Azul: De Ramen van Sintra

Geplaatst door

2-4 spelers
30-45 minuten
Auteur: Michael Kiesling
Uitgever: Next Move (2018)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 5 Gemiddelde: 3.8]

Het spel…

Azul: De Ramen van Sintra is de eerste opvolger van het super populaire Azul. Dit keer hoeven er geen muren betegeld te worden, maar zijn de ramen aan de beurt. In een paleis wil je natuurlijk geen gewone ramen, maar spectaculaire glas-in-loodramen.

De basis van Azul: De Ramen van Sintra is hetzelfde gebleven als in Azul. Op tafel liggen ronde schijfjes (de glasfabrieken) met daarop transparante plastic tegels die het glas voorstellen dat je gaat gebruiken voor je ramen. In je beurt pak je van één van deze tegels alle tegels van een kleur en de rest schuif je naar het midden. In plaats van de tegels van een glasfabriek pakken, mag je ook alle tegels van een kleur uit het midden pakken. De glastegels die je pakt moet je vervolgens op je eigen spelersbordje plaatsen en als dat niet kan, dan leveren ze minpunten op.  Tot zo ver het bekende terrein.

De spelersbordjes zien er namelijk heel anders uit dan in het gewone Azul. Deze bestaan namelijk uit losse strookjes waarop staat welke kleuren glastegels je moet verzamelen. Onder deze strookjes ligt een bordje waarop staat hoeveel punten je scoort als je een strookje vol hebt gemaakt. Bovenaan de strookjes staat bovendien een mannetje (aan het begin van het spel staat hij bij het meest linker strookje). Als je aan de beurt bent dan moet je het mannetje naar rechts verplaatsen naar het strookje waar je de gepakte tegels wil neerleggen. Het kost een beurt om het mannetje weer terug naar de meest linker kolom te verplaatsen (in deze beurt doe je verder niets anders, dus je pakt geen tegels).

Zoals gezegd, scoor je punten zodra je een strookje vol hebt gemaakt. Je krijgt dan niet alleen de punten van dit strookje zelf, maar ook nog de punten van alle strookjes die links van dit strookje liggen én die je eerder in het spel een keer hebt volgemaakt. En verder is er iedere ronde nog een kleur waarvan elke tegel in een afgrond strookje nog een punt extra oplevert. Nadat je een strookje gewaardeerd hebt, leg je een glastegel onder het strookje om te markeren dat je hem af hebt gemaakt. Daarna draai je het strookje om en mag je ook nog de achterkant een keer vol proberen te bouwen.

Na de zesde (en laatste) ronde, volgt nog een eindwaardering. Glastegels die nog op je bord liggen, leveren nog punten op. En daarnaast scoor je nog een keer punten voor kolommen die je eerder hebt afgemaakt. Op het bordje dat onder de strookjes ligt, staan namelijk vier ruitjes en afhankelijk van hoeveel glastegels je om die ruitjes hebt liggen, krijg je nog een keer punten (0/3/6/10). Wie daarna de meeste punten heeft wint het spel.

…en de waardering

Aan Azul: De Ramen van Sintra moest ik erg wennen. Wat ik zo fijn vind van het gewone Azul is dat het van zo’n elegant simpel spel is. Azul: De Ramen van Sintra is een stuk bombastischer. Er gebeurt meer, er zijn meer manieren om punten te verzamelen en het is een flinke stap complexer. Het eerste potje was ik daar een beetje door overrompeld. Wat was met mijn geliefde Azul gebeurd?

Maar toen ik spel nog eens speelde, begon het kwartje bij me te vallen en begon ik het spel steeds leuker te vinden. Azul is echt een familiespel, Azul: De Ramen van Sintra is voor de gevorderde speler. Je moet op meer dingen letten, maar als je dat goed doet, dan wordt je er ook rijkelijk voor beloond met punten én speelplezier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *