Hamburg

Ik heb een haat-liefdeverhouding met Stefan Feld. Te veel van zijn spellen zijn gortdroge samenraapsels van spelideeën zonder enige ziel, maar regelmatig zitten er verrassend leuke spellen bij die ondanks al hun gedoetjes lekker wegspelen. Brugge heb ik destijds te weinig gespeeld om een oordeel te vellen. Met de remake in de vorm van Hamburg kan ik dat rechtzetten.

Hamburg is in essentie een kaartspel. In acht rondes speel je telkens vier kaarten uit een hand van vijf. Die kaarten kun je op verschillende manieren gebruiken. Als je ze wilt spelen als gebouw, voor punten en eventuele bonussen of speciale acties, moet je daar geld voor betalen en een vrije bouwplaats hebben. Aan geld kun je komen door een kaart af te leggen, en je kunt een kaart ook dicht voor je leggen om te dienen als bouwplaats voor een gebouw.

En Hamburg zou  geen Feldspel zijn als je niet allerlei andere dingetjes kon doen. Zo kun je kaarten afleggen om aan de stadsmuur te bouwen voor bonuspunten, dreigend onheil te voorkomen (ook een typisch Feldkenmerk) en moet je ze af en toe afleggen om aan extra werkers te komen die je nodig hebt om bouwplaatsen in te richten of speciale eigenschappen van je gebouwen te benutten.

Uiteindelijk draait het natuurlijk allemaal om wie de meeste punten scoort. Hoewel je tijdens het spel al wat punten kunt halen, krijg je de bulk pas tegen het einde. En die krijg je niet alleen van de gebouwen die je hebt gemaakt, maar ook voor verschillende doelen waar je tijdens het spel voortdurend met je medespelers worstelt om ze te behalen. En wie dan uiteindelijk de hoogste score haalt is aan het einde bijna altijd een verrassing.

…en de waardering

De nadere kennismaking met Brugge/Hamburg is me goed bevallen. Sowieso heb ik een zwak voor spellen waarin je met verschillende kaarten allemaal mogelijke opties aangereikt krijgt om er zelf wat moois van te maken. En met die voorkeur ben je bij Hamburg aan het goede adres. Er is zoveel leuks om te doen met je kaarten en zoveel andere dingen waar je op moet letten om punten te scoren dat een ronde altijd weer te snel voorbij is, en je zou willen dat het spel nog een of twee rondes zou duren om die laatste plannetjes die je had af te kunnen maken. Maar zo werkt het niet, dus kun je het maar beter nog eens spelen om te kijken of dat nu wel lukt.

Het grootste bezwaar aan Hamburg is de hoge instap. Met alle symbolen op de kaarten ben je de eerste paar potjes soms veel tijd kwijt om uit te zoeken wat een kaart nu precies doet, wat de vaart er een beetje uit kan halen. Gelukkig went dat snel je kun je je helemaal storten op het maken van een zo mooi mogelijk tableau van kaarten.