Catan: Het snelle kaartspel

Het spel …

In het blog van Klaus Teuber staat te lezen dat de motivatie om een nieuw kolonisten kaartspel te maken was dat de verkopen van het kaartspel terug liepen terwijl dit bij het bordspel niet gebeurde. Teuber kreeg uit zijn omgeving tegelijkertijd feedback waarom mensen het spel niet zo leuk vonden: het duurt te lang, is best ingewikkeld, niet alle kaarten zijn even nuttig en het bevatte te veel gepest. Teuber besloot daarom om een nieuw kaartspel te ontwikkelen.Het nieuwe kaartspel ligt nu in de winkel. De Catan bouwstenen zijn nog steeds terug te vinden, maar het spel is echt anders dan het oude kaartspel.

Een spelersbeurt bestaat uit drie fasen. In de eerste fase mag de actieve speler ruilen. De grondstoffen staan op kaarten. Hoeveel kaarten je mag ruilen hangt af van het aantal straten dat je gebouwd hebt: hoe meer straten, hoe meer je mag ruilen. Je mag ruilen met de bank die bestaat uit vijf openliggende kaarten: je pakt de kaart die je wilt en legt er een kaart naar keuze voor terug. Je mag ook met de trekstapel ruilen: je legt een kaart af en trekt daarna een nieuwe. De laatste ruiloptie is met je tegenspeler, al is het woord ruilen daar licht eufemistisch: je trekt namelijk gewoon een kaart uit zijn hand en geeft er daarna één terug.

In de tweede fase van je beurt, mag je bouwen. Tegen inlevering van bepaalde combinaties van grondstoffen mag je dorpen, straten, steden, ridders en stadsuitbreidingen bouwen. Deze liggen in het midden van de tafel. Voor straten en ridders geldt bovendien dat als ze op zijn, je mag deze mag kopen bij de andere speler (al gaat het geld naar de bank). Als je een een dorp opwaardeert naar een stad, dan draai je het dorpskaartje. Aan de achterkant van het kaartje staat een actie die dan meteen wordt uitgevoerd (roofoverval of marktdag). Als je een stadsuitbreiding bouwt, dan mag je uit de stapel stadsuitbreidingen zelf kiezen welke je wilt bouwen.

Na het bouwen trek je van de stapel nieuwe grondstoffen. Hoeveel je mag trekken hangt af van het aantal ridders dat je hebt. Je mag altijd twee kaarten trekken, maar door te investeren in ridders neemt dit aantal toe.

Door te bouwen, verzamel je overwinningspunten. De speler die als eerste tien punten heeft wint het spel.

… en de waardering

Het snelle kaartspel is me goed bevallen. Het is een gestripte versie van het oude kaartspel. Alle chroom is er af gehaald en daardoor is een heel gestroomlijnd spel overgebleven. Het grote nadeel is echter wel dat er met het chroom ook veel variatie is verdwenen. In de basisset zitten maar een paar stadsuitbreidingen en daardoor is de variatie in speelmogelijkheden beperkt. In de toekomst gaan er uitbreidingen verschijnen waarmee het spel stukje bij beetje uitgebreid gaat worden. Ik verwacht dat dit de herspeelbaarheid van het spel in positieve zin gaat verhogen. Het snelle kaartspel is een prima opstap en leuk om een paar keer te doen. Maar het smaakt te veel naar meer om een hele hoge waardering te krijgen. Ik geef het spel dan ook 3 pionnen, met de verwachting dat het speelplezier met goede uitbreidingen zeker naar 4 pionnen, maar misschien zelfs hoger zal stijgen. Laat de uitbreidingen dus maar snel komen!