Geplaatst door De afgelopen maand kwam 59 keer een spel op tafel. Je kan dus wel zeggen dat het een prima spellenmaand was. Het hielp dat ik de maand begon met een vakantieweekje. Eigenlijk zouden Niek en ik in die week een paar dagen naar Italië gaan voor een bruiloft, maar die ging niet door. Gelukkig was de reden van het afzegging Corona en niet een gebrek aan liefde en dus is het slechts uitstel en geen afstel. En gelukkig was het virus deze maand redelijk onder controle waardoor Niek en ik er in onze week vakantie ook op uit konden trekken, zoals naar heerlijk rustige musea. Ik moest er echt een beetje aan wennen om buiten huis te zijn, na al die maanden waarin ik ons dorp niet uit ben geweest. En natuurlijk speelden we in onze vakantie nog net wat vaker een spelletje dan we normaal al doen. Verder kwam deze maand mijn vriendin B op bezoek. Zij houdt ook erg van spelletjes. Het was prachtig weer en dus hebben we een middag heerlijk (op gepaste afstand) in de tuin spellen zitten doen. Het was echt fijn om haar weer eens in het echt te zien en heel fijn om lekker veel spellen achter elkaar te doen.
Ik speelde deze maand 8 spellen voor het eerst. Over Herrlofen de Ticket to ride Blijf thuis uitbreiding heb ik al recensies geschreven, dus die sla ik in dit alfabetische maandoverzicht over.
Ik ben echt dol op Dominion, maar doordat ik alle uitbreidingen heb is het inmiddels een behoorlijk zwaar spel geworden. Zowel letterlijk (één kaart weegt niet zo veel, maar alle kaarten bij elkaar telt toch op een gegeven moment wel op) als figuurlijk (ik moet regelmatig opzoeken hoe een bepaalde kaart ook al weer precies werkt, zeker in combinatie met andere kaarten uit andere sets). De laatste uitbreiding voor Dominion is gelukkig een relatief eenvoudige. Er zitten drie nieuwigheden in. Allereerst kan je kaarten gaan verbannen. Als je dat doet dan leg je de betreffende kaart op een speciaal spelersbordje aan de kant. Als je dan later dezelfde kaart weer koopt dan mag je alle kaarten van die soort die verbannen zijn weer terugpakken. Verder zijn er kaarten met paarden die je niet kan kopen, maar die je door sommige kaarten krijgt. Elk paard levert je +2 kaarten en +1 actie op, maar na gebruik moet je het paard weer inleveren. En dan zijn er nog een soort nieuwe gebeurtenis-kaarten die je de mogelijkheid bieden om acties als iets anders in te zetten (bijvoorbeeld +1 kaart). Dat is reuze fijn als er veel kaarten in het spel zijn waarmee je extra acties krijgt. Mijn eerste indruk van deze nieuwe uitbreiding is positief. De nieuwe kaarten zijn niet al te complex en zijn dus redelijk makkelijk toe te voegen aan de kaarten die er al zijn. Ze zien er bovendien erg mooi uit. Er zijn al zo veel Dominion-kaarten dat nog een uitbreiding eigenlijk nergens voor nodig is. Maar de kwaliteit van Dominion is ook zo hoog dat overdaad nog steeds niet schaadt. Ik ben dus blij dat er nog plaats was voor deze uitbreiding in mijn opbergsysteem.
Op mijn shelf of shame (de plank met wel gekochte maar nog niet gespeelde spellen) stond Papillon al een paar maanden te wachten. Dit is een kickstarter aankoop van vorig jaar waar ik een beetje zuur van was geworden doordat dit spel al op Spiel te koop was, weken voordat ik het spel bezorgd kreeg en daar ook nog minder kostte. Ik vind het echt niet netjes als een spel eerder in de winkel ligt dan dat de mensen die het spel hebben helpen financieren het hebben ontvangen (m.u.v. natuurlijk de winkels die het ook via Kickstarter het spel hebben gekocht), zeker als het dan ook nog eens goedkoper is. Deze uitgever heeft voor Kickstarter projecten nu dus een grote min achter zijn naam staan. Ik had het spel al wel een keer in elkaar gezet. Dat was nog een hele klus. In het spel staan er namelijk een aantal 3D bloemen op tafel. Om die er goed uit te laten zien, heb je echt lijm nodig want het past net niet lekker anders. En dan zitten er ook nog vlindertjes in het spel die op kleine knijpers gelijmd zijn, maar waarvan er toen ik de doos open maakte al een flink aantal los waren geraakt. Ook die moest ik dus eerst lijmen voor ik het spel kon spelen. Tijdens het spelen van het eerste potje raakte er ook weer één los, dus dit is een spel waar je de lijmpot misschien maar beter in de buurt kan houden.
Ik begon dus een beetje met lange tanden aan de spelregels. Maar al snel werd ik enthousiaster en kreeg ik zin om het spel te spelen. In Papillon bouwen de spelers in acht rondes een tuintje vol met bloemen en vlinders. Ik heb het spel tot nu toe alleen met twee spelers gedaan. Met drie of vier spelers wordt er een soort veilingmechanisme aan het begin van iedere ronde toegevoegd om te bepalen wie de startspeler is, maar met twee spelers wordt de startspeler op een andere manier bepaald. Aan het begin van elke ronde worden er een aantal tuintegels en een tuinkabouter-fiche op een speciaal bordje gelegd. Op sommige tegels staan rupsen die extra punten opleveren aan het eind van het spel (en die met drie en vier spelers gebruikt worden om mee te bieden). De startspeler mag dan als eerste een rijtje van deze tegels pakken om hier zijn tuin mee te gaan bouwen. Een rijtje kan twee (met een tuinkabouter) of drie tegels lang zijn voor de eerste speler. En daarna kan het zijn dat een rijtje zelfs nog maar één tegel groot is. Met deze tegels puzzel je bloemperkjes en weides met vlinders bij elkaar. Als je een bloemperk af hebt, dan leg je er een vlindertje op in dezelfde kleur, die aan het eind van de ronde naar de bijbehorende 3D bloem vliegt om daar met het knijpertje aan vastgemaakt te worden. Het ziet er echt beeldig uit. Aan het eind van het spel krijgen de spelers punten voor wie (per bloem) de meeste vlinders op de bloem heeft, voor alle vlinders in afgebouwde weides, voor kabouters en rupsen die je verzameld hebt en voor je twee grootste bloemperkjes. Het spel duurt maar acht rondes en is dus afgelopen voor je het door hebt. Het is leuk om een tuintje bij elkaar te puzzelen, al komt het regelmatig voor dat net dat ene stukje dat jij nodig hebt niet voorbij komt. Je moet dus een beetje flexibel zijn. Doordat het spel zo kort duurt, heb je altijd het gevoel dat je tuintje nog niet af was. Wellicht vinden sommige mensen dat frustrerend, maar ik wil er vooral telkens het spel nog een keer door doen in de hoop dat ik dan een beter afgeronde tuin kan maken (ik houd er van als zaken zijn afgerond). Na het zuur van de Kickstarter-ervaring en het in elkaar zetten van het spel, volgde er dus gelukkig zoet in de vorm van aangenaam speelplezier.
Deze maand is een nieuwe steden-editie van Ticket to Ride verschenen. De naam (Ticket to Ride Amsterdam) verklapt al dat dat het spel dit keer zich afspeelt in onze hoofdstad en wel in de 17e eeuw. Ook dit keer is een hele kleine twist toegevoegd, namelijk dat op sommige routes op het bord een kar staat afgebeeld. Als je deze routes bouwt, dan mag je de bijbehorende contractkaart pakken. Aan het eind van het spel krijgen de spelers extra punten op basis van wie de meeste van deze kaarten verzameld heeft. Ook deze editie speel je weer in een vloek en een zucht uit en is daardoor perfect voor als je heel snel een spelletje wilt doen. Natuurlijk lever je wel wat aan spanning in ten opzichte van het complete spel, maar toch heb je wel echt een Ticket to Ride gevoel. De twist is klein, maar leuk. Ik hoop dan ook dat deze variant heel snel in alle souvenirwinkels van Amsterdam zal komen te liggen.
Ik was deze maand voor het eerst sinds 12 maart weer eens een dagje op (een uitgestorven) kantoor. In mijn pauze heb ik natuurlijk een rondje door Den Haag centrum gelopen. Het was echt veel rustiger dan normaal op straat, maar tot mijn opluchting zag ik nog geen winkels of restaurantjes die failliet waren gegaan. Ik heb tijdens mijn rondje natuurlijk de spellenwinkel (Tabletop Kingdom, in een zijstraat bij Het Plein) niet overgeslagen. Ik heb daar één van de toen nog twee uitbreidingen die ik nog niet had voor Ticket to Ride gekocht, namelijk Ticket to Ride: Heart of Africa. Dit is een enkelzijdige uitbreiding met de kaart van het zuidelijk deel van het continent Afrika. De twist in deze variant is dat er speciale kaartjes in het spel zitten waarop drie kleuren spoor zijn aangegeven. Als je treinkaarten trekt, mag je in plaats van een treinkaart ook zo’n kaart trekken. Die leg je dan open voor je neer. Als er niemand is die meer kaarten van een soort heeft dan jij, dan mag je de punten die je scoort voor het bouwen van een stuk spoor verdubbelen. Je moet dan wel één (voor stukken spoor van maximaal lengte 3) of 2 (voor stukken spoor vanaf lengte 4) van deze kaarten weer inleveren. Ook deze uitbreiding valt weer niet tegen. Hij voegt twee extra keuzes toe doordat je moet beslissen wanneer je deze nieuwe kaarten trekt en vervolgens op welk moment je ze wilt inzetten. Je wilt ze natuurlijk het liefst inzetten bij lange stukken spoor, maar dan moet je wel zeker weten dat je die nog gaat bouwen. En als jij de kaarten inzet dan verlaag je de drempel voor andere spelers en je moet je ook afvragen of je dat ze gunt. Ik denk wel dat deze uitbreiding nog leuker is met meer dan twee spelers omdat het dan lastiger is om genoeg van de bonuskaarten te verzamelen.
Ik miste nog één uitbreiding van Ticket to Ride, namelijk Ticket to Ride India en Zwitserland. Ik had deze uitbreiding altijd genegeerd omdat ik het stom vond dat ze voor deze dubbelzijdige uitbreiding de Zwitserland uitbreiding die ooit los was uitgegeven hadden hergebruikt. Ik had Zwitserland al in de kast staan en vond het dus een beetje zonde om het volle pond te betalen voor een uitbreiding waar ik de helft al van had. Ik heb dit probleem opgelost door mijn Zwitserland uitbreiding uit te lenen aan iemand die erg slecht is in het teruggeven van geleende goederen. De Zwitserland-kant van het bord hebben we nog niet gespeeld, maar de India kant wel. In deze variant kan je extra punten scoren als je de steden op een ticket twee keer met elkaar verbind zodat er een soort cirkels ontstaan. Hoe vaker je dit doet, hoe meer punten je krijgt. Ik was voor een paar grote opdrachten gegaan en het lukte me niet om zo’n cirkel te maken. Ik heb het één keer geprobeerd, maar toen blokkeerde Niek me. Niek slaagde er wel in om twee cirkels te maken en scoorde daar 10 bonuspunten mee. Ik vond dit een erg leuke uitbreiding om te doen. Het is ook echt grappig (of beschamend) hoe weinig van de plaatsen op de kaart ik ken. India is een enorm land en die steden moeten gigantisch zijn, maar van de meeste had ik nog nooit gehoord. In die zin blijft Ticket to Ride ook een leerzaam spelletje.
Het laatste nieuwe spel dat ik deed was een gratis print and play uitbreiding voor het leuke roll & write spel Welcome to… your perfect home. In Welcome to…:Quack wordt de wijk in de lente gebouwd en lopen er allemaal kleine eendjes over de bouwplaats. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Je moet in dit spel deze eendjes vangen door de twee huizen waar ze tussen staan van een nummer te voorzien. Vervolgens worden er punten vergeven als iemand alle gele en/of bruine eendjes heeft gevangen (dan krijgt iedereen net zo veel punten als hij eendjes van die kleur naar hun mama heeft gebracht). Verder gebruik je elke ronde ook één bonus-kaart die iets met die eendjes doet. De toevoeging van eendjes is maar een kleine twist, maar wel een leuke. De eendjes zien er schattig uit en ze voegen een race-element toe doordat je ze als eerste wilt redden. Ik vind het super sympathiek dat de uitgever deze uitbreiding gratis beschikbaar heeft gemaakt als geste aan de mensen die nu vanwege Corona thuis moeten blijven. Ik heb de blaadjes geprint en geplastificeerd en met een klein beetje moeite heb ik nu een leuke uitbreiding in de kast staan.