Fishing

Fishing is een slagenspel van de hand van Friedemann Friese. En in tegenstelling tot veel slagenspellen is dit een thematisch spelletje. Je bent in dit spel een visser die aas gebruikt om vissen te vangen. En de vissen die gevangen worden zijn vervolgens het aas voor de volgende keer dat je gaat vissen. En zo hoop je steeds dikkere vissen te kunnen gaan vangen.

Fishing is in de eerste ronde een standaard slagenspel met genummerde kaarten in vier kleuren. Een speler komt uit met een kaart, de andere spelers moeten (als ze kunnen) een kaart in dezelfde kleur spelen. De speler die de hoogste kaart speelde, wint natuurlijk de slag en legt zijn kaarten op zijn visser. Vervolgens mag deze speler uitkomen in de volgende slag. Aan het eind van de ronde scoort iedereen net zo veel punten, als hij of zij kaarten heeft gewonnen. Tot zo ver geen verrassingen.

Maar dan komt het. De kaarten die je met je slagen hebt gehaald, schud je en leg je op je bootje. Voor de volgende ronde trek je de kaarten voor je hand van deze stapel. Tenzij je stapel te klein is (of zelfs helemaal leeg), dan mag je kaarten trekken van een speciale stapel met kaarten.

In deze stapel zitten betere kaarten dan die waar de spelers het spel mee begonnen. Zo zitten er hogere kaarten in de basiskleuren in, maar ook troeven (groene kaarten). En verder zitten er speciale kaarten in die een je een speciale actie geven. Als je een nul speelt, mag je bijvoorbeeld voordat de winnaar van de slag de kaarten pakt er één van inpikken. Of je kan een kaart met een boei spelen waardoor je de volgende slag uit mag komen (ongeacht wie deze ronde wint) of bepalen wat de gevraagde kleur in de volgende ronde wordt.

Op deze manier worden er acht rondes gespeeld en wie dan de meeste punten heeft, wint het spel.

…en de waardering

Fishing is een fascinerend en leuk slagenspelletje. Je wilt veel slagen halen want daar scoor je punten mee. Maar daarmee hengel je vaak ook de minder sterke kaarten binnen. Veel punten scoren is dus een zwakke hand creëren voor de volgende ronde en soms zelfs voor de volgende twee of drie rondes. Misschien wil je dan toch liever verliezen zodat je je hand mag aanvullen van de speciale trekstapel om daarna nog meer slagen binnen te halen. Maar vervolgens duurt de pret vaak maar kort. De kaarten in de speciale trekstapel worden steeds beter dus de goede kaarten die je in een ronde trekt, worden elke ronde minder sterk doordat er nog sterkere kaarten in het spel komen. Dit zorgt er wel voor dat het spel een beetje chaotisch aan kan voelen. Je weet nooit precies welke kaarten er in het spel zitten en dat maakt het lastiger om te bepalen hoe sterk een kaart is.

De kunst in Fishing is om tegelijkertijd veel slagen te halen én je hand sterk houden. Vaak resulteert dit streven in een soort eb en vloed waarbij je af en toe een ronde heel dik slagen binnen haalt om daarna weer één of meerdere rondes rustig aan te moeten doen om je trekstapel leeg te spelen om hem dan aan te vullen met de beste kaarten van het moment om daarmee genadeloos toe te slaan. Het is een leuke uitdaging om de balans hierin te vinden.