3-5 spelers
45-60 minuten
Auteur: Stefan Dorra
Uitgever: Iello (2015)
Het spel…
Goede spellen verliezen nooit hun aantrekkingskracht en dus zal er na verloop van tijd altijd weer een uitgever zijn die brood ziet in de heruitgave van een klassieker. Vaak gaat er dan natuurlijk wel een verse laag vormgeving over het spel heen. Zo ook bij Nyet!. Ielo is niet de eerste uitgever die dit spel op de markt heeft gebracht. Heidelberger, Goldsieber, Amigo en Rio Grande gingen Ielo al voor (bij de twee laatstgenoemden zat het spel verstopt in de Mü and lots more uitgave).
Nyet! is een slagenspelletje met een twist. Het spel zelf is redelijk recht toe, rechtaan: er komt iemand uit, de rest moet volgen, als je dat niet kan dan mag je troeven en wie de slag wint mag daarna weer uitkomen. Iedere slag levert punten op en wie de meeste punten heeft wint.
Het is echter de twist die van dit standaard slagenspel iets nieuws maakt. Voor het spel begint bepalen de spelers namelijk samen wie de startspeler is, of en zo ja hoeveel kaarten er afgelegd dan wel doorgegeven moeten worden, wat de troefkleur is, of en zo ja van welke kleur de 1 supertroef is en ten slotte hoeveel punten er per slag te verdienen of verliezen zijn.
Alle opties staan afgebeeld op een kaartje dat in het midden van de tafel ligt. De spelers leggen omstebeurt fiches neer op de opties die ze niet willen (groen wordt niet de troefkleur, Peter Hein mag niet weer de startspeler zijn, een slag is geen twee minpunten waard, etc.). Dit gaat net zo lang door tot in elke rij nog één vakje over is en dan weet je hoe het spel de volgende ronde gespeeld gaat worden. De startspeler kiest dan nog een maat voor die ronde en daarna kan het spelen beginnen. De leden van de teams krijgen ieder de punten van het hele team.
Je speelt in principe net zo veel rondjes als er spelers zijn, maar als je wilt kan je natuurlijk prima meer of minder rondes spelen. Wie aan het eind van het spel de meeste punten heeft wint.
…en de waardering
Ik houd wel van een slagenspelletje op zijn tijd en Nyet! is daarop geen uitzondering. Ik vind het een leuke twist dat je door omstebeurt te bepalen welke opties het niet worden, je samen bepaald wat de regels van een rondje wel zijn. Officieel kan je het spel ook met zijn drieën spelen, maar dat raad ik af. Dan is de balans van twee spelers (de startspeler en zijn maat) tegen één te onevenwichtig. Met vier of vijf werkt het wel goed. Ik geef Nyet! dan ook een dikke Da (ja in het Russisch). Goede kaartspelletjes kan je niet te veel hebben (hetzelfde geldt overigens ook voor tassen en schoenen).
Vandaag voor het eerst gespeeld met 2 spelers.
Ging ook prima.
Binnenkort gaat deze zeker met 4 (of 3) gespeeld worden.
Prima om weer eens de aandacht op dit prima slagenspel te vestigen. Echter ik heb er ook met drie personen uitstekende herinneringen aan. De startspeler kan dan kiezen: speel je alleen of speel met een maat. Degene die alleen speelt, krijgt dubbele punten. Dat compenseert het nadeel heel goed. Vaak koos ik voor alleen spelen en dubbele punten per slag, als ik de kans kreeg. Ik moet 'm weer eens uit de kast halen.