticket to Ride Japan, met een dubbelzijdige kaart met aan de ene kant Japan en aan de andere kant Italië. Ik heb alleen nog maar de Japan-kant gespeeld. In die variant zitten twee nieuwigheidjes. Allereerst zijn er stukken spoor waar een hogesnelheidstraject wordt aangelegd. Deze stukken spoor bouwen de spelers gezamenlijk. In plaats van je eigen treintjes plaats je een bullit-trein uit de algemene voorraad. Op een apart scorespoor wordt bijgehouden hoeveel iedere speler aan de bouw van de hogesnelheidslijn heeft bijgedragen. Hoe meer je bijdraagt, hoe meer punten het oplevert. Als je te weinig (of zelfs niets) doet, dan levert dat minpunten op. De aangelegde stukken hogesnelheidsspoor mogen vervolgens door alle spelers gebruikt worden voor het vervullen van hun opdrachten. De tweede nieuwigheid in dit spel is dat er twee aparte stukjes kaart op staat waar ingezoomd wordt op een bepaalde gebied (Tokyo en Kyushu). In Tokyo bouw je op deze manier aan het metronetwerk. Als je naar een bepaald metrostation in Tokyo moet bouwen, dan moet je dus eerst op de grote kaart je netwerk aansluiten op Tokyo en daarna in Tokyo vanuit het centraal station het gewenste metrostation aansluiten. Deze versie van Ticket to Ride speelt weer heel lekker weg. Als ik al een nadeel zie, dan is het dat de kaart erg langgerekt is en (afhankelijk van waar je zit) de uiteinden daardoor wat minder goed leesbaar zijn. Ik ben benieuwd welke twist ik op de achterkant van deze kaart ga aantreffen (ik heb het spel gekocht dus het zal vast niet lang duren voor ik het speel).

De Japan-uitbreiding was dit jaar niet de enige uitbreiding voor Ticket to Ride. Speciaal voor de Poolse markt is er namelijk ook een speciale Ticket to Ride Polen uitgebracht (met de naam: Wsiąść Do Pociągu Polska). Deze versie is ook niet doorgenummerd in de uitbreidingenreeks. Ticket to Ride is nummer 7 in deze reeks, de Poolse editie is nummer 6 ½ geworden. Deze Poolse uitbreiding was ook niet te krijgen via de Asmodée shops, maar alleen bij een winkel-stand waar spellen van verschilende uitgevers werden verkocht. De versie is volledig in het Pools, maar gelukkig kreeg ik van de verkoper wel een briefje met de Engelse spelregels. De twist in deze versie is dat Polen de spin in het internationale trein-netwerk wil worden. Je scoort namelijk extra punten als je twee aan Polen grenzende landen via de trein met elkaar verbindt. Voor ieder land ligt een stapeltje kaarten met aflopende puntenwaardes. Zodra een land aangesloten wordt, mag je het bovenste kaartje pakken (met dus de hoogste puntenwaarde). Als je vervolgens een derde land aansluit op het netwerk is het weer feest: niet alleen mag je het kaartje van het nieuwe land pakken, maar ook nog van de twee landen die al aangesloten waren. Deze versie is wat korter dan het reguliere Ticket to Ride doordat je tien treintjes minder hebt. Aan het begin van het spel ontstaat echt een race om zo snel mogelijk andere landen aan te sluiten en ondertussen probeer je ook nog je eigen opdrachten te vervullen. Ook deze variant is me weer heel goed bevallen.

Trial of the Temples is het vierde spel in de grote spellen serie van Emperor S4. In dit spel ben je een tovenaar die dag en nacht werkt om grondstoffen te verzamelen om die vervolgens weer bij tempels in te leveren. In het midden van de tafel ligt een rond spelbord dat bestaat uit losse segmenten. Iedere ronde plaats je je tovenaar op één van deze segmenten en krijg je de grondstoffen die bij dat segment en de naastliggende segmenten horen. Deze grondstoffen lever je vervolgens in bij tempels om over een soort scorespoor te racen waarbij je bonusjes kan scoren. Doordat je vakjes waarop andere spelers staan mag overslaan kan het lonen om anderen voor te laten gaan en vervolgens in een keer over een hele groep mannetjes heen te springen naar een veel
waardevollere plek. Ik vond het best een aardig spel. Het mechanisme (grondstoffen verzamelen en inruilen voor punten) vond ik niet origineel genoeg uitgevoerd om dit spel zelf te willen hebben. Anton heeft het spel wel meegenomen dus waarschijnlijk krijg ik nog wel een keer de kans om het te spelen.  
 

Vorig jaar konden we bij Emperor S4 wandelen in Burano, dit jaar in the Provence. In Walking in Provence (inderdaad het woordje the staat niet in de titel) sta je in de schoenen van een blogger/vlogger/influencer. Je bent in de Provence, maar in plaats van te genieten van het prachtige landschap ben je alleen maar bezig met het maken van de perfecte foto voor je social media kanaal. In dit spel bouwen de spelers met kaarten het Provençaalse landschap kaart voor kaart op. Tijdens het spel kan je punten scoren door opdrachten te vervullen die bestaan uit de beschrijving van de foto die je met je camera of drone moet maken (bijvoorbeeld: maak een foto met vier velden bomen en een pitoreske molen). Om te checken of je foto aan de eisen voldoet, mag je twee transparante plastic vellen gebruiken die je over je landschap heen kan leggen en waarmee je kan zien wat je drone of camera ziet. Aan het eind van het spel zijn verder nog punten te verdienen voor bepaalde landschapselementen (bijvoorbeeld voor je grootste graanveld of voor bloemenvelden). Walking in Provence is een lekker puzzelspelletje waar je korte termijn doelen moet afwegen tegen lange termijn doelen. Het spel beviel me goed genoeg om mee naar huis te mogen.  
 

Het laatste spel (alfabetisch gezien) dat ik van de nieuwe Spiel spellen heb gespeeld is Welcome to… New Las Vegas. Zoals ik eerder al schreef, liet de uitleg die ik van dit spel kreeg te wensen over en daardoor sluit ik ook niet uit dat ik in deze beschrijving iets niet goed ga vertellen. Welcome to… New  Las Vegas is een flip en write spel waarin je Las Vegas opbouwt. Het spelverloop is hetzelfde als in het originele Welcome to…, maar de extra acties zijn anders en ook de waardering is anders. Zo scoor je niet voor horizontale straten punten, maar vooral voor verticale straten. Behalve bouwen, kan je ook met een limo door de straten gaan rijden. Je tekent dan een lijntje waarmee je de route van de limo aangeeft en je krijgt bonussen (bijvoorbeeld geld van de Maffia) op basis van waar de limo eindigt. Maar je moet er wel voor zorgen dan je weer op tijd (voor het eind van het spel) terug bent op het vliegveld (waar je ook begon). Ik vond (mogelijk door de slechte uitleg) dit spel vooral heel ingewikkeld en veel gedoe.  De aantrekkingskracht van roll & write spellen zit er voor mij in dat het doorgaans toegankelijke spellen zijn met een beperkte speelduur die je relaxt kan spelen. Van dit spel werd ik alles behalve relaxt en daarom vond ik het geen succes. Ik zou het spel graag nog eens spelen na een goede uitleg, maar vooralsnog ben ik er niet van overtuigd dat dit spel beter is dan het origineel. Het spel ging dan ook niet mee naar huis.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *