2-4 spelers, vanaf 8 jaar
15-30 minuten
Auteur: Rüdiger Dorn
Uitgever: Haba (2015)
Het spel…
Als je de doos van Karuba ziet, dan kan je niet anders dan meteen aan Indiana Jones denken. Op de doos staat namelijk een jonge look-a-like van Indiana bij een Inca-tempel in een oerwoud trots een blinkend gouden beeld omhoog te houden. In dit spel mogen de spelers dan ook, net als Indiana Jones, op zoek naar kostbare schatten op een tropisch eiland.
Aan het begin van het spel krijgt elke speler een eigen bord van het eiland voor zich te liggen. Op het bord worden vier avonturiers op de aan het rand van het bord afgebeelde strand gezet. Aan de andere kant van het bord staat het oerwoud afgebeeld en hier worden vier schatten verstopt. De avonturiers willen zo snel mogelijk naar de schatten toe, maar daarvoor zullen eerst nog wegen moeten worden gebaand.
Elke speler heeft namelijk verder een set met vierkante tegels gekregen met daarop de wegen door het oerwoud. Op sommige plekken is zelfs nog een extra schat verstopt. Een speler schud de tegels en legt ze dicht. Deze speler trekt iedere ronde een tegel en vertelt de andere speler welke hij heeft getrokken (ze zijn genummerd). De andere spelers zoeken dan deze tegel op en gebruiken hem.
Je kan tegels op twee manieren gebruiken. Allereerst mag je de tegel op het bord leggen om daarmee wegen te creëren van de avonturiers naar de schatten. Je mag de tegels overal neerleggen en het hoeft niet eens passend. Je mag de tegels alleen niet draaien. Als er een schat op de tegel staat dan moet je die op de tegel leggen. Door het neerleggen ontstaan er gedurende het spel paadjes op de spelersborden.
De tweede manier waarop je de tegels kan gebruiken is door ze af te leggen om bewegingspunten voor je avonturiers te krijgen. De avonturiers mogen namelijk niet zo maar over het bord gaan lopen, daarvoor moet je tegels afleggen. Je mag maximaal net zo veel stappen doen als er paadjes een tegel aflopen. Of te wel met als er één weggetje op een tegel staat dan heb je twee uitgangen en mag je twee stapjes zetten en bij een tegel met een kruising zijn er vier uitgangen en mag je dus vier stapjes zetten. Je moet de stapjes met dezelfde avonturier zetten. Als je je beurt eindigt naast een schat dan mag je die oppakken. Het doel is om je avonturiers zo snel mogelijk naar de schatten aan de rand van het bord te sturen, want deze schatten leveren de meeste punten op. Hoe eerder je bij een bepaalde schat bent, hoe meer punten het namelijk oplevert.
Het spel is afgelopen als de laatste tegel is omgedraaid. Het komt regelmatig voor dat er dan nog avonturiers midden op het eiland staan. Dat is dan een gevalletje jammer maar helaas, zelfs als er al een goed pad naar hun schat leidt, dan nog mag je de schat niet even ophalen. Aan het eind van het spel tellen de spelers de punten op van de door hun avonturiers verzamelde schatten. Wie de meeste punten heeft, heeft gewonnen.
…en de waardering
Karuba is een spel naar mijn hart. Het is zo uitgelegd, duurt niet te lang, heeft een aansprekend thema, speelt lekker weg en ziet er fantastisch uit (laat dat maar aan Haba over). En wat ook fijn is aan dit spel is dat iedereen altijd aan de beurt is. Iedereen heeft iedere beurt dezelfde tegel om iets mee te doen. Je hoeft dus nooit lang op je beurt te wachten ongeacht of je met hoeveel spelers je speelt. Doordat je de avonturiers en schatten iedere keer op een ander plekje op de rand van het bord kan zetten en de tegels iedere keer in een andere volgorde worden getrokken, is het spel bovendien iedere keer net even anders. Karuba is echt een perfect familiespel dat net zo goed in de smaak zal vallen bij mensen die af en toe eens een spelletje doen als bij verwende veelspelers.
Ik vond het wel heel erg simpel. Het is leuk dat je dit ook met jongere kinderen kan spelen (als ze voor de afwisseling eens niet hoeren aan het overrijden zijn in GTA V en headshots aan het maken in COD), maar voor een volwassen spelersgroep zou ik dit niet echt snel aanraden.
Helemaal mee eens, wil het ook best weer eens spelen.