Dominion: Het achterland

Het achterland was de zesde uitbreiding van het über succesvolle spel Dominion (de negende uitbreiding staat inmiddels op stapel). Het is een grote uitbreiding met 26 nieuwe Koninkrijkkaarten die voor nog meer variatie en speelplezier zorgen.

In deze uitbreiding staan kaarten centraal die je iets extra’s geven op het moment dat je ze koopt/krijgt. Zo kan je voor 5 geld de Cache kopen (ik heb de Engelse editie en gebruik dus de Engelse namen van de kaarten), een kaart die net als een goud 3 geld waard is. Hij is echter niet voor niets iets goedkoper dan een reguliere goud, je krijgt bij aanschaf er nog twee kopers bij cadeau. Een ander voorbeeld is dat je bij de Border Village (+1 kaart + 2 acties) van 6 geld nog een extra kaart mag pakken van een goedkopere waarde (twee halen, één betalen dus).

Wat verder opvalt bij deze uitbreiding is de hoeveelheid tekst op de kaarten. Het wordt natuurlijk steeds moeilijker om simpele acties te verzinnen voor nieuwe kaarten en dus is er meer tekst nodig om uit te leggen hoe een kaart werkt. Maar dat heeft wel weer juweeltjes van kaarten opgeleverd, zoals Jack of all Trades, waarmee je een zilver krijgt (daar spuug ik doorgaans niet op), je je bovenste kaart laat bekijken waarna je mag kiezen of je hem af wilt leggen of wilt houden, daarna mag je nog je hand aanvullen tot 5 kaarten om ten slotte een kaart uit je hand (maar geen geldkaart) te mogen vernietigen.

De leukste kaart van het spel vind ik de Duchess (hertogin). Deze kaart kan je gewoon kopen, maar je kan hem ook krijgen. Als je een Duchy (hertogdom) koopt, dan mag je er een Duchess bij pakken. Ik vind dit een leuk vleugje thema voor een abstract spel als Dominion. Ik zie het helemaal voor me, de hertog is dood, de koning moet dus een nieuwe hertog benoemen, maar de oude hertogin leeft nog. Wat een elegante oplossing is het dan om een vrijgezelle wannabe hertog te zoeken, die het hertogdom krijgt, maar dan wel moet trouwen met de hertogin.

…en de waardering

Ik vind Dominion een topspel en de uitbreidingen zijn voor mij dan ook verplichte kost. Ik vind het ontzettend knap dat Donald X. Vaccarino zo veel verschillende kaarten heeft kunnen kopen die op verrassende manieren in elkaar grijpen. Doordat de kaarten van het Achterland relatief complex zijn, kostte het mij wel meer moeite dan bij andere uitbreidingen om de sterke combi’s te ontdekken. Maar dat is ook juist wat het spel zo leuk en uitdagend maakt. Je moet iedere keer weer op zoek naar hoe je het maximale uit de beschikbare kaarten kan halen. De kaarten mixen vanzelfsprekend naadloos met de andere sets. Deze uitbreiding doet dus precies wat je er van verwacht: meer kaarten, meer variatie, meer uitdaging en vooral meer speelplezier. Een liefhebber van Dominion kan zich aan deze uitbreiding geen buil vallen.