Hermagor

Het spel …

Hermagor is het derde spel van Emanuele Ornella, die op Spiel 2004 nog voor de insider-hit Oltremare zorgde. Was de productie van Oltremare nog vrij bescheiden, Hermagor ziet er een stuk professioneler uit. Helaas resulteert dat nog niet in een fraaie vormgeving, want die is uitermate bruin, somber en eigenlijk ronduit lelijk. Maar hé, een beetje spellengek kijkt natuurlijk verder dan de verpakking.

Kort samengevat is Hermagor een routeplanspel. Op het bord staat de stad Hermagor afgebeeld, met daaromheen verschillende dorpen die verbonden zijn door wegen. De spelers reizen van dorp naar dorp om daar handelskantoren te stichten. Ieder dorp vraagt een bepaald goed. Voor het plaatsen van een handelskantoor heb je een corresponderend goederenfiche nodig. Deze zijn op de markt van Hermagor te verkrijgen.

Het verkrijgen van deze fiches gaat via een ingenieus meerderhedensysteem. De markt is een matrix van vier kolommen en evenveel rijen als er spelers zijn. Op iedere ‘cel’ wordt een fiche geplaatst, met daarop afgebeeld een of twee waren. Iedere speler heeft vier marktkooplieden, die je op of naast de fiches kunt plaatsen. Per fiche wordt bepaald wie er de meeste aangrenzende kooplui heeft staan; deze speler ontvangt het fiche. Hoekpunten zijn dus aantrekkelijk, want die grenzen aan vier fiches. Maar het plaatsen van kooplui kost geld en de hoekpunten zijn natuurlijk wel het duurst.

Afhankelijk van het aantal spelers duurt het spel vier of vijf rondes. Per ronde is er een marktfase en mag je drie tot vijf keer reizen om handelsstations te plaatsen. Tijdens het spel verdien je geld op de markt en met het plaatsen van handelskantoren (op verschillende manieren), aan het einde worden er nog bonussen uitgekeerd op basis van de verdeling van je handelsposten op het bord. De speler met het meeste geld wint.

… en de waardering

Het bekendste routeplanspel is misschien wel Elfenland. Dat is niet mijn favoriete spel. Het eindigt erg vaak in gelijkspel en zou wel wat meer toeters en bellen kunnen gebruiken. Hermagor is eigenlijk het tegenovergestelde, in de zin dat er wat teveel toeters en bellen aanzitten. Je kunt het zo gek nog niet bedenken of het kost wel geld of levert het op. Bijna altijd gaat het hier om kleine bedragen, met een omvangrijke boekhouding als gevolg.

Voor mijn gevoel gaat dat erg ten koste van de focus van het spel. Het blijft een spel waarbij je zo optimaal mogelijk je route moet plannen, maar de voorbereiding daarvan is allemaal erg bewerkelijk en omslachtig. Als je daar eenmaal doorheen kijkt is Hermagor eigenlijk maar een eenvoudig spelletje dat nodeloos gecompliceerd gemaakt wordt door al dat heen- en weergeschuif met geld. Bovendien kan de speelduur aan de forse kant zijn als spelers alle mogelijke kleine bedragen willen doorrekenen.

Ik heb Hermagor met plezier gespeeld (ik heb wel iets van een handelsreiziger in me), maar ik heb niet het gevoel dat Hermagor nou een substantiële meerwaarde biedt boven vergelijkbare spellen als Elfenland en Thurn und Taxis. Voor de toeters en bellen blijf ik waarschijnlijk aangewezen op Elfengold.