De Chinese Muur

Het spel …

In de derde eeuw voor Christus is in opdracht van keizer Qin Shi Huang begonnen met de bouw van de Chinese Muur. Deze muur moest China gaan beschermen voor aanvallen van volken uit het Noorden. De Chinese Muur is zelfs tegenwoordig nog steeds indrukwekkend door de enorme lengte. Kun je nagaan hoe mensen er tegenaan moeten hebben gekeken toen het ding net was gebouwd.

In het spel De Chinese Muur zijn de spelers regionale vorsten die de keizer gunstig proberen te stemmen door het meeste bij te dragen aan de bouw van de muur. De vorst die het ijverigst weet over te komen, zal veel roem vergaren.

Alle spelers hebben eenzelfde set met kaarten met verschillende bouwwaardes. In de set kaarten zitten ook een aantal kaarten met bijzondere eigenschappen, zoals een kaart met een draak erop die je over de kaart van iemand anders heen mag bouwen. Alle spelers trekken vijf kaarten van deze stapel en het spel kan beginnen.

Er worden net zo veel setjes met twee roemtegels open neergelegd als er spelers zijn. Vervolgens moeten spelers in hun beurt telkens twee keer kaart(en) aanleggen bij deze rijtjes. Je mag telkens zoveel kaarten van dezelfde soort neerleggen als je kunt en wil. Aan het begin van je volgende beurt ga je dan vervolgens kijken of je ergens de hoogste waarde hebt liggen. Als dit zo is mag je één van de roemfiches claimen. Zodra ook het tweede roemfiche weg is, worden er twee nieuwe roemfiches neergelegd.

Het spel is afgelopen zodra of alle roemfiches op zijn of één speler door zijn stapel kaarten heen is (de andere spelers krijgen dan nog één beurt). De speler die de meeste roemfiches heeft verzameld heeft dan gewonnen.

… en de waardering

De Chinese Muur heeft één heel groot minpunt en helaas geen pluspunten waardoor de balans voor mij negatief doorslaat. Doordat je telkens pas aan het begin van je beurt kijkt of je ergens het meeste hebt bijgedragen aan de bouw van een muurdeel, hebben je tegenstanders telkens een hele ronde de kans om er voor te zorgen dat jij vooral maar niet meer de sterkste bent. En aangezien er geen reden is om dat niet te doen, worden de rijtjes maar langer en langer net zo lang totdat niemand de kaarten heeft om te voorkomen dat je de sterkste bent. Je kunt wel een beetje sparen om in een ronde heel veel punten neer te leggen, maar voor het zelfde geld heeft iemand anders dit ook gedaan. Hierdoor sleept het spel een beetje door en worden er vaak nauwelijks punten vergeven.