Witch Draft

AI, je ontkomt er niet aan, ook niet in de spellen. De diertjes (of moet je ze omdat ze niet echt bestaan wezentjes noemen?) in Witch Draft zijn ontworpen door het programma Midjourney. Ze staren een beetje wezenloos voor zich uit maar zijn verder wel erg schattig om te zien. Misschien komt dat wel omdat ze te veel van de toverdranken hebben moeten proeven. Ze zijn er namelijk in dit spel om de spelers, tovenaarsleerlingen, bij het brouwen te assisteren.

Om tot een krachtige drank te komen krijgt iedere speler eerst een recept en een ingrediëntenkaart. Hierop kan je zien waar je punten mee kunt scoren. Iedere leerling heeft een favoriet dier, een voorkeur voor kleurencombinaties en krijgt punten voor het maken van connecties met andere kaarten. Daarnaast leveren alle ingrediënten voor iedereen weer verschillende punten op. Net als aan elkaar grenzende edelstenen.

Vervolgens wordt het spel in twee rondes gespeeld. Dit gaat via handkaarten die je nadat je een voor jezelf hebt gekozen door moet geven aan de volgende speler (draften), zoals we dat de laatste tijd vaker zien. De gekozen kaart moet je direct aanleggen aan een andere kaart, in dit geval je startkaart. Je mag zelf weten waar en hoe je hem legt als het maar aansluit. Dit gaat door tot je nog maar uit twee kaarten kan kiezen. Daarna volgt ronde twee op dezelfde manier, nu tot de laatste kaart gelegd is. Er is geen vast raster waar binnen de kaart gelegd dient te worden, maar om veel punten te kunnen scoren is het meestal beter om meerdere kaarten bij elkaar te hebben om connecties mee te maken.

…en de waardering

De ingrediënten zijn er voor een leuk familiespel. Schattige diertjes, lekker bezig zijn met het bouwen aan je velden. Geregeld een dopamine momentje als het je lukt om een kaart te pakken met veel gewenste combinaties. Er zit ook een behoorlijke geluksfactor in, soms krijg je gewoon niet de kaarten die je zoekt. Iedere keer als we het spelen denken we , o ja het is eigenlijk echt wel een leuk spel. Maar op de een of andere manier blijft hij toch vaak in de kast liggen. Dit misschien omdat het hele spel een beetje voelt als AI ontworpen: het voldoet aan de opgegeven criteria, is daarmee leuk om te spelen, maar heeft geen vernieuwend spelelement of verrassing voor je.