Bitoku

Het is vreemd. Ik haak snel af bij kaartspellen waarin een teveel aan combo’s mij elke grip en zicht ontneemt op wat ikzelf of mijn tegenstander aan het doen is. Ik zie dan door de bomen het bos niet meer. Ik ben daartegen dol op grootse bordspellen met heel veel plekjes en sporen. Zelfs als je daardoor letterlijk door de bomen het bos niet meer ziet. Welkom bij Bitoku.

In Bitoku kruip je in … nee, vergeet het. Bitoku schetst zo’n kleurrijke en sprookjesachtige wereld met vreemde wezens en geesten dat het benoemen ervan alleen maar afleidt. Voor je ligt je eigen spelersbord en daarmee stuur je de acties op het grote centrale en flexibel opgebouwde spelbord aan. Hier kun je wandelen langs tempels en door wouden, zoek je naar edelstenen, vang je geesten en bouw je gebouwen. Allemaal leuk om te doen en allemaal punten waard.

In de basis speelt Bitoku overzichtelijk. Je hebt drie handkaarten en drie dobbelstenen. In je beurt speel je één kaart of één dobbelsteen. De kaarten leveren grondstoffen op of acties op het spelbord. Alleen door het spelen van een kaart speel je ook een dobbelsteen vrij. Deze kun je vervolgens in een volgende beurt gebruiken. De dobbelstenen gaan naar actievelden op het spelbord. Hoe hoger de waarde van de dobbelsteen, hoe beter de actie. Door een dobbelsteen te verschuiven over de rivier komen zelfs extra acties beschikbaar. Omdat de actievelden beperkt zijn, moet je wel rekening houden met concurrentie.

Gedurende het spel ontdek je zo tal van mogelijkheden om je acties sterker te maken. Ook je spelersbord zal zich ontwikkelen en steeds meer punten opleveren. Vergeet verder de visioenkaarten niet. Deze leveren eindespelpunten op. Hoe eerder je deze kaarten hebt, hoe gerichter je zoektocht op het bonte Bitoku spelbord.

…en de waardering

Bitoku is een groots avontuur dat ik altijd weer graag aan ga. Het herbergt meerdere spelsystemen in zich en ik hou ervan om al die verschillende mogelijkheden uit te proberen en zo steeds weer een ander spel te spelen. Het is als een groot bord puntensalade waarbij zelfs verlies zoet smaakt.

Het is alleen geen spel om op de bonnefooi op tafel te leggen. Ik raad aan om een eerste spel met zijn tweeën te spelen. Bitoku vraagt namelijk het nodige geduld. De spelregels doornemen, het materiaal opzetten, de uitleg en de beurten zelf kunnen flink wat tijd in beslag nemen. Zie je daar tegenop? Wees dan niet als Hans en Grietje en ga niet verder het bos in.