La Città

Het spel …

In La Città wordt er gestreden om het machtigste rijk. Iedere speler is een Italiaanse vorst en begint met een rijkje van twee castello’s, het gebouw waarmee een Italiaanse stad gesticht wordt. Iedere stad begint met drie burgers. Voor iedere burger moet een speler ook één eenheid voedsel in voorraad hebben. Anders zullen ze de hongersnood sterven, en van het bord gehaald worden. De burgers heb je echter hard nodig om de stad te laten groeien. Per jaar mogen er vijf acties gedaan worden. Is er echter in het voorgaande jaar een hongersnood geweest dan moet je één actie overslaan. Er zijn politieke acties die je kunt kiezen uit zeven openliggende kaarten, of je speelt een actiekaart uit, waarvan elke speler er ieder jaar drie tot zijn beschikking heeft. In deze vijf acties kunnen er boerderijen en steengroeves gebouwd worden voor geld en voedsel, of kan een nieuwe stad aangelegd worden, of een bestaande stad uitgebreid worden met gebouwen. Op deze gebouwenfiches staan witte, zwarte en/of blauwe bogen afgebeeld, die gezondheid (blauw), cultuur (wit) of opleiding (zwart) voorstellen.

Een stad mag maximaal vijf burgers huisvesten. Is er echter een marktplaats gebouwd dan mogen er tot 8 gehuisvest worden, en als er aan water een bron of badhuis is geplaatst is de groei oneindig. Op ieder nieuw gebouw in een stad moet een burger komen te staan. Als dit niet kan mag er niet bijgebouwd worden. Aan het eind van ieder speeljaar worden de kaartjes van ‘stem van het volk’ omgedraaid. De kleur die in de meerderheid is bepaalt de voorkeur van de burgers van dat jaar. Als een stad minder dan drie vakjes van een andere stad ligt kunnen de burgers gaan overlopen als de naburige stad meer bogen in de gekozen kleur heeft. Zo kan het gebeuren dat er meer gebouwen dan burgers in een stad aanwezig zijn en er gebouwen afgebroken moeten worden. Pas na deze volksverhuizing worden de voedselvoorraden geteld.

Na zes jaren is het spel ten einde. Voor iedere burger krijg je één punt. Voor elke stad waar alle drie kleuren voorkomen krijg je drie punten. Als er in het laatste jaar een voedseltekort in je rijk was, kost dit vijf strafpunten. De speler die de meeste punten heeft verzameld is de beste vorst geweest en dus de winnaar.

… en de waardering

La Città doet een beetje denken aan die computerspellen waar je ook een rijk moet uitbreiden. Ook daar plaats je boerderijen op de vruchtbaarste plaatsen, en heb je gebouwen nodig om het volk tevreden te stellen. Maar het is zo veel leuker om tegen medespelers te strijden dan tegen de computer. Dit is weer zo’n geval waar je iedere beurt wel dubbel zou willen gebruiken, zo veel mogelijkheden zijn er. Het spel is redelijk complex, omdat je met veel zaken rekening moet houden. Er wordt heel wat keren burgers geteld door alle spelers!! Vooral het inpikken van burgers uit een buurstad maakt La Città tot een spannend en calculerend spel.

La Città komt op het eerste gezicht over als een mix tussen de Kolonisten van Catan en Civilization. Gelukkig duurt het niet zo lang als die laatste, maar potjes van ruim twee uur zijn geen uitzondering. Een groot nadeel van La Città is dat het risico groot is dat één of meer spelers snel achterop raken, waardoor ze geen enkele kans meer maken op de overwinning. Als het spel dan nog ruim een uur doorgaat is dat een lange zit… La Città is een pittig strategisch spel, maar voor mij net iets te langdradig.