Geplaatst door Spelers: Anda, Bas, Benita, Dagmar, Dirk Jan, Hans, Niek, Peter Hein, René en Wendy
Gespeelde spellen:
Take5!
Hansa
Cronberg
Puerto Rico
Can?t Stop
Oh Pharao
Isis & Osiris
Jungle Speed
Dirk Jan had zijn zus Anda uitgenodigd eens mee te komen spelen. Samen met de andere reeds aanwezigen begon ze aan een spelletje Take5!, in afwachting van nog meer spelers.
Spelers: Anda, Bas, Dagmar, Dirk Jan, Hans, Niek en René
Omdat er kort voor achten al aardig wat spelers waren, maar er nog meer hadden beloofd te komen, werd er begonnen met een kort spelletje waar een ieder aan mee kon doen. Dit werd 6 Nimmt!, hier in de 999-Games Take 5! uitvoering. Voor Anda en zelfs voor René was dit spel nieuw en was een korte uitleg noodzakelijk. Hoe René dit spel zo lang heeft kunnen ontlopen is overigens een raadsel. Dit was aan de uitslag van de eerste ronde niet te merken: Anda scoorde slechts drie strafpunten, terwijl René met 18 strafpunten kort achter Niek op één na laatste stond. Halverwege de eerste ronde kwam Hans nog binnen. Hij mocht, tegen dubbele strafpunten, bij de tweede ronde aanschuiven. In deze ronde moest Anda heel wat meer kaarten pakken, maar nog altijd te weinig om de eerste plaats aan een ander te vergeven. Bas en Niek scoorden deze ronde de minste strafpunten met respectievelijk vijf en zes. Voor Hans was de voorgestelde verdubbeling van strafpunten overbodig. Ook zonder verdubbeling slaagde hij er glansrijk in de laatste plaats te veroveren!
Uitslag: Anda 15, Bas 21, Dirk Jan 22, Dagmar 23, René 25, Niek 27, Hans 36 (*2)
Waardering: Dagmar 5, Niek 4½, Dirk Jan en René 4, Bas 3½, Anda 3, Hans 2
Spelers: Dagmar, Peter Hein en Wendy
Na enig overleg over wie wat wilde spelen werden er uiteindelijk drie groepjes gevormd. Peter Hein had Hansa meegenomen, het nieuwe spel van Michael Schacht, dat Dagmar en Wendy ook wel wilden spelen.
In Hansa moeten de spelers goederen verschepen tussen verschillende Hanzesteden aan de Oostzee, om zo punten te scoren. Marktkramen in de steden maken het kopen goedkoper, en zijn voor het verkopen zelfs noodzakelijk. Bovendien leveren ze aan het eind ook punten op. Het bouwen van marktkramen kost echter weer goederen, die je vervolgens niet meer kunt verkopen. Geld en goederen zijn schaars, en oppotten is ook nog eens niet goed mogelijk. Dit maakt Hansa tot een interessant resource management spel, waarbij tactiek en strategie een belangrijke rol spelen.
In het begin van het spel concentreerden Wendy en Peter Hein zich vooral op het kopen en verkopen van goederen. Dagmar daarentegen besteedde haar goederen eerst aan het maken van marktkramen in bijna iedere stad. Hiermee ontving ze aardig wat geld van de anderen, en was het kopen van goederen vaak gratis. Het kostbare geld kon ze dus besteden aan het verplaatsen van het schip, om zo later in het spel goederen te verkopen. Toen het spel al een eindje gevorderd was, besloten Wendy en Peter Hein om ook maar eens wat meer kraampjes te plaatsen. Het vele verkopen had aardig wat kraampjes gekost, waardoor het bord steeds witter werd dor de overvloed aan kramen van Dagmar.
Plotseling beëindigde Dagmar het spel door de laatste stapel aan te breken bij het aanvullen van de goederenfiches. Doordat zij de laatste speler was, kwamen Wendy en Peter Hein niet meer aan de beurt. Ze jaste al haar geld er doorheen om nog snel wat goederen te verkopen. Daarmee eindigde ze net voor Wendy. Dit was met name te danken aan haar kramen, waarvoor ze twintig punten scoorde, ruim de helft van haar totaal. Wendy en Peter Hein hadden daarentegen veel meer goederenfiches verscheept. Omdat de meeste fiches van Peter Hein maar één vat hadden, eindigde hij op enige afstand van de andere twee.
Dagmar en Wendy vonden het spel in het begin wat wazig en onlogisch, maar begonnen het al spelende steeds meer te waarderen. Wel hadden ze een bordje met daarop een overzicht van de beurtopbouw en de mogelijke acties prettig gevonden. Peter Hein vond het ook een leuk spel: eenvoudig, een beperkte speelduur, maar toch de nodige diepgang.
Uitslag: Dagmar 39, Wendy 37, Peter Hein 25
Waardering: Peter Hein 4, Dagmar en Wendy 3½
Cronberg
Spelers: Dirk Jan, Niek en René
Nadat ook Wendy en Peter Hein waren gearriveerd, waren er genoeg spelers voor méérdere spellen. Het was nog wat gepuzzel welke dat zouden worden, maar nadat Dagmar en Niek bedankten voor het door Dirk Jan voorgestelde Acquire, bleven René, Niek en Dirk Jan over om het door Niek meegebrachte spel Cronberg uit te proberen. Dit was voor allen nieuw. Na een korte uitleg van Niek werd er gestart. Het gaat bij dit spel om het plaatsen van pionnen op de hoekpunten van een driehoeksraster. Op de driehoeken worden tegels geplaatst die per hoek punten opleveren. Dit kan zowel positief als negatief zijn. Ook zijn er op het bord standaardvelden die de punten verdubbelen, absoluut maken (dus alle minnen tellen positief mee) dan wel in het geheel niet laten meetellen. De telling met deze ?agenten? werd in dit spel niet goed gedaan. René wist als eerste aan de rand van het bord wat punten te scoren. En vervolgens wist hij nog een paar keer gebruik te maken van de tegels die Dirk Jan voor René (of was het toch voor zichzelf?) had neergelegd. Niek wist nog wel wat punten te scoren, maar Dirk Jan moest het vrijwel zonder punten, maar met positie voor de eindtelling te doen. Toen de eindtelling kwam, het veld was vol, bleek het dat Niek inderdaad veel minder punten had dan de anderen De eindsprint van Dirk Jan was niet genoeg om René, die ook nog wat punten bij de eindtelling incasseerde, in te halen. Alle spelers vonden het een aardig spel, maar het gelukselement van de getrokken tegels was toch wel groot.
Spelers: Anda, Bas en Hans
Hans had Puerto Rico meegenomen, dat hij alleen nog maar tegen zichzelf had gespeeld om de regels te leren en nu wel eens echt wilde proberen. Bas kon er nog geen genoeg van krijgen en Anda wilde het wel eens proberen. Na het gebruikelijke tel- en uitzoekwerk bleek dat Hans zijn kinderen er waarschijnlijk met een paar stukjes vandoor waren, maar met zijn drieën (als je minder materiaal nodig hebt) was het nog geen probleem.
Bas en Anda legden zich toe op de goedkope producten (maïs, indigo, suiker), terwijl Hans al gauw voor de tabak en vervolgens de koffie ging. Dat leverde hem via de handelsfase veel geld op, maar zijn producten konden daardoor vaak niet allemaal verscheept worden, waardoor hij in puntenfiches nogal achterbleef.
Bas ging niet zoals meestal voor het hospitium, maar spaarde even door om al vroeg in het spel een haven te kopen. Die heeft hem in de loop van het spel veel punten opgeleverd. Anda die dat zag kocht ook een haven, maar kon daar minder lang profijt van trekken. Zij had wel een Hospitium en kwam daardoor het makkelijkst aan kolonisten. Hans had door zijn haciënda de meeste plantages, maar kon die door tekorten aan kolonisten of productiegebouwen lang niet allemaal steeds gebruiken.
Er was meer geld in omloop dan bij eerdere keren dat Bas het speelde. Iedereen had ruim voor het einde een groot gebouw. Anda met haar vele kolonisten ging voor de vesting (1 punt per 3 kolonisten), Bas (die wat later ook een haciënda had gekocht) voor de residentie (punten voor veel plantages) en Hans (die door zijn duur verkochte producten vrij veel gebouwen had) voor het raadhuis (1 punt per paars gebouw).
Zoals in Bas’ ervaring altijd gebeurt, eindigde het spel doordat de kolonisten op waren. Aangezien dat altijd in een burgemeestersfase gebeurt kon iedereen dan ook het grote gebouw bemensen.
Bas vond het nog steeds een erg goed spel (hij had tenslotte gewonnen) en Anda was het daarmee eens. Hans was helaas nog niet zo erg weg van zijn eigen aanwinst.
Uitslag: Bas 58, Anda 43, Hans 37
Waardering: Anda en Bas 5, Hans 3½
Spelers: Dagmar en Peter Hein
Wendy was inmiddels vertokken om haar nieuwe huis te bezichtigen. Dagmar en Peter Hein hadden nog wel zin in een spelletje, maar omdat de rest nog wel even bezig was namen ze een kijkje in de kast van Dirk Jan.
De eerste keuze viel op Can?t Stop, dat je ook prima met twee spelers kunt doen. Het benodigde aantal voltooide getallen is dan wel vijf in plaats van drie, omdat het anders wel heel snel voorbij is. Uiteindelijk bleek het verschil inderdaad alleen in de speelduur te zitten?
Dagmar begon haar eerste twee beurten voorzichtig, en klikte snel vast in de middengetallen. Peter Hein had dat ook beter kunnen doen, want hij gokte in zijn eerste beurten net iets te enthousiast, en crashte twee keer achter elkaar. Dagmar was toen bij een aantal getallen al een eind onderweg. Peter Hein probeerde haar in te halen bij de 7, maar vlak voor het einde ging het weer mis, en Dagmar haalde probleemloos haar eerste getal. Het tweede en derde volgden ook snel. Peter Hein had toen ook wat getallen in zicht, maar het leek er niet op dat hij Dagmar in zou gaan halen.
Inmiddels had Dagmar bij alle getallen een schijf liggen (er was zelf een derde kleur nodig omdat ze te weinig schijfje had), en kon dus altijd wel wat. Peter Hein had nu ook zijn eerste getal en zicht op nog een paar, maar Dagmar lag bij twee getallen op hem voor, terwijl ze er al vier had. Dat zag er niet goed uit voor Peter Hein, en hij bleef uiteindelijk op één steken toen Dagmar het vijfde doel haalde. Een achtergrond in de statistiek bleek dus weer geen garantie voor een goed resultaat.
Uitslag: Dagmar 5, Peter Hein 1
Waardering: beiden 4
Spelers: Dirk Jan, Niek en René
Niek had ook het nieuwe spel van Kosmos: Oh Pharao, meegenomen. Omdat er nog niet al te laat was en de andere groepjes nog/alweer bezig waren, kon Niek dit ook aan René en Dirk Jan uitleggen. Het bleek hier te gaan om een spel waarbij series kaarten gespaard en uitgespeeld moeten worden. Er is een ruilelement in het spel, dat deze keer nauwelijks gebruikt is. Verder zijn er nog wat speciale kaarten, waarmee stenen (bij René) gestolen konden worden. Je (Dirk Jan en Niek) kunt je hier weer tegen verdedigen met een speciale farao kaart. Ook hier werd het spel niet helemaal volgens de regels gespeeld: Wanneer een steen, die niet boventallig op een niveau was, werd gestolen, lieten we de gehele piramide instorten. Bij herlezing van de regels zou alleen het niet meer ondersteunde stuk in moeten storten. Hierdoor wist René de eerste paar beurten geen punt te scoren. Later wist hij toch een fraaie piramide ter waarde van 150 punten te voltooien. Helaas voor hem bouwde Niek veel kleine piramiden en wist Dirk Jan twee keer een piramide van 120 punten te scoren, plus nog wat klein grut voor hem…
Met de gehanteerde regels was de invloed van de diefkaarten erg groot.
Spelers: Dagmar en Peter Hein
De andere spelers waren nog steeds bezig, dus zochten Dagmar en Peter Hein weer naar een kort spelletje voor twee. Peter Hein stelde Isis & Osiris voor, dat Dagmar wel in de kast heeft, maar nog nooit gespeeld had.
Ondanks dat ze beweerde het geheugen van een blinde kip te hebben ging het Dagmar helemaal niet slecht af, en scoorde het eerste potje een punt meer dan Peter Hein. Die zon natuurlijk op revanche. Dagmar gunde hem dat, en ook de overwinning in het tweede potje. Een derde potje zou de beslissing moeten brengen. Beiden zaten voortdurend af te wegen of ze nu een schijf neer zouden leggen op wat een veilige plek leek, of de gok wagen en hopen een goed fiche voor zichzelf te trekken (of juist een slechte voor de tegenstander). Het derde potje wist Dagmar Peter Hein wederom een punt voor te blijven, maar de totaalscore van Peter Hein was weer hoger. Omdat ze van tevoren niet hadden afgesproken of het om de punten of de potjes ging, besloten ze maar heel klef dat ze allebei hadden gewonnen.
Ze hadden het beiden best een aardig spelletje gevonden.
Uitslag: Dagmar 16+7+10, Peter Hein 15+21+9
Waardering: beiden 3
Spelers: Bas, Benita, Dagmar en Peter Hein
Niek was nog bezig met Oh Pharao, zodat Dagmar nog niet naar huis kon. Bas was inmiddels klaar met Puerto Rico, en was wel nieuwsgierig naar Jungle Speed, dat Peter Hein had meegebracht. Dagmar had het al eens gespeeld en er weinig plezier aan beleefd. Ze zag het dus minder zitten, maar omdat het erg snel is vond ze het best om nog eens te doen. Benita had nog geen spel meegespeeld, en werd door Bas overgehaald mee te spelen.
Jungle Speed is een pijlsnel reactiespelletje, dat voornamelijk geschikt is voor laat op de avond. Het bleek dat eventuele vermoeidheid bij Bas en Peter Hein nog het minst had ingezet, want zij grepen doorgaans als eerste naar de totem. Omdat Bas al vrij in het begin de gekleurde pijlen had omgedraaid, moest er voortdurend snel gegrist worden, omdat de kleuren vaker overeenkomen dan de symbolen. Toen het na lange tijd weer om de symbolen ging, werden de stapels die er te winnen of verliezen waren dan ook een stuk dikker. Peter Hein had tot twee keer toe geen kaarten meer om te draaien. Helaas voor hem was de eerste keer Bas net iets sneller toen hij de totem moest pakken, en kreeg hij weer een stapeltje kaarten. De tweede keer had hij meer geluk, en greep hij de totem een fractie vóór zijn concurrent. Daarmee won hij het spel. Bas had nog maar een paar kaarten over, de andere kaarten bevonden zich bij Benita en Dagmar. Zij vonden het maar een duf spelletje. De heren hadden er meer plezier aan beleefd. Bas houdt sowieso wel van reactiespelletjes, en gaf het een vrij hoge waardering.
Waardering: Bas 3½, Peter Hein 3, Benita en Dagmar 2