Het is iets waar we allemaal mee te maken krijgen, of je nou wilt of niet. We worden allemaal ouder. En als je ouder wordt gaan je ogen achteruit. Op een gegeven moment worden de letters in spelregels steeds kleiner. Je kan het onvermijdelijke nog een tijdje uitstellen door de spelregels op wat meer afstand te houden. Maar op een gegeven moment zijn ook je armen te kort. En dat is het moment dat het tijd is om naar de opticien te gaan om je een leesbril aan te laten meten.
Dat moment brak bij mij deze zomer aan. Het kwam te vaak voor dat ik teksten niet meer goed kon lezen. En ook in de verte zag ik minder scherp, zelfs als ik mijn veraf bril op had. Het was dus tijd voor een bezoekje aan de opticien. Ik had helaas gelijk en heb mezelf dus een mooie multifocale bril laten aanmeten zodat ik zowel veraf als dichtbij goed zou kunnen zien. Ik deed er meteen een multifocale zonnebril bij en ik dacht klaar te zijn voor de toekomst.
En dat viel tegen. Veraf ging goed, dichtbij ging goed, maar ergens daar tussen in zag ik niet scherp. En dat is precies het punt waar mijn computer staat als ik werk en waar een spel ligt. Dat schoot dus niet op.
Toen ik op kantoor vertelde over mijn nieuwe multifocale bril, wees een collega me er op dat er ook nog zo iets is als een beeldschermbril. Het woord zegt het al: dit is een bril om op te zetten als je achter de computer zit. De bril zorgt er voor dat je dan je scherm scherp kan zien. Mijn collega tipte me ook nog dat onze werkgever je een vergoeding voor een beeldschermbril geeft. Van dit soort collega’s kan je er niet genoeg hebben.
En dus ging ik terug naar de opticien en liet me een beeldschermbril aanmeten. Nou ja, meten. Ik hoefde helemaal niet opnieuw te meten. Schijnbaar had de opticien genoeg informatie aan mijn sterktes dichtbij en veraf om uit te kunnen rekenen wat de sterkte op beeldscherm (en dus spelbord) afstand is. Ik heb een multifocale beeldschermbril genomen zodat ik dichtbij én op beeldscherm (spelbord) afstand goed kan zien. De opticien raadde nog aan om glazen met een blauw licht filter (of te wel met een gele coating) te nemen omdat die blauwe straling van je computerscherm tegen zouden houden waardoor je ogen minder moe zouden worden. Dat klonk me prima in de oren en heb ik dus gedaan.
Een weekje later kon ik mijn beeldschermbril ophalen en halleluja! Als ik die op heb kan ik wel goed op beeldscherm en spelbord afstand kijken. En dankzij het leesgedeelte kan ik ook nog de kaarten in mijn hand goed lezen. Dat was een hele opluchting. Die gele coating had achteraf alleen niet gehoeven. Als ik achter de computer zit is die prima (ik merk er niet zo veel van), maar tijdens het spelen zie ik eigenlijk het bord liever zonder filter. Een andere collega vertelde me bovendien dat hij zijn opticien had gevraagd waar hij terug kon vinden dat die gele coating zin had en dat kon de opticien niet laten zien. Hij had zelf ook nog een rondje op het internet gezocht en nergens bewijs kunnen vinden voor de claim dat het rustiger naar het scherm kijken is door een bril met geel gecoate glazen.
Moraal van dit verhaal: als je ook op de leeftijd begint te komen dat je aan de leesbril moet én je van spellen houdt, dan is het misschien een goed idee om ook een beeldschermbril te nemen. En daar hoef je dan geen gele coating op te laten aanbrengen, dat doet waarschijnlijk niets voor je (ik hoor het graag als iemand bewijs heeft van het tegendeel). Check ook vooral even of jouw werkgever mee wil betalen aan je beeldschermbril. Ik kreeg hem niet helemaal vergoed, maar wel een flink deel. En van wat je dan bespaart, kan je weer mooi een paar spellen kopen die je dan met je nieuwe bril op lekker kan gaan spelen.
Mooi is wel dat je nooit dezelfde saaie bril op hebt nu.
Dat is zeker waar!