Dobbelspellen

Zonet heb ik een recensie van Risk Express op Spellengek gezet. De afgelopen weken heb ik het regelmatig gespeeld, met veel plezier. Eerst met het exemplaar van Eugene, maar ik vond het leuk genoeg om zelf aan te schaffen. Voor de prijs hoefde ik het niet te laten.

Het spelen en recenseren van Risk Express herinnerde me weer aan de vrij recent sterk toenemende populariteit van dobbelspellen. Nog niet zo lang geleden werden dobbelstenen door veel spellengekken beschimpt als zijnde een overblijfsel uit een voorbij tijdperk. Het tijdperk van ‘inferieure’ spellen als Risk en Monopoly. Ik heb mezelf daar ook wel schuldig aan gemaakt, moet ik bekennen.

Ten onrechte, want met dobbelstenen kun je leuke dingen doen. Veel meer in ieder geval dan het simpele dobbelen en pion verplaatsen van Monopoly of dobbelen wie het hoogste gooit van Risk. Spellen als Yspahan en That’s Life verbinden interessante keuzes aan het gooien van dobbelstenen en zijn wat mij betreft erg geslaagde spellen.

Als ik naar zuivere dobbelspellen kijk, zijn er ook genoeg vermakelijke spellen. Ik noemde al Risk Express, maar ook Perudo (Bluff), Regenwormen en Um Krone und Kragen vind ik altijd leuk om te spelen. Voorwaarde is wel dat er niet al te veel spelers meedoen, anders wacht je te lang op je beurt.

Mijn favoriete dobbelspel is nog steeds Can’t Stop. Geen spel heeft zo’n toepasselijke titel. Het is voor mij het ultieme ‘push your luck’ spel. In tegenstelling tot veel andere dobbelspellen is er bij Can’t Stop ook wat te doen als je niet aan de beurt bent. Dat is de actieve speler uitdagen om nog een keer te gooien, of hem adviseren maar beter te stoppen. Je actief bemoeien met de acties van die speler is een belangrijk onderdeel van het speelplezier (iets wat op BSW veel minder goed uit de verf komt, een reden waarom ik het spel daar minder geslaagd vind).

En dan zijn er nog genoeg dobbelspellen die ik nog niet ken maar graag eens zou proberen: Gladiator, High Score, Code Cracker, Giganten der Lüfte, enzovoort.

Kortom, ik vind dobbelen gewoon leuk. Het geratel van die duivelseieren in je hand of de dobbelbeker, de spanning van wat je zult gooien, de keuzes die je moet maken als de worp bekend is. Wat speelplezier betreft doet een goed dobbelspel vaak niet onder voor veel pittige spellen. Verandering van spel doet spelen, nietwaar? Misschien dat ik dat oude Yahtzee toch weer eens uit de kast moet halen…