September was een goede spellenmaand. De eerste twee weken van de maand hadden Niek en ik nog vakantie (thuis) en deden we lekker veel spellen. Ik heb in die week nog een keer een middagje spellen gedaan met Peter Hein, Anton en Roger. Ook zijn Niek en ik een dagje op bezoek geweest bij mijn spellenminnende vriendin B en haar man en natuurlijk zijn er toen ook verschillende spellen op tafel verschenen. Maar dat was het begin van de maand, sindsdien neemt het aantal besmettingen heel rap toe en verplaats ik mijn sociale contacten maar weer naar online (lang leve Boardgamearena). Niet zo gezellig, maar wel zo veilig. Ik ben een beetje bang dat het een lange winter gaat worden…..
Maar terug naar de spellen. Ik speelde 59 keer een spel, waarvan twee nieuwe, namelijk Calico en On Tour. Dit zijn beide spellen die ik via Kickstarter heb gekocht en die deze maand werden bezorgd. Over Calico schreef ik al een recensie dus ik ga hier alleen maar herhalen dat ik dat een super leuk spel vind.
On Tour stond vorig jaar op mijn verlanglijstje voor Spiel, maar was daar niet te vinden. Toen het op Kickstarter voorbij kwam, wist ik dan ook niet hoe snel ik ja moest klikken. On Tour is een flip & write spel waarin je de tourmanager bent voor een bandje en waarin je moet proberen om een zo lang mogelijke tour te plannen door Amerika of Europa (afhankelijk van op welke kant van het dubbelzijdige bord je speelt). Elke ronde gooi je met twee tienzijdige dobbelstenen. Met deze twee dobbelstenen vorm je twee getallen (een 8 en een 1 vormen een 18 en een 81) en deze getallen schrijf je in een van de regio’s die die ronde zijn opengedraaid (er worden altijd drie kaarten open gedraaid). Aan het eind van het spel moet je een route tekenen waarvan de getallen oplopend zijn. Ik ben nog niet helemaal overtuigd van dit spel. Het duurt misschien allemaal net even te lang doordat je aan het begin nog zo veel lege ruimte hebt dat het een beetje voelt als een loterij als je getallen invult en aan het eind is het een beetje saai omdat dan net de juiste getallen voorbij moeten komen voor die paar lege plekken die er nog zijn. De interessantste beslissingen zitten daardoor vooral in het midden van het spel. Het begindeel van het spel wordt wel leuker als je het spel vaker gedaan hebt omdat je dan wat meer gevoel hebt bij hoe een route zou kunnen lopen. Misschien hebben Niek en ik nog wel de meeste lol gehad toen we op basis van de tweeletterige afkorting alle namen van de staten in Amerika probeerden te bedenken. We kwamen een eind, maar wisten ze niet allemaal.
Naast deze twee nieuwe spellen, kwamen er ook een aantal wat oudere spellen na lange tijd weer eens uit de kast, waaronder Carcassonne de Burcht. Lang, lang, lang geleden hebben Niek en ik Carcassonne de Burcht wel eens gedaan. We vonden het toen best ok, maar speelden liever andere Carcassonne-varianten. Dit keer viel het kwartje voor dit spel wel. We kwamen er alleen achter dat we een tegel kwijt waren geraakt. Dat belemmerde het speelplezier niet echt, maar is toch een beetje een domper. Eigenlijk tegen beter weten in stuurde ik daarom een mailtje naar 999 Games om te vragen of zij nog een reserve tegel hadden. Tot mijn verbazing was het antwoord ja en kreeg ik zelfs 4 tegels opgestuurd. Van een incompleet spel, zijn we dus naar een overcompleet spel gedaan. Dat kan je met recht klantenSERVICE noemen. Het leuke van deze Carcassonne-variant is dat je binnen een kader (de stadsmuren) moet bouwen en dat je alleen de wegen passend moet aanleggen maar de andere elementen niet. Je wordt daardoor aan de ene kant begrenst in je ruimte, maar hebt aan de andere kant veel meer flexibiliteit. Het risico daarvan is dat je eindeloos door blijft bouwen om een enorm kasteel of enorm huis te maken dat je vervolgens niet meer op tijd afkrijgt. We vonden dit spel zo leuk dat het zelfs zes keer op tafel kwam. Niet slecht voor een spel dat al jaren stof stond te verzamelen in de kast.
Zoals jullie in een eerder blogje hebben gezien hebben Niek en ik in de vakantie de spellenkamer lekker opgeruimd. Alle spellen pasten weer keurig in de kasten, maar die kasten waren wel helemaal gevuld. En als ik eerlijk ben, dan zitten er best wat spellen tussen die ik waarschijnlijk nooit of niet snel meer ga spelen. Ik vind het alleen een stuk lastiger om spellen te verkopen dan om ze te kopen. Maar omdat ik de kamer toch graag opgeruimd wil houden en niet verwacht dat ik geen nieuwe spellen meer ga aanschaffen, vond ik dat ik toch echt actie moest gaan ondernemen. Ik ben daarom begonnen met spellen op marktplaats te zetten (met tevens een vermelding op het forum van Bordspelmania). Ik had dit nog nooit gedaan, maar de app van marktplaats is heel gebruiksvriendelijk en dus stonden er al snel een aantal spellen te koop. Ik probeer nu regelmatig één of een paar spellen op marktplaats te zetten. En tot mijn aangename verrassing, heb ik ook al een flinke stapel spellen verkocht waardoor er nu weer wat ruimte in de kast is ontstaan. Mocht je geïnteresseerd zijn in mijn spellen, kijk dan hier op marktplaats. Ik heb het liefst dat spellen worden afgehaald, maar als je meerdere spellen overneemt, dan wil ik ze ook wel opsturen.
Zo veel lege plekken in mijn spellenkast, kon natuurlijk niet lang goed gaan. Peter Hein heeft me Kingdom Builder geleerd op Boardgamearena. Hij maakt me echt iedere keer genadeloos in (zijn score’s zijn doorgaans het dubbele van die van mij), maar toch vind ik het echt een leuk spel. Als beloning voor mijn goede verkoop-inspanningen heb ik daarom de Big Box van Kingdom Builder gekocht. In de inderdaad hele grote doos zit niet alleen het basisspel maar ook alle vier de uitbreidingen en een aantal mini-uitbreidingen. Het is dus maar goed dat ik wat ruimte in mijn kast heb gemaakt, anders had ik hem niet kwijt gekund. Ik heb het eerste potje inmiddels ook met Niek gespeeld en dat viel (gelukkig maar niet tot mijn verrassing) ook bij hem in de smaak. Kingdom Builder speelt heel goed met twee personen, dus in de komende weken van beperkte sociale mogelijkheden, kunnen wij weer even vooruit.