Geplaatst door Wendy tipte mij dat ze in de krant een stukje had gelezen over een boek met een bijzonder fascinerende titel: De strategen van Catan, van bordspel naar boardroom (geschreven door Harry Veenendaal en Rob Okhuijsen). Zo’n titel spreekt mij als spellenminnende carrièretijger natuurlijk bijzonder aan. Ik heb het boek dus onmiddellijk besteld en een paar dagen later had ik het in huis.
Het boek pretendeert je te gaan leren welke strategieën en vaardigheden je nodig hebt in de verschillende fases van je carrière om hogerop te komen en in welke bordspellen je kan oefenen met die strategieën en vaardigheden. Verder gaat het boek in op spelerstypen en wat je daarvan terug ziet op de werkvloer. Nou, dat klinkt goed! En naast deze interessante informatie staan er ook nog korte interviews in met mensen die het gemaakt hebben zodat je van hen de kunst kan afkijken.
Het boek begint met een test om te achterhalen welk type speler je zelf bent (alle kennis begint per slot van rekening met zelfkennis, niet waar?). Ik blijk een peacekeeper zijn met af en toe een vleugje spelbederver en einzelgänger-gedrag. Het is maar dat jullie het weten. Vervolgens krijg je de ins en outs van de verschillende types inclusief hun sterke en zwakke punten uit een gezet. Deze typen blijven het hele boek terug komen zodat je in alle stadia van je carrière op gepaste wijze met ze kan omgaan/je eigen sterke punten kan uitbuiten.
En de rest van het boek zijn dus hoofdstukken over de verschillende fases van je ongetwijfeld glanzende carrière, beginnend met het netwerken om een baan te bemachtigen en eindigend in de boardroom waar je moeiteloos de ene crisis na de andere bedwingt. In het boek worden her en der wat managementtheorietjes neergestrooid, afgewisseld met speltips voor spellen waarin je de theorie kan gaan toepassen, aangevuld met wat anekdotisch bewijs afgewisseld met interviews met meer of minder bekende personen.
Ik heb het boek van kaft tot kaft gelezen, maar dat kostte me flink wat doorzettingsvermogen. Het boek is op sommige plaatsen best saai en droog. Ik denk dat het boek bedoelt is als semi-grappig-half-serieus-cadeau-boek-voor-de-feestdagen. Maar de grap was voor mij niet goed genoeg doorgevoerd om het hele boek te dragen.
Het leukste aan het boek vind ik de korte interviews, maar zelfs daar heb ik wel het een en ander op aan te merken. Ik had verwacht dat de schrijvers succesvolle (zaken)mensen zouden hebben gevonden die wilden verklaren over hun liefde voor spellen en een paar leuke voorbeelden gaven van momenten waarop ze een les of tactiek uit een spel hadden kunnen gebruiken in het echte zakendoen. De relatie tussen hun successen en het spelen van bordspellen is echter flinterdun. Bij Michael Bruinsma (eigenaar 999 games) en Benjamin Teuber (CEO Catan GmbH) was deze relatie nog het sterkst, al was dat vooral omdat andere mensen door het kopen en spelen van hun spellen, voor hun succes hadden gezorgd. Er werd ook hoog opgegeven over speelse overige activiteiten (zoals scheidsrechteren bij een voetbalwedstrijd en het spelen van computerspelletjes). Heel leuk allemaal, maar ik vind het een beetje een zwaktebod voor een boek waarin de lessen die je uit bordspellen kan leren voor je carrière centraal staan.
Ik ben hier op zich niet heel verbaasd (ik kan ook geen voorbeelden geven), maar hoe moet je dan nog chocola maken van de rest van het boek. Als de voorbeeldfiguren het al niet waar maken, wat verwacht je dan van de lezer?
De indeling in spelerstypen is op zich best grappig, maar tegelijkertijd zo stereotype ongenuanceerd dat ik het er op een gegeven moment wel mee gehad had (dat zal mijn spelbedervende kant wel zijn). Met de beschreven managementtheorieën kon ik niet zo veel, het was een opsomming, maar hoe je er concreet handen en voeten aan moest geven door ze te oefenen aan de spellentafel werd mij niet helemaal duidelijk. En wat ik irritant vond was dat in het boek vooral gewezen werd op de spellen van 999 games. Niets ten nadele van 999 games (goede uitgever die mooie titels naar Nederland heeft gehaald), maar er zijn echt meer uitgevers in Nederland die knetterleuke spellen uitbrengen waarin je bijvoorbeeld je onderhandelingsvaardigheden kan oefenen. Ik vraag me dan ook af hoe spellengek de schrijvers van het boek zijn. Het zou me niets verbazen als ze zeer lichte gelegenheidsspelers zijn die zelf vooral Diplomacy, Risk en Catan hebben gespeeld en hun kennis over spellen verder hebben aangevuld op de website van 999 games.
Wat ik verder ook slordig vind is dat aan het begin van het boek wordt aangegeven dat veel spellen genoemd gaan worden en dat er achter in het boek een legenda komt met een korte beschrijving van deze spellen. Om de herkenbaarheid te vergroten beloven de schrijvers een omega-teken achter ieder genoemd spel. Deze belofte maken ze niet waar en erger nog, het overzicht is niet compleet (bijvoorbeeld ganzenbord en borgia missen). Het lijkt er op dat de schrijvers enthousiast zijn begonnen, maar halverwege vergaten waar ze mee bezig waren en in de haast voor de deadline niet meer de puntjes op de i hebben gezet. De speldichtheid lijkt ook steeds verder af te nemen in het boek. In het laatste hoofdstuk (over hoe het is om in de board te zitten), kom ik helemaal geen verwijzing naar een bordspel meer tegen. Wel een enorme uiteenzetting over hoe de Board van KPN het vijandige bod van América Móvil heeft gehandeld. Best interessant op zich, maar er word geen enkele parallel getrokken naar een bordspel (wel naar de theorieën die in het boek zijn behandeld).
De titel van het boek vind ik erg grappig, maar toch kan ik elke spellenliefhebber het lezen van dit boek afraden. Het idee achter het boek is leuk, maar het is te slecht uitgewerkt om er een echt vermakelijk of leerzaam boekje van te maken. Het is absoluut waar dat je bepaalde vaardigheden oefent tijdens het spelen van een spel die je wellicht ook wel eens in het echt inzet (samenwerken bij een coöpje, onderhandelen in een onderhandelingsspel, etc.), maar verder dan deze oppervlakkige observatie komt het boek ook niet. En laten we wel wezen, voor zo’n open deur hebben we geen boek nodig, dat kunnen wij spellenliefhebbers ook best zelf bedenken.
Is er dan geen enkel manier waarop je spellen kan inzetten in je werksituatie? Natuurlijk wel. Organiseer gewoon eens een spellenavond samen met wat collega’s. Bestel pizza’s, sla borrelnoten, fris en bier in, confisqueer de grootste vergaderzaal en je hebt alle ingrediënten voor een topavond in huis. Een spellenavond is de perfecte manier om elkaar beter te leren kennen (netwerken), beter te leren samenwerken (teambuilden) en elkaar eens in een ander daglicht te zien (meer begrip voor elkaar ontwikkelen). Dit kan je carrière allemaal ten goede komen. Ondertussen kunnen de laatste nieuwtjes moeiteloos worden uitgewisseld (kennis is macht). Wie weet krijg je wel de gouden tip om de volgende dag jouw project succesvol af te ronden of voor die leuke functie op een andere afdeling. En dat allemaal dankzij een avondje gezellig spellen doen.
Bedankt Dagmar, voor het delen van jouw ervaring! Voor Sinterklaas kreeg ik het Volkskrantartikel en werd ik net als jij erg nieuwsgierig. Je hebt me een grote teleurstelling bespaard. Bedankt!
Hoi Dagmar,
Leuk dat je in dit boek bent gedoken. Ik zag van dit boek ook een kort verhaaltje staan in de Volkskrant (of was het het lokale sufferdje (soms niet heel veel verschil)). Wat daar al stond ontnam mij elke koopneiging ten aanzien van dit boek. Je vat het in je verhaal ergens kort samen. Dit zijn geen spellenspelers en/of -liefhebbers. Als je nu nog aankomt met Ganzenbord, Risk en Catan als belangwekkende voorbeelden, dan heb je zitten slapen. Trap er niet in inderdaad.