Lord of the Ring: Fellowship of the Ring

Het spel …

Nu half december eindelijk het eerste deel van de Lord of the Rings filmcyclus in première gaat, zijn de spellen met dit thema nadrukkelijk aanwezig. En vreemd genoeg is er één spelauteur die meerdere spellen met als thema In de Ban van de Ring op zijn naam heeft staan. Dat dit dan ‘s werelds productiefste auteur Knizia blijkt te zijn, is dan weer minder verbazend.

Het spel van Ravensburger is een typisch Knizia kaartspel (je begrijpt, het heeft weer niets met het thema te maken). Maar deze keer gelukkig één van zijn betere. Iedere speler krijgt 22 kaarten in een bepaalde kleur. De waarden op deze kaarten variëren van 0 tot 5. Het spel begint, net als het boek in Balingshoek, waar de hobbits feest vieren. Om de beurt leggen de spelers één of meerdere kaarten om deze plek, en oefenen op die manier invloed uit. Om elke plaats worden 10 kaarten gelegd. Wie er dan de meeste invloed heeft, krijgt de ring die bij die plaats hoort en het maximaal aantal punten. Nummer twee krijgt het tweede puntenaantal dat bij die plaats hoort, nummer drie nog iets minder en nummer vier krijgt niets. De ringen leveren altijd een speciale eigenschap op voor de kaart of plaats waar de ring bij wordt gelegd.

De speler die de laatste, tiende kaart bij de vorige plaats heeft neergelegd bepaalt waar de nieuwe bestemming begint. Dit doe je natuurlijk naast jouw kaarten met een hoge waarde. De bestemming kunnen wit (= veilig) zijn, zoals Balingshoek of zwart (= vijandig) zoals Moria. Bij zwarte plaatsen mogen er kaarten van een hogere waarde over kaarten met een lagere waarde gelegd worden, tenzij deze beschermd zijn door een ring. Alle kaarten met waarde drie zijn sowieso beschermd. In principe mag er maar één kaart per beurt worden neergelegd, maar kaarten met waarde één mogen met meerdere tegelijk neergelegd worden. De 0-kaart mag samen met een andere op tafel komen, net als de pestkaart Nazgûl. Deze elimineert een kaart van een tegenstander. Het spel is ten einde als alle bestemmingen bezocht zijn, of als er nog maar één speler met kaarten in het spel is. De huidige bestemming wordt nog wel geteld.

… en de waardering

Een aanbeveling voor dit spel die niet op de doos staat is dat je een grote, liefst vierkante tafel nodig hebt om dit spel te kunnen spelen. Het was handiger geweest als ze de kaartjes iets kleiner hadden gemaakt. Maar goed, de acteurs moeten natuurlijk nog te herkennen zijn op de kaarten, daar is tenslotte veel geld voor betaald. Buiten deze onhandigheid is het wel een leuk invloedsspel dat niet te lang duurt. Door de ringen en pestmogelijkheden heb je redelijk wat invloed en blijft het spannend. Eindelijk weer eens een aardig kaartspel van Knizia.

Hoe leuk ik dit kaartspel ook vind, het is altijd lastig geweest om op tafel te krijgen. Niet eens vanwege de fysieke eisen die het aan het tafeloppervlak stelt, maar ook omdat er altijd wel een ander spel is waar ik sneller naar greep. Misschien is het net iets teveel gedoe. In veel opzichten doet het erg aan Samurai en het aanverwante kaartspel denken, met als nadeel dat die soortgenoten en net wat strakker ontwerp hebben. Ergens wel jammer, want ik speel het altijd met plezier.