In deze serie blogjes geef ik mijn eerste indruk van de spellen die ik op of rond Spiel voor het eerst heb gespeeld. Ik behandel ze in alfabetische volgorde.
Ieder jaar brengt Days of Wonder weer een nieuwe uitbreiding voor Ticket to Ride mee. En knap genoeg zijn ze ook ieder jaar echt de moeite waard omdat er iedere keer toch weer een nieuw mechaniekje wordt geïntroduceerd waardoor het spel net even anders is. Dit jaar verscheen de uitbreiding Ticket to Ride Japan, met een dubbelzijdige kaart met aan de ene kant Japan en aan de andere kant Italië. Ik heb alleen nog maar de Japan-kant gespeeld. In die variant zitten twee nieuwigheidjes. Allereerst zijn er stukken spoor waar een hogesnelheidstraject wordt aangelegd. Deze stukken spoor bouwen de spelers gezamenlijk. In plaats van je eigen treintjes plaats je een bullit-trein uit de algemene voorraad. Op een apart scorespoor wordt bijgehouden hoeveel iedere speler aan de bouw van de hogesnelheidslijn heeft bijgedragen. Hoe meer je bijdraagt, hoe meer punten het oplevert. Als je te weinig (of zelfs niets) doet, dan levert dat minpunten op. De aangelegde stukken hogesnelheidsspoor mogen vervolgens door alle spelers gebruikt worden voor het vervullen van hun opdrachten. De tweede nieuwigheid in dit spel is dat er twee aparte stukjes kaart op staat waar ingezoomd wordt op een bepaalde gebied (Tokyo en Kyushu). In Tokyo bouw je op deze manier aan het metronetwerk. Als je naar een bepaald metrostation in Tokyo moet bouwen, dan moet je dus eerst op de grote kaart je netwerk aansluiten op Tokyo en daarna in Tokyo vanuit het centraal station het gewenste metrostation aansluiten. Deze versie van Ticket to Ride speelt weer heel lekker weg. Als ik al een nadeel zie, dan is het dat de kaart erg langgerekt is en (afhankelijk van waar je zit) de uiteinden daardoor wat minder goed leesbaar zijn. Ik ben benieuwd welke twist ik op de achterkant van deze kaart ga aantreffen (ik heb het spel gekocht dus het zal vast niet lang duren voor ik het speel).

De Japan-uitbreiding was dit jaar niet de enige uitbreiding voor Ticket to Ride. Speciaal voor de Poolse markt is er namelijk ook een speciale Ticket to Ride Polen uitgebracht (met de naam: Wsiąść Do Pociągu Polska). Deze versie is ook niet doorgenummerd in de uitbreidingenreeks. Ticket to Ride is nummer 7 in deze reeks, de Poolse editie is nummer 6 ½ geworden. Deze Poolse uitbreiding was ook niet te krijgen via de Asmodée shops, maar alleen bij een winkel-stand waar spellen van verschilende uitgevers werden verkocht. De versie is volledig in het Pools, maar gelukkig kreeg ik van de verkoper wel een briefje met de Engelse spelregels. De twist in deze versie is dat Polen de spin in het internationale trein-netwerk wil worden. Je scoort namelijk extra punten als je twee aan Polen grenzende landen via de trein met elkaar verbindt. Voor ieder land ligt een stapeltje kaarten met aflopende puntenwaardes. Zodra een land aangesloten wordt, mag je het bovenste kaartje pakken (met dus de hoogste puntenwaarde). Als je vervolgens een derde land aansluit op het netwerk is het weer feest: niet alleen mag je het kaartje van het nieuwe land pakken, maar ook nog van de twee landen die al aangesloten waren. Deze versie is wat korter dan het reguliere Ticket to Ride doordat je tien treintjes minder hebt. Aan het begin van het spel ontstaat echt een race om zo snel mogelijk andere landen aan te sluiten en ondertussen probeer je ook nog je eigen opdrachten te vervullen. Ook deze variant is me weer heel goed bevallen.

waardevollere plek. Ik vond het best een aardig spel. Het mechanisme (grondstoffen verzamelen en inruilen voor punten) vond ik niet origineel genoeg uitgevoerd om dit spel zelf te willen hebben. Anton heeft het spel wel meegenomen dus waarschijnlijk krijg ik nog wel een keer de kans om het te spelen.

