Finstere Flure

Geplaatst door

2-7 spelers
45 minuten
Auteur: Friedemann Friese
Uitgever: 2F Spiele (2003)

Wat geef jij dit spel?
[Aantal: 0 Gemiddelde: 0]

Het spel …

Finstere Flure is de opvolger van Fische Fluppen Frikadellen (FFF). Niet alleen omdat het het volgende spel van dezelfde spelontwerper is, maar ook omdat het thematisch aansluit. De vormgeving is ook in dezelfde aparte stijl, dus in een groene doos met stripachtige afbeeldingen.

In FFF was het doel om drie favoriete, fascinerende, fetisjen te verzamelen waarmee de fascinerende fee Fabula vrijgekocht zou kunnen worden bij de verschrikkelijke vorst Fiësto. In Finstere Flure kom je tot de onaangename ontdekking dat vorst Fiësto mensenschuw is en je onmiddellijk in een door vlammen verlichte kelder laat gooien waar je uit moet zien te ontsnappen. Om het fiasco te vergroten, loopt het favoriete huismonster Furunkulus ook nog eens in deze kelder, klaar om je op te eten. Furunkulus moet bij het opbouwen van het spel eerst in elkaar gezet worden door een keuze te maken uit verschillende lichaamsdelen (hoofd, romp, voeten, armen, benen) en deze in elkaar te zetten tot een machtig mooi monster.

Het spelbord is de plattegrond van de kelder waar je uit moet zien te ontsnappen. In de kelder staan her en der wat stenen, waar je achter kan schuilen en er liggen een paar lekkere bloedplassen waar je flink over kan uitglijden. Je moet je speelfiguren van rechtsonder naar linksboven zien te brengen, zonder dat ze door Furunkulus worden opgegeten. Wie het als eerste lukt om drie van de vier speelfiguren in zijn kleur te laten ontsnappen, heeft gewonnen. Furunkulus begint linksboven.

Eerst zijn de spelers aan zet. Om de beurt laten ze ieder speelfiguurtje in hun kleur het aantal toegestane stappen lopen. De speelfiguren kunnen al lopend achter een steen gaan staan, een steen duwen, of lekker over een bloedplas glijden (dat gaat een stuk sneller dan lopen namelijk) in de hoop dat ze ver genoeg uit de buurt blijven van Furunkulus. Je kunt ook proberen Furunkulus jouw kant op te lokken, in de hoop dat hij, zodra hij jouw kant op loopt, zijn oog laat vallen op een speelfiguur van een andere speler. Als de spelers al hun speelfiguren verplaatst hebben, is Furunkulus aan zet.

Furunkulus loopt volgens vaste gedragsregels over het bord. Op een aantal grafstenen staan getallen die aangeven hoever hij mag lopen (soms in stappen, soms in aantal slachtoffers). Deze grafstenen worden gehusseld en iedere keer als Furunkulus aan zet is, wordt de bovenste steen omgedraaid en vervolgens uitgevoerd. Furunkulus loopt in principe rechtdoor, maar bij elke stap kijkt hij wel even goed naar links en rechts of hij ergens een lekker snackje ziet. Als hij een speelfiguur ziet, gaat hij onmiddellijk die kant op. Ziet hij er meerdere, dan loopt hij naar degene die het meest dichtbij staat. Als meerdere speelfiguren op dezelfde afstand zijn, is het te moeilijk voor hem om te kiezen en gaat hij dus maar rechtdoor op zoek naar een nieuw slachtoffer. Als hij op het vakje van een speelfiguur komt, eet hij hem smakelijk op. Furunkulus kan bovendien ook nog stenen verschuiven, en daarmee per ongeluk speelfiguren pletten tussen de steen en de muur van de kelder. In het eerste deel van het spel moet de spijsvertering van Furunkulus nog wat op gang komen, want dan reïncarneren de verorberde speelfiguren nog rechtsonder op het bord, maar zodra de stapel grafstenen eenmaal rond is, kom je eenmaal verteerd niet meer terug.

Voor nog meer variatie kunnen de stenen omgedraaid worden waardoor ze veranderen in teleporteerstenen (Furunkulus flitst van de ene naar de andere steen op het moment dat hij hem aanraakt) een omkeersteen (Furunkulus draait zich om en loopt terug), een omdraaisteen (Furunkulus slaat af naar rechts) of een kristal (kan je doorheen kijken). Deze stenen zorgen vooral voor nog meer chaos doordat de looprichting van Furunkulus onvoorspelbaarder wordt.

… en de waardering

Finstere Flure is een heel melig, niet te moeilijk (qua regels), maar vooral heel leuk spelletje. Het doet wat betreft sfeer een beetje denken aan het spookhuis op de kermis met de bloedplassen, het monster en de hopelijk veilige escape. Het lacherige sfeertje komt vaak al goed op gang bij het in elkaar zetten van het monster. De regels waarmee Furunkulus wordt voortbewogen zijn geen geheim en toch loopt hij vaak net even anders dan je inschat en dan is het maar hopen dat hij niet te ver door mag lopen. Omdat Furunkulus veel sneller loopt dan de speelfiguren ben je nergens op het bord echt veilig. Zelfs als de uitgang binnen handbereik lijkt te zijn, kan er nog van alles mis gaan. Vooral het voortbewegen van Furunkulus en het sneuvelen van de speelfiguren zorgt altijd voor heel wat hilariteit. Kortom een ideaal spel als je geen zin (meer) hebt in zware kost, maar ook nog niet toe bent aan een echte afsluiter.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *