Geplaatst door Zo, de eerste maand van het jaar zit er al weer op. De eerste dagen van de maand had ik nog vrij (kerstvakantie) en speelde ik lekker veel spellen met onder andere een Spiel-reünie-spellendag en een middag naar Spellenpet. De eerste week werken was dan ook even wennen. Niet alleen viel het niet mee om ’s ochtends weer in het donker op te staan, maar de hoeveelheid spellen die ik speelde nam ook drastisch af omdat mijn dagen zich vulden met werk en andere afspraken en verplichtingen. Het is dan ook vooral door de eerste dagen van de maand dat de teller op 62 spellen uit kwam.
Mijn meest gespeelde spel deze maand was Dominion (23 potjes). Nadat ik mijn Dominion-collectie anders had ingepakt (lees hier hetblogje daarover), was het veel makkelijker om het spel op tafel te zetten omdat het minder moeite kost om bepaalde kaarten te vinden. Ik had ook eindelijk ruimte voor de Renaissance uitbreiding in mijn opbergsysteem en kon deze dus ook gaan spelen. Dit is een “ouderwetse” Dominion-uitbreiding doordat de kaarten minder complex zijn dan de kaarten in de afgelopen uitbreidingen waren geworden (daar moest je soms wel heel hard over nadenken voor je snapte hoe de kaart werkt). Er zitten onder andere kaarten bij waardoor je muntjes krijgt die je op een apart spelersbordje moet leggen en die je later in kan zetten om een extra actie of een extra geld te krijgen. Ik blijf het indrukwekkend vinden hoe omvangrijk Dominion is geworden, maar dat het desondanks perfect werkt. Zelfs als je alle sets door elkaar speelt (dat doe ik), dan is dat geen probleem.
Ik speelde verder vier spellen voor het eerst, namelijk Obscurio, The Isle of Cats, Tapestry en De Taveernen van de Oude Stad.
Obscurio is een spel dat zich laat omschrijven als een mix tussen Mysterium en Weerwolven. In dit spel probeert één speler de andere spelers naar de uitgang van een gebouw te leiden. Dit doet hij door met een (magnetisch) pijltje op twee kaarten aan te geven wat de hints zijn. De andere spelers hebben vervolgens de keus uit 8 kaarten waar ze uit mogen kiezen. De andere spelers mogen overleggen over welke kaart ze willen kiezen. Er zit alleen één verrader tussen de andere spelers die probeert de spelers naar de verkeerde kaart toe te sturen. Je speelt bij dit spel ook nog onder tijdsdruk (als je te langzaam bent dan wordt de opdracht in de volgende ronde lastiger). Ik vond het een leuke vondst dat je met een magneetje precies mocht aangeven welk element van een kaart de hint was. Je zou denken dat het dan heel veel makkelijker is om de juiste kaart aan te wijzen, maar dat viel behoorlijk tegen. Onze verrader had het heel makkelijk omdat we genoeg fouten maakten. Ik heb het spel met veel plezier gespeeld en kan het liefhebbers van het genre zeker aanraden.
The Isle of Cats is een spel dat ik via Kickstarter had gekocht en dat deze maand werd bezorgd. In dit spel moet je katten en schatten redden van een tropisch eiland. Het spel bestaat uit twee fases. In de eerste fase draft je kaarten. Er zijn verschillende soorten kaarten, zoals kaarten waarmee je mandjes krijgt die je nodig hebt om katten te vangen, kaarten waarop schatten staan en opdrachtkaarten waarmee je punten kan verdienen. Nadat de kaarten verdeeld zijn, moet je bepalen welke kaarten je wil houden door de prijs die op de kaarten staat te betalen (in vis). Iedere ronde krijg je 20 vissen en omdat je die ook nodig hebt om de katten te vangen, moet je kiezen welke kaarten je wil houden. In de tweede fase mogen de spelers om de beurt een kat redden. Hiervoor heb je natuurlijk een mandje nodig, maar ook vissen om ze te lokken. De katten staan op tetris-vormige stukken. Katten die je red, leg je vervolgens in je boot neer en daar probeer je met de katten een zo groot mogelijk deel van het vloeroppervlak te bedekken (en in ieder geval de vakken waarop nare ratten staan). Het spel ziet er ontzettend mooi uit, met vooral hele schattige houten cat-meeples. Het eerste potje is nog een beetje aftasten welke kaarten je echt wil hebben, maar de stukjes vallen snel op hun plaats. Het is een leuk puzzelspel waar je de balans moet vinden tussen je boot vullen met katten en schatten en het scoren van opdrachtkaarten waar je punten mee kan scoren.
Tapestry is een spel dat de spellenwereld enigszins verdeeld. Sommige mensen vinden het geweldig, maar zeker net zo veel mensen zijn duidelijk minder enthousiast. Het is een lang spel dat aan de ene kant simpel is (je betaalt grondstoffen en voert de volgende actie op één van de actie-sporen uit) maar dat door alle mogelijkheden toch complex wordt vooral omdat je aan het begin geen idee hebt waar je mee kan beginnen. Voor een spel dat in beginsel simpel is, duurde de uitleg nog best lang. Het spelverloop kabbelde tijdens het spel wel redelijk lekker door, maar het voelde wel behoorlijk solitair. Soms kon je elkaar een beetje in de weg zitten, maar meestal ging iedereen zijn gang. Zo halverwege het spel had ik het wel zo’n beetje gezien, maar moest ik nog een flinke tijd doorspelen voor het spel uit was. Ik vind het geen slecht spel, maar mijn smaak is het niet. In dezelfde speeltijd had ik liever twee (of misschien wel drie) wat kortere spellen gedaan en dan had ik meer speelplezier gehad.
Het laatste nieuwe spel dat ik speelde was Taveernen van de Oude Stad. Ik had al veel goeds over dit spel gehoord en was heel nieuwsgierig. In het spel zijn meteen al een aantal mini-uitbreidingen meegeleverd waardoor je het spel steeds complexer kan maken. Caroline legde ons het spel uit en vond dat wij ervaren genoeg waren om meteen met bijna alle uitbreidingsmogelijkheden te spelen. Op zich ging dat wel, maar misschien was het toch handiger geweest om met wat minder uitbreidingen te spelen want nu was het wel heel veel in een keer waardoor het lastig was om alles op waarde te schatten. In het spel bouw je een kroeg waar een divers publiek een biertje komt drinken. De klanten zitten in een deck dat je langzaamaan uitbouwt. Maar in dit deck zit ook personeel dat je een handje kan helpen in de kroeg. Verder kan je je kroeg ook nog uitbreiden met permanente opties, maar die zijn dan wel duur. Ik vond het een leuk spel en mijn eerste potje smaakte absoluut naar meer. Nu nog de tijd vinden….