Crowdfunding

Als je vroeger een goed idee had (bijvoorbeeld een spel), maar geen geld om het uit te voeren, dan moest je naar de bank met een business plan en duimen dat je de bankmedewerker er van zou kunnen overtuigen dat jouw idee goed genoeg was om er geld in te investeren. Zag de betreffende bankmedewerker er niets in, dan kon je het bij nog eens een paar andere banken proberen of bij een suikeroom (of –tante), maar als je niemand met geld kon overtuigen van jouw genialiteit, dan werd jouw geniale ingeving nooit gerealiseerd. Natuurlijk kon je ook grote speluitgevers benaderen, maar ook dan moest je maar hopen dat degene die naar je spel keek, de genialiteit er van in zag. En dat kwaliteit niet altijd herkent wordt, blijkt wel uit het feit dat bijvoorbeeld Jumbo Kolonisten van Catan aan haar neus voorbij liet gaan (hoeveel spijt zullen ze daar wel niet van hebben).

Hoe anders is dat tegenwoordig! Je kan nu namelijk ook nog proberen door crowdfunding voldoende geld te verzamelen om je plan te verwezenlijken. Crowdfunding betekent dat heel veel mensen die geloven in jouw plan, je een heel klein beetje geld geven. Maar alle kleine beetjes bij elkaar is dan (hopelijk) toch genoeg om je plan te realiseren. Een alternatieve vorm van crowdfunding is dat mensen beloven jouw product te kopen en vooraf betalen. Op deze manier kan je wachten met de productie tot zoveel mensen je product kopen dat het economisch rendabel is (je minimaal quitte speelt).

Deze manier van financieren is heel aantrekkelijk voor niche-producten, zoals spellen. Het is voor een bankmedewerker heel lastig om te beoordelen of een spel aan zal gaan slaan (tenzij je net een spellenliefhebber hebt die bij de bank werkt, maar dat zal vaker niet dan wel het geval zijn). Spellenliefhebbers zelf, kunnen veel beter inschatten of ze een spel aantrekkelijk vinden en er dus geld in willen stoppen. Als genoeg spellenliefhebbers in een spel geloven en meedoen met de crowdfunding, dan kan het spel gemaakt worden. Ik vind dit een heel interessante manier om de markt te laten werken

Er is op dit moment dan ook een ware hausse aan spellen die via crowdfunding worden gefinancierd (of niet, als de belangstelling tegenvalt). Maar wat ik interessant vind, is dat niet alleen fysieke producten (zoals spellen), maar ook ander soortige projecten via crowdfunding worden gefinancierd. Denk bijvoorbeeld aan het derde seizoen van TableTop en de website Boardgamegeek.

Boardgamegeek is een enorm grote website waar echt alles over spellen te vinden is. Het kost veel geld om deze website in de lucht te houden. Niet alleen heb je servers nodig die onderhouden moeten worden, maar de website is ook te groot en complex om hem door vrijwilligers te laten beheren. Er zijn dus betaalde krachten (nodig) die de website vormgeven (indeling), modereren (zorgen dat de website over spellen blijft gaan en mensen zich netjes tegen elkaar blijven gedragen) en fondsen werven (advertenties op de site). Dit geld komt voor een deel uit reclame-opbrengsten, maar dit is lang niet genoeg om de website in de lucht te houden. En dus vraagt Boardgamegeek aan haar bezoekers om geld te doneren. En het mooie is, dat heel veel mensen dit vrijwillig doen. Het is bijzonder omdat de website net zo toegankelijk is voor betalende als voor niet betalende bezoekers. Boardgamegeek is dankbaar (en uit dat op Amerikaanse wijze) voor iedereen die wat bijdraagt, of dat nou geld is of content (recensies, geeklists, bijdragen in discussies). Beide zijn nodig om de geweldige website in stand te houden.

TableTop is een programma dat via Youtube word uitgezonden. In iedere aflevering staat een spel centraal dat wordt uitgelegd en dat je vervolgens gespeeld ziet worden door Wil Wheaton (de presentator) en zijn gasten (vaak bekende Amerikanen). De serie is heel professioneel gemaakt waardoor het er uit ziet alsof het zo op tv uitgezonden zou kunnen worden. Er zin inmiddels twee seizoenen gemaakt en het derde komt volgend jaar. Het geld voor het maken van dit seizoen (750.000 dollar) is ingezameld via Crowdfunding. Mensen kregen in ruil voor hun bijdrage wel iets terug (variërend van een virtuele high five voor een bijdrage van 5 dollar tot een bezoekje aan de set voor 10.000 dollar), maar de serie kan straks net zo goed bekeken worden door mensen die niet hebben meebetaald.

Wat ik interessant vind is waarom mensen geld geven voor iets dat ze gratis ook kunnen krijgen. Ik heb nog nooit de mensen die op het station proefpakketjes van het een of ander stonden uit te delen geld gegeven als dank voor hun gift aan mij. Maar ik ben al wel jarenlang donateur van Boardgamegeek en heb ook een klein steentje bij gedragen aan TableTop. Volgens mij zijn er een paar redenen te bedenken waarom ik (en anderen) betalen voor iets dat gratis is. Allereerst geef ik geld vanwege de gunfactor. Ik gun het de mensen achter Boardgamegeek en TableTop dat hun project een succes wordt. Ik vind het sympathiek dat zij zo veel moeite doen om iets te creëren waar ik veel plezier van heb. De tweede reden is dat door geld te geven ik het gevoel heb dat ik “er bij” hoor en het succes van Boardgamegeek en TableTop dus ook een minuscuul beetje van mij is (dat hebben we toch maar mooi gedaan met zijn allen). De derde reden is dat door bij te dragen aan iets waar je geen speciale tegenprestatie voor terug krijgt, je een goed gevoel krijgt over jezelf. Het voelt goed om iets goeds te doen voor een ander, zeker als je die ander sympathiek vindt (zo zou ik vast geen geld hebben gegeven aan een programma over spellen gepresenteerd door Gordon). De laatste reden is dat ik geen freerider wil zijn. Freerider is een economenterm voor alles waarbij je als individu kan meeliften op de inspanningen van anderen. Denk aan een groepsopdracht op school, waarbij er vaak iemand is die er de kantjes van af loopt en de rest van de groep het werk laten doen. Ik wil niet degene zijn die meelift op de bijdragen van anderen en geef dus ook een bedragje.

Ik ben benieuwd, hebben jullie wel eens meegedaan aan crowdfunding en waarom deed je dit?